تست پروتئین کل سرم

تست پروتئین کل سرم تستی است برای بررسی مقدار پروتئین خون. این روش مقدار دو گروه اصلی پروتئین را در خون بررسی می کند، شامل: آلبومین و  گلوبولین.

پروتئین آلبومین

این پروتئین در کبد تولید می شود و  مانع نشت خون می شود. آلبومین می تواند برخی داروها و سایر موارد را جابجا کند و برای رشد و ترمیم بافتی مهم است.

پروتئین گلوبولین

شامل پروتئین های متفاوتی است به نام آلفا، بتا، گاما. برخی گلوبولین ها توسط کبد ساخته می شوند در حالی که سایر موارد توسط دستگاه ایمنی ساخته می شوند. برخی از گلوبولین ها، هموگلوبین می سازند. سایر گلوبولین ها می توانند فلزاتی مثل آهن را جابجا کنند و با عفونت مبارزه کنند. گلوبولین های سرمی می توانند به زیرگروه هایی جداگانه ای تقسیم شوند.( توسط الکتروفورز پروتئین های سرم)

چرا تست پروتئین کل سرم انجام می شود؟

آلبومین در موارد زیر بررسی می شود:

• بررسی عملکرد کبد و کلیه ها
• بررسی این که رژیم غذایی پروتئین کافی داشته باشد.
• تعیین علت تورم مچ پا ( ادم) و یا شکم (آسیب) و یا جمع شدن مایع در ریه ها که ممکن است تنگی نفس بدهد. ( ادم ریوی).

گلوبولین در موارد زیر بررسی می شود:

•  تعیین احتمال ایجاد عفونت
• بررسی بیماری های خونی مثل مالتیپل میلوما، و یا ماکروگلوبولینمیا

آمادگی برای تست پروتئین کل سرم ؟

آمادگی خاصی برای این تست لازم نیست.

چرا تست پروتئین کل سرم انجام می شود؟

• مسئول انجام تست به بازوی شما گارو می بندد و نمونه گیری را انجام می دهد.
• ناحیه  ورود سوزن با الکل تمیز می شود.
• سوزن وارد ورید می شود.
• وقتی که خون کافی جمع شد، گارو برداشته می شود.
• روی محل سوزن را با باند یا پنبه فشار می دهیم تا خونریزی متوقف شود.

خطرات تست پروتئین کل سرم

• ممکن است در محل نمونه گیری کبودی کوچکی رخ دهد. برای پیشگیری از این حالت، پس از برداشت سوزن برای چند دقیقه محل را فشار دهید.
• در موارد نادر، ورید ممکن است پس از گرفتن نمونه ی خون ملتهب شود. این وضعیت فلبیت نام دارد و معمولا با کمپرس گرم برای چند بار در روز بیمار بهبود می یابد.
• اگر خونریزی ادامه دار باشد، ممکن است اختلالات خونریزی دهنده مطرح شود. داروهایی مثل آسپرین و وارفارین و سایر داروهای رقیق کننده ی خون هم ممکن است شانس خونریزی را افزایش دهند.

نتایج تست پروتئین کل سرم

 نتایج این تست معمولا در مدت ۱۲ ساعت آماده می شود.

پروتئین کل سرمی : ۶.۴ تا ۸.۳ گرم در دسی لیتر و یا ۶۴ تا ۸۳ گرم در لیتر

پروتئین آلبومین : ۳.۵-۵.۰ g/dL یا  ۳۵-۵۰ g/L

گلوبولین آلفا ۱ : ۰.۱-۰.۳ g/dL  یا  ۱-۳ g/L

گلوبولین آلفا ۲ : ۰.۶-۱.۰ g/dL یا  ۶-۱۰ g/L

گلوبولین بتا : ۰.۷-۱.۱ g/dL یا  ۷-۱۱ g/L

علل مقادیر بالا

علت مقادیر بالای آلبومین ممکن است کم آبی شدید باشد.

علل مقادیر بالای گلوبولین عبارتند از:

• بیماری های خونی مثل مالتیپل میلوما، لنفوم هوچکین، لوکمی، ماکروگلوبولینمیا و یا آنمی همولیتیک
• بیماری خودایمنی مثل آرتریت روماتوئید، لوپوس، هپاتیت خودایمنی، و یا سارکوئیدوز
• بیماری کلیوی
• بیماری کبدی
• سل

علل مقادیر پائین

علل مقادیر پائین آلبومین عبارتند از:

• سوء تغذیه
• بیماری کلیوی
• بیماری کبدی
• بیماری خودایمنی مثل لوپوس، و یا آرتریت روماتوئید
• سندرم های سوء جذب معده ای روده ای مثل اسپرو، و یا بیماری کرون
• لنفوم هوچکین
• دیابت غیر قابل کنترل
• پرکاری تیروئید
• نارسایی قلبی

عوامل اثرگذار بر این تست

• برخی داروها شامل کورتون ها، استروژن، هورمون های جنس مذکر شامل آندروژن، هورمون رشد، و یا انسولین
• آسیب ها و یا عفونت ها
• استراحت طولانی در بستر مثلا در زمان بستری در بیمارستان
• بیماری مزمن،  اگر با توانایی غذا خوردن و آشامیدن تداخل داشته باشد.
• بارداری

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com