در ماه های اولیه زندگی لمس و حرکت اطلاعات بیشتری از بینایی در اختیار کودک قرار می دهند. در حدود ۲-۳ ماهگی اشیا را نزدیکتر به کودک بیاورید تا تجربه بینایی بیشتری بدست بیاورد. کودک برای گرفتن شی دستش را مشت کرده و به سمت او می اورد تا جاییکه نهایتا دستش به آن می خورد این کار به رشد حس عمقی و تخمین فاصله او کمک می کند.
در ۲ ماهگی به نوزادتان دستهایش را نشان دهید و انها را در اطاف چشمهایش تکان دهید و او را تشویق کنید تا سعی کند دستهایش را دنبال کند.
کودک را تشویق کنید به سمت جغجغه که در نزدیکی او قرار دارد سرش را بچرخاند. این کار نیاز مند ثبات و کنترل گردن در چرخش می باشد و کودک برای انجام این فعالیت نیازمند تطابق بینایی است.
در پایان این دوره کودک می تواند اشیا متحرک را با چشمانش دنبال کند و حرکات دستش را با چشمهایش هماهنگ کند. بینایی در تعامل با بقیح حس ها رشد می کند و هیچ وقت به تنهایی تکامل پیدا نمی کند. بنابراین مطمئن شوید نوزادتان علاوه بر دیدن بشنود لمس کند و بچشد. نوازد علاوه بر اینکه جغجغه را می بیند می فهمد که تولید صدا هم می کند. وقتی یک نوزاد به هشق و توجه لمس می شود معز او از هورمون هایی که آن را قادر به تشکیل ارتباطات بیشتری می کند لبریز می شود. در سالهای بعدی این ارتباطات شبکه ای از نورون ها در مغز ایجاد می کند.