بدانیم:
مقابل کودکتان بنشینید او چندین بار توپ را با دو دست به سمت شما قل می دهد یا می جهاند سپس از او بخواهید همان کار را با یک دست، سپس دست دیگر انجام دهد بچرخید و پشت به او توپ را به سمتش قل دهید .
کودکتان را به ایستادن و پرتاب یک توپ فومی با سایز توپ تنیس وا دارید . یک توپ کوچک، احتمالا منجر به استفاده از یک دست – دست نزدیکتر به توپ – می شود . او را به پرتاب بالا تر ازشانه تشویق کنید.
به او توصیه کنید قبل از پرتاب توپ، آنرا به گوشش بمالد . با هر دو دست پرتاپ را انجام دهد.
توپ بازی ، برای رشد آگاهی زمانی (مدیریت زمانی ) عالی است .
پرتاب کرن مستلزم این است که مغز برای رها کردن توپ در زمان مناسب ، پیام هایی به عضلات و رباط های مربوطه بفرستد. این کار نیازمند مهارتهای حرکتی و هماهنگی چشم و دست می باشد.
مشکل این است که کودک در این سن ، به ندرت دست غالب داشته و توانایی عبور از خط وسط را ندارد.
کودک بسته به اینکه توپ در کدام سمت بدن قرار داشته باشد ، به هر یک از دو دست آن را پرت می کند.