اگرچه علت دقیق سرطان پستان هنوز مشخص نشده است، ما عوامل خطر اصلی را میشناسیم. باید بدانیم اکثر افرادی که ما به عنوان افراد پرخطر برای سرطان پستان در نظر میگیریم، هیچگاه به این بیماری مبتلا نمیشوند و همچنین در افرادی که هیچ عامل خطری برایشان پیدا نکردهایم به سرطان پستان مبتلا شدهاند. در میان عوامل خطر، دو عامل سن بالا و سابقه خانوادگی مثبت از مهمترینها هستند. این خطر در زنانی که تودههای خوشخیم پستانی دارند کمی افزایش پیدا میکند و در زنانی که قبلاً به سرطان پستان یا تخمدان مبتلا شدهاند، ریسک ابتلا به سرطان پستان افزایش چشمگیری خواهد داشت.
یک زن که مادرش، خواهرش یا دخترش سابقه سرطان پستان دارد، خطر ابتلا به این بیماری در او ۲ تا ۳ برابر بیشتر میشود، مخصوصاً اگر این سابقه سرطان پستان در اقوام درجه یک فرد باشد. محققان دو ژن را در ارتباط با ایجاد سرطانهای پستان خانوادگی (ارثی) پیدا کردهاند. نام این ژنها BRCA1 و BRCA2 است. تقریباً از هر ۲۰۰ زن، یک نفر ناقل این ژن است. داشتن یکی از آنها فرد را در معرض ابتلا به سرطان پستان قرار میدهد اما به معنی ابتلای حتمی وی نیست.
به طور کلی، زنان بالای ۵۰ سال نسبت به جوانترها برای ابتلا به سرطان پستان مستعدتر هستند و زنان آفریقایی- آمریکایی نسبت به زنان قفقازی بیشتر به سرطان پستان در سن قبل از یائسگی مبتلا میشوند.
یک ارتباط بین سرطان پستان و هورمون ها مشخص است. محققان اعتقاد دارند هرچه مدتزمان وجود هورمون استروژن در بدن یک فرد بیشتر باشد، احتمال ابتلا به سرطان پستان در او بیشتر خواهد شد. استروژن باعث تحریک تقسیم سلولی میشود: هر چقدر سلولها بیشتر تقسیم شوند، احتمال بیشتری وجود دارد که مسیر تقسیم سلولی اشتباه طی شود و یک سلول غیرطبیعی سرطانی تشکیل شود.
تماس بدن فرد با هورمونهای استروژن و پروژسترون در طول زندگی بالا و پایین میشود، که عواملی از جمله سن شروع قاعدگی و پایان آن، متوسط طول دورههای قاعدگی و سن او هنگام اولین زایمان روی این مسأله تأثیر میگذارد. در فردی که قبل از سن ۱۲سالگی قاعدگیاش شروع شود، اولین زایمان او بالای ۳۰ سالگی باشد، شروع یائسگیاش بعد از ۵۵ سالگی باشد، یا دورههای قاعدگی کوتاهتر یا طولانیتر از ۲۶ تا ۲۹ روز باشد، خطر سرطان پستان افزایش مییابد. اطلاعات کنونی مبنی بر این هستند که مصرف قرصهای ضدبارداری اثر قابل توجهی بر خطر سرطان پستان نخواهد داشت. برخی مطالعات نشان دادهاند که هورموندرمانی بعد از سن یائسگی میتواند خطر سرطان پستان را افزایش دهد، بهویژه اگر هورموندرمانی بیشتر از ۵ سال طول بکشد. البته این چیزی است که تا کنون به آن رسیدهایم و شاید اطلاعات ما کاملاً درست نباشد. مقادیر زیاد اشعهدرمانی (پرتودرمانی) هم میتواند یک عامل خطر باشد، اما ماموگرافیهایی که با دوز کم انجام میشوند خطری ایجاد نمیکنند.
ارتباط بین رژیم غذایی و سرطان پستان در هالهای از ابهام است. چاقی یک عامل خطر قابل توجه است و مصرف مرتب الکل مخصوصاً بیشتر از یک فنجان در روز میتواند بیماری را محتملتر کند. مطالعات زیادی نشان دادهاند زنانی که در رژیم آنها چربی زیادی وجود دارد به احتمال بیشتری به سرطان پستان مبتلا خواهند شد. محققان حدس میزنند که اگر زنی کالری مصرفی روزانهاش را محدود کند (در حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از آن بکاهد)، رژیم غذایی او ممکن است یک عامل محافظتکننده در برابر سرطان پستان باشد.
ترجمه شده از وبسایت: webmd.com