کروم

کروم یک فلز می باشد که از عناصر کمیاب ضروری بدن می باشد. زیرا مقدار خیلی کمی از کروم برای سلامت بدن ضروری می باشد.

کروم برای بهبود کنترل قند خون در افرادی که پیش دیابت دارند و همچنین از دیابت نوع ۱ و۲ رنج می برند و کسانی که به خاطر مصرف استروئید ها قند خون بالا دارند موثر می باشد.

کروم برای درمان افسردگی، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، کاهش کلسترول بد، افزایش کلسترول خوب در افرادی که بتابلاکرهای قلبی را برای درمان بیماری قلبی خود استفاده می کنند، مصرف می شود.

بعضی از مردم سعی می کنند از آن برای کاهش وزن، افزایش ساختار ماهیچه ای بدن، و کاهش چربی های بدن استفاده کنند. کروم همچنین برای بهبود عملکرد ورزشی و افزایش انرژی موثر می باشد.

کروم در اواخر سال ۱۷۹۰ در فرانسه کشف شد و تا ۱۹۶۰ طول کشید تا این ماده به عنوان عنصر کمیاب و ضروری بدن شناخته شود.

اسامی دیگر به لاتین: Chromium، ChromiumAcétate de Chrome, Atomic Number 24, Chlorure Chromique, Chlorure de Chrome, Chrome, Chrome III, Chrome 3+, Chrome FTG, Chrome Facteur de Tolérance au Glucose, Chrome Trivalent, Chromic Chloride, Chromium Acetate, Chromium Chloride, Chromium Nicotinate, Chromium Picolinate, Chromium Polynicotinate, Chromium Proteinate, Chromium Trichloride, Chromium Tripicolinate, Chromium III, Chromium III Picolinate, Chromium 3+, Cr III, Cr3+, Cromo, Glucose Tolerance Factor-Cr, GTF, GTF Chromium, GTF-Cr, Kali Bichromicum, Nicotinate de Chrome, Numéro Atomique 24, Picolinate de Chrome, Picolinate de Chrome III, Polynicotinate de Chrome, Potassium Bichromate, Protéinate de Chrome, Trichlorure de Chrome, Tripicolinate de Chrome, Trivalent Chromium, Cr.

کروم چگونه در بدن عمل می کند؟

کروم به همان روشی که انسولین در بدن عمل می کند کمک می کند که سطح قند خون در سطح نرمال باقی بماند.

کاربردها و اثربخشی کروم

احتمالا در مورد زیر اثربخشی کمی از کروم دیده شده است:

کمبود کروم: مصرف خوراکی کروم برای جلوگیری از کمبود کروم در بدن موثر می باشد.

در موارد زیر اثربخشی خوبی از مصرف کروم دیده شده است:

دیابت: بعضی از شواهد نشان می دهد که مصرف پیکولینات کروم ( یک ترکیب شیمیایی که حاوی کروم می باشد) به صورت خوراکی می تواند باعث کاهش قند خون ناشتا و کاهش سطح انسولین شود و مصرف این ماده می تواند عملکرد انسولین را در افرادی که مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند افزایش دهد. مصرف پیکولینات کروم همچنین باعث کاهش وزن و تجمع چربی در افرادی که دچار دیابت نوع ۲ هستند و سولفونیل اوره استفاده می کنند شود.

مصرف دوزهای بالای کروم ممکن است موثرتر باشد و اثربخشی سریعتری داشته باشد. مصرف دوزهای بالاتر کروم همچنین باعث کاهش کلسترول و تری گلیسرید در بعضی از افراد می شود.

تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف پیکولینات کروم همان اثر را در افرادی که دیابت نوع ۱ دارند و همچنین افرادی که در نتیجه درمان با استروئید ها دچار دیابت شده اند می گذارد.

با این حال، محققین با دقت کامل در حال تحقیق هستند تا بتوانند اثر کروم را برای درمان بیماری دیابت نشان دهند. مصرف کروم نمی تواند به همه افراد، در درمان دیابت کمک کند. بعضی از محققین فکر می کنند که مصرف کروم تنها برای اشخاصی که سطح کروم خون آنها پایین می باشد موثر است. سطح خونی کروم می تواند در افراد دیابتی زیر سطح نرمال باشد.

کلسترول بالا: بعضی از تحقیقات نشان می دهد که مصرف ۱۵ تا ۲۰۰ میکروگرم کروم به صورت روزانه، به مدت ۶ تا ۱۲ هفته، می تواند باعث کاهش سطح لیپوپروتئین کم چگالی (LDL و یا کلسترول بد) و کلسترول کلی بدن در افرادی که کلسترول نسبتا بالا یا بالایی دارند شود. تحقیقات دیگری نشان می دهد که مصرف ۷ تا ۱۶ ماه کروم، سطح تری گلیسرید و لیپوپروتئین کم چگالی (LDL) را کاهش و لیپوپروتئین چگالی بالا (HDL) را افزایش می دهد. با این حال یک سری شواهد دیگری موجود است که نشان می دهد مصرف کروم به صورت روزانه به مدت ۱۰ هفته، نمی تواند سطح کلسترول را در زنانی که یائسه شدند بهبود ببخشد.

احتمالا در موارد زیر مصرف کروم بی اثر می باشد:

عملکرد ورزشی: بعضی از تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف کروم در حین ورزش ها و تمرینات مقاومتی باعث کاهش وزن و چربی بدن شده و توده بدون چربی بدن را افزایش می دهد. با این حال بشتر شواهد معتبر نشان می دهد که مصرف خوراکی کروم میزان عضله سازی را در بدن، حین بدن سازی و قدرت بدنی بالا نمی برد و همچنین اثری در کاهش توده بدنی ندارد.
پیش دیابت: به نظر می رسد مصرف کروم نمی تواند در کنترل قند خون در افرادی که پیش دیابت دارند کمکی کند.
شیزوفرنی: به نظر می رسد که مصرف روزانه ۴۰۰ میکروگرم از کروم به مدت ۳ ماه اثری در سلامت وزنی و ذهنی افرادی که شیزوفرنی دارند ندارد.

در موارد زیر شواهد کافی برای اثربخشی کروم دیده نشده است:

افسردگی آتیپیکال: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف کروم ممکن است خمودگی و رخوت ناشی از این افسردگی را بهبود ببخشد. با این حال شواهد دیگری نشان می دهد که مصرف کروم نمی تواند بیشتر علائم این بیماری را کاهش دهد.
کلسترول غیرطبیعی خون که در نتیجه مصرف داروها ایجاد شده است: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ۶۰۰ میکروگرم از کروم به صورت روزانه، به مدت ۲ماه لیپوپروتئین چگالی بالا (HDL یا خوب) را در مردانی که بتابلاکر را استفاده می کنند، افزایش می دهد.
اختلال دوقطبی: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ۶۰۰ تا ۸۰۰ میکروگرم از کروم به صورت روزانه حداکثر تا ۲ سال، می تواند تعداد تغییرات رفتاری شدید ایجاده شده در این بیماری را در افرادی که اختلال دوقطبی دارند و مقاوم به درمان هستند، کاهش دهد.
کاهش قوای ذهنی که درنتیجه افزایش سن ایجاد می شود: تحقیقات نشان می دهد که مصرف ۱۰۰۰ میکروگرم از کروم به صورت روزانه به مدت ۱۲ هفته، نمی تواند باعث بهبود عملکرد حافظه و کاهش افسردگی در افراد مسنی شود که کاهش قوای ذهنی خفیفی دارند. با این حال، تصویرهای گرفته شده از مغز نشان می دهد که مصرف کروم می تواند باعث افزایش بعضی از فعالیت های مغز در حین بازی های حافظه ای شود.
افسردگی های بلند مدت (dysthymia): یک سری شواهد اولیه وجود دارد که نشان می دهد مصرف کروم می تواند میزان پاسخ دهی به داروهای ضدافسردگی را در افرادی که دارای افسردگی های بلند مدت و خفیف هستند، بهبود ببخشد. به نظر می رسد مصرف کروم باعث بهبود حالات روحی در افرادی که ،تنها، پاسخگویی نسبی به داروهای ضد افسردگی دارند شود.
مشکلات دیابتی که در نتیجه ی درمان های بیماری HIV ایجاد شده است: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف آن به صورت روزانه، به مدت ۸ تا ۱۶ هفته، می تواند باعث بهبود سطح قند خون و عملکرد انسولین در افراد دیابتی (که دیابت آنها تحت تاثیر درمان های ضد ویروسی بیماری اچ آی وی ایجاد شده است) شود.
قند خون پایین: تحقیقات اولیه نشان می دهد مصرف روزانه کروم به مدت ۳ ماه، باعث بهبود علائم و افزایش قند خون در افرادی که قند خون پایینی دارند می شود.
سندرم متابولیک: تحقیقات اولیه نشان می دهد مصرف ترکیبات حاوی کروم (Chromax) 2 بار در روز، به مدت ۱۲ هفته، اثری بر وزن، اندازه دور کمر، سطح قند خون، و سطح کلسترول خونی، در افرادی با سندرم متابولیک ندارد.
سکته قلبی: تحقیقات نشان می دهد که کم بودن کروم در ناخن انگشت پا باعث افزایش احتمال خطر سکته قلبی می شود. البته اندازه گیری سطح کروم در ناحیه ناخن انگشت پا نمی تواند گویای مقدار دقیق سطح کروم در بدن باشد. هنوز شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد که مکمل های کروم می تواند از سکته قلبی جلوگیری نماید.
چاقی و کاهش وزن: یک سری شواهد و مدارک متناقضی درباره تاثیر آن روی کاهش وزن وجود دارد. بعضی از تحقیقات نشان می دهد که مصرف خوراکی پیکولینات کروم منجر به کاهش وزن نسبی در حدود ۱.۱ کیلوگرم می شود. با این حال تمام شواهد و مطالعات انجام شده این موضوع را ثابت نمی کند.
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS): شواهد اولیه نشان می دهد که مصرف ۲۰۰ تا ۵۰۰ میکروگرم از کروم به یک بار یا دو بار در روز کمک به حذف قند خون در زنانی که بیماری های تخمدان دارند می کند. با این حال، تحقیقات اولیه دیگری نشان می دهد که مصرف کروم نمی تواند در این نوع بیماری موثر باشد.
سندرم ترنر (یک بیماری ارثی که اغلب منجر به دیابت می شود): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف مکمل های کروم باعث بهبود مشکلات متابولیسم قند و چربی در بدن افرادی می شود که سندرم ترنر دارند.

شواهد و مدارک بیشتری برای اثبات اثر بخشی کروم در موارد بالا نیاز است.

بررسی عوارض جانبی کروم

مصرف روزانه ی حداکثر تا ۱۰۰۰ میکروگرم کروم به مدت حداکثر تا ۶ ماه برای اغلب بزرگسالان احتمالا بدون خطر و بدون عوارض جانبی می باشد. مصرف آن در دوره های طولانی تر هم برای بیشتر بزرگسالان احتمالا بدون عوارض می باشد. بعضی از مردم عوارض جانبی مثل تحریکات پوستی، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، تغییر حالت های روحی و روانی، اختلال تفکر و قضاوت و عدم هماهنگی را در بدن تجربه کرده اند. مصرف دوزهای بالا عوارض جانبی جدی تری مثل اختلالات خونی و تخریب کبد و کلیه و … را به همراه دارد. هنوز با اطمینان مشخص نشده است که دلیل واقعی این عوارض جانبی ناشی از مصرف کروم می باشد یا نه؟

در کودکان، مصرف آن احتمالا بدون خطر می باشد اگر به میزان مصرف مناسب (AI) استفاده شود و از این حد تجاوز نکند. مصرف کروم در مقادیر بالاتر نیز ممکن است بی خطر باشد.

ملاحظات و هشدارها

بارداری و شیردهی: مصرف کروم در زنان باردار و شیرده احتمالا بدون خطر می باشد، در صورتی که برابر با میزان مصرف مناسب (AI) و یا حتی کمتر از آن استفاده شود. مصرف دوزهای بالاتر هم در این دوران ممکن است بی خطر باشد. با این حال زنان باردار نباید مکمل های کروم را در دوران بارداری و شیردهی مصرف کنند مگر اینکه پزشک و مشاور پزشکی مصرف این مکمل ها را تجویز کرده باشد.

بیماری های کلیوی: حداقل سه گزارش وجود دارد که نشان می دهد که استفاده از پیکولینات کروم باعث تخریب بافتی در ناحیه کلیه شده است. بنابراین در صورتی که قبلا بیماری های کلیوی داشته اید از مصرف مکمل های کروم خودداری فرمایید.

بیماری های کبد: حداقل سه گزارش وجود دارد که نشان می دهد که استفاده از پیکولینات کروم باعث تخریب بافتی در ناحیه کبد شده است. بنابراین در صورتی که قبلا بیماری های کبدی داشته اید از مصرف مکمل های کروم خودداری فرمایید.

دیابت: مصرف کروم اگر همراه با داروهای دیابت باشد ممکن است قند خون را به شدت پایین بیاورد. اگر شما دیابت دارید کروم را با دقت فراوان مصرف نمایید و در فواصل نزدیک، قند خون خود را چک کنید. تنظیم دوز مصرفی داروهای دیابت مهم می باشد.

حساسیت به کروم یا تماس با چرم: مصرف مکمل های آن ممکن است باعث ایجاد واکنش های آلرژیک در افرادی که حساسیت به کروم یا تماس با چرم دارند، شود. علائم این نوع حساسیت شامل قرمزی، تورم، و پوسته پوسته شدن پوست بدن می باشد.

حالت های رفتاری و روانی مثل افسردگی، استرس و شیزوفرنی: کروم بر روی واکنش های شیمیای مغز اثر می گذارد و بعضی از حالت های رفتاری و روحی را بدتر می کند. بنابراین اگر هر کدام از بیماری ها و حالت های رفتاری بالا را دارید با دقت مکمل های کروم را مصرف نمایید. به هر تغییری در چگونگی احساس و رفتارتون دقت نمایید.

بررسی تداخلات دارویی

تداخلات نسبی

انسولین با کروم: کروم باعث کاهش قند خون می شود. انسولین نیز همان اثر را دارد. مصرف همزمان این دو ماده ممکن است باعث کاهش شدید سطح قند خون شود. دائما قند خون خود را چک نمایید. دوز انسولین مصرفی شما ممکن است نیاز به تغییر داشته باشد.

لووتیروکسین (Synthroid) با کروم: مصرف کروم با لووتیروکسین ممکن است مقدار جذب لووتیروکسین را توسط بدن کاهش دهد. این موضوع ممکن است اثر لووتیروکسین را کاهش دهد. برای جلوگیری از این تداخل، بهتر است که لووتیروکسین را ۳۰ دقیقه قبل از مصرف، و یا ۳ یا ۴ ساعت بعد از استفاده از کروم مصرف نمایید.

تداخلات ضعیف: مراقب استفاده همزمان این ترکیبات با هم باشید:

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) با کروم تداخل دارویی ایجاد می کند: NSAIDs ها داروهای ضد التهابی هستند که باعث کاهش درد و تورم می شوند. NSAIDs ها ممکن است باعث افزایش سطح کروم در بدن شده در نتیجه احتمال خطر عوارض جانبی همراه با آن را افزایش دهند. از مصرف همزمان مکمل های کروم و NSAIDs ها با هم دوری کنید. بعضی از NSAIDs عبارتند از: ایبوپروفن (Advil, Motrin, Nuprin)، ایندومتاسین (Indocin)، ناپروکسن (Aleve, Anaprox, Naprelan, Naprosyn)، پیروکسیکام (Feldene )، آسپرین و …

بررسی دوز مصرفی کروم

دوزهایی مصرفی که در پایین آمده است نتیجه تحقیقات علمی است که صورت پذیرفته است.

مصرف خوراکی

برای دیابت نوع ۲:

۱۰۰۰-۲۰۰ میکروگرم روزانه که در دو نوبت در روز استفاده شود.
یک ترکیب خاصی که از ۶۰۰ میکروگرم کروم، به اضافه ۲ میلی گرم (Diachrome, Nutrition 21) تهیه شده است.

حداکثر مصرف مجازی برای کروم تعیین نشده است. با این حال، میزان مصرف مناسب (AI) کروم مقادیر زیر می باشد: