سندرم درد مرکزی یک وضعیت نورولوژیک است که به دلیل یک اختلال عملکرد که به طور خاص سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد (CNS)، که شامل مغز، ریشه ی مغز و طناب نخاعی است.
اختلال می تواند در افراد دچار یا با سابقه ی حمله ی قلبی، مالتیپل اسکلروز، بیماری پارکینسون، تومورهای مغزی، آمپوتاسیون، جراحت های مغزی، یا جراحت های طناب نخاعی رخ دهد. این وضعیت می تواند ماه های یا سالها بعد از جراحت یا آسیب به CNS گسترش یابد.
سندروم درد مرکزی توسط ترکیبی از احساس های درد شناخته می شود، غالب ترین آن یک احساس سوزش همیشگی است. احساس سوزش همیشگی گاهی توسط یک تماس سطحی افزایش می یابد. درد همچنین با بروز تغییرات دمایی افزایش می یابد (بیشتر در دمای سرد). به طور غالبتری در نواحی دورتر بدن، مانند دست ها و پاها ممکن است در نواحی درگیر از دست رفتن حس رخ دهد. ممکن است حمله های زودگذر و قابل تحمل دردهای شدید گاهی رخ دهد.
درمان های دارویی ضد درد اغلب تسکینی برای افراد مبتلا به سندرم درد مرکزی ایجاد نمی کنند. با این حال، برخی ضد افسردگی ها و ضد تشنج ها می تواند در درمان سندروم درد مرکزی مفید باشند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com