مرور اجمالی بر کلینیک‌های درد

کلینیک درد، یک مجموعه مراقبت از سلامتی است که روی تشخیص و درمان درد مزمن متمرکز می‌شود. برخی از آن­ها روی تشخیص تخصصی و یا درد مربوط به ناحیه خاص بدن تخصص دارند. کلینیک‌های درد که کلینیک‌های مدیریت درد هم نامیده می‌شوند، از روش‌های چند رشته‌ای برای کمک به افراد جهت ایفای نقش فعال در مدیریت درد و به دست آوردن کنترل مجدد روی زندگی خود، استفاده می‌کنند. این برنامه‌ها روی کل فرد متمرکز می‌شوند؛ نه فقط روی درد.

کلینیک درد چه کاری انجام می‌دهد؟

گرچه کلینیک‌های درد از نظر تمرکز روی ارائه خدمت متفاوت هستند، اما بیشتر آن‌ها دارای تیم ارائه‌دهندگان خدمات سلامتی هستند که می‌توانند با راهبردهای مختلف به مدیریت درد شما کمک کنند.

ارائه‌دهندگان خدمات مراقبت از سلامتی، احتمالاً شامل پزشکان، متخصصان مختلف و نیز ارائه‌دهندگان خدمت غیرپزشکد دارای تخصص در تشخیص و مدیریت درد مزمن است. این ارائه‌دهندگان ممکن است شامل روانشناسان، فیزیوتراپ‌ها و تراپیست های تکمیلی و جایگزین از قبیل متخصص طب سوزنی یا ماساژور باشد. درمجموع، آن‌ها یک برنامه مدیریت درد برای شما ارائه خواهند کرد.

راهبردهای تسکین و مدیریت درد

در یک کلینیک درد، طرح درمان شما برای نیاز، شرایط و ترجیح خاص شما مناسب‌سازی خواهد شد. بسته به علت درد، درمان‌ها ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشد:

دارو. در بسیار از موارد، قبل از دریافت دیگر درمان‌ها، درمانی دارویی برای بیماران تجویز می‌شود. داروهای درد عبارت‌اند از:

• مسکن‌های درد غیر آسپرین. این داروها از قبیل استامینوفن (تایلنول)، دردهای کوچک را تسکین می‌دهند و گاهی با داروهای دیگر همراه می‌شوند تا تسکین بیشتری ایجاد کنند.
• داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs). بدون نسخه و با نسخه در دسترس هستند. این داروها شامل یبروفن (مورتین) یا ناپروکسن (آلو، ناپروکسن) هستند و برای درمان درد و التهاب استفاده می‌شوند.
• کورتیکواستروئیدها. تنها با نسخه در دسترس هستند. از این داروهای شبه کورتیزون برای شرایط شدیدتر التهابی استفاده می‌شود.
• داروهای ضد درد اپیوئید. این داروهای شبه مورفین، اغلب برای دوره‌های کوتاه‌مدت برای دردهای حاد یا درد سرطان تجویزی می‌شوند. گاهی پزشکان آن‌ها را برای دردهای مزمن غیر سرطانی هم تجویز می‌کنند.
• ضدافسردگی‌ها. در ابتدا برای درمان افسردگی تولید شدند. این داروها می‌توانند برای تسکین انواع درد مؤثر باشند. داروهای ضدافسردگی می‌توانند خواب را افزایش دهند. خوابیدن در زمانی که شما درد دارید، مشکل است.

اغلب، داروها به‌تنهایی برای درمان درد مزمن کافی نیستند. درمان‌های دیگر ممکن است مؤثرتر از داروها باشند و داروها هنگامی‌که همراه با دیگر درمان‌ها باشند، مؤثرتر خواهند بود. دیگر درمان‌ها ارائه‌شده توسط مراکز درد عبارت‌اند از:

داروهای تزریقی. داروهای بی‌حس کننده موضعی که گاهی همراه با کورتیکواستروئیدها هستند، به اطراف ریشه‌های عصبی یا به داخل عضلات و مفاصل تزریق می‌شوند تا قرمزی، تورم و اسپاسم عضلانی را تسکین دهند.

انسداد عصبی. اگر گروهی از عصب‌ها که گانگلیون یا پلکسوس نامیده می‌شوند، موجب درد در اندام یا ناحیه خاصی از بدن شود، ممکن است تزریق داروهای بی‌حس کننده موضعی برای انسداد درد در این نواحی مفید باشند.

فیزیوتراپی و آب درمانی. ممکن است یک فیزیاتریست (پزشک متخصص توان‌بخشی) یا فیزیوتراپ یک برنامه مناسب‌سازی شده ورزش را برای افزایش عملکرد و کاهش درد تجویز کند. دیگر گزینه‌های فیزیوتراپی در کلینیک‌های درد آب درمانی (whirlpool therapy)، فراصوت و ماساژ عمیق عضلانی هستند.

تحریک الکتریکی. متداول‌ترین شکل تحریک الکتریکی مورد استفاده در مدیریت درد، تحریک الکتریکی اعصاب به صورت زیرپوستی (TENS) است؛ تکنیکی از یک دستگاه کوچک که با باتری کار می‌کند، برای تحریک فیبرهای اعصاب سراسر پوست استفاده می‌کند. ایمپلنت‌های دیگر کنترل درد، از دارو، گرما یا مواد شیمیایی استفاده می‌کنند.

طب سوزنی. این روش چین باستان مستلزم فروکردن سوزن‌های نازک در نقاط خاص روی پوست برای تسکین درد است.

حمایت روانی و مشاوره. گرچه درد یک احساس فیزیکی است، اما بسیاری از افراد دارای درد، به شکل احساسی با حس عصبانیت، غم و ناامیدی از درد رنج می‌برند. مواجهه با درد بی‌امان می‌تواند روی قابلیت شما برای حفظ یک شغل، نگهداری خانه، تامین تعهدات خانوادگی و روی رابطه با دوستان و اعضای خانواده تأثیر بگذارد. حمایت روانی به همراه درمان دارویی می‌تواند به شما در مدیریت شرایط کمک کند.

تکنیک‌های تن آرامی. علاوه بر مشاوره، افراد حرفه‌ای سلامت روانی می‌توانند تکنیک‌های کمک به خود، از قبیل آموزش تن آرامی یا بازخورد زیستی را برای کاهش استرس و درد، به شما یاد بدهند.

جراحی. گرچه گاهی جراحی به‌وضوح برای تسکین مشکلی که عامل درد است، ضروری است، اما اغلب آخرین گزینه درمان است. اگر درد به هیچ‌یک از درمان‌های دیگر جواب ندهد، ممکن است جراحی عصب‌های خاص موجب تسکین شود و به شما اجازه دهد که فعالیت‌های عادی را از سر بگیرید.

چگونه یک کلینیک خوب پیدا کنیم؟

اگر تصمیم دارید یک کلینیک را امتحان کنید، پزشک شما باید بتواند شما را به کلینیکی ارجاع دهد که خدماتی را برای کمک به درد خاص شما ارائه می‌دهد. اگر پزشک شما نمی‌تواند به شما کمک کند، موارد زیر را امتحان کنید:

بیمارستان محل شما. اگر بیمارستان محل شما مرکز درمان درد دارد و یا می‌شناسد، از آنجا بپرسید. اگر بیمارستان چنین موردی ندارد، بخواهید که با بخش بیهوشی خود صحبت کند که ممکن است پزشکانی در بین کارکنان خود داشته باشد که بتوانند شما را به بیمارستان دیگری ارجاع دهند.

دانشکده پزشکی. با نزدیک‌ترین دانشکده پزشکی تماس بگیرید که احتمالاً یک دانشگاه خصوصی یا ملی را می‌شناسد.

سازمان‌ها. سازمان‌هایی که از تحقیقات درد حمایت می‌کنند و یا از بیماران درد حمایت می‌کنند، می‌توانند به شما کمک کنند.

چون اشکال مختلفی از درمان‌های درد وجود دارد و همه مراکز خدمات یکسانی ارائه نمی‌کنند، انجام تکلیف خود قبل از رضایت به درمان مهم است. ببینید چه نوع درمان‌های درد ارائه می‌شوند، چه مدارک تخصصی وجود دارند و آیا آن‌ها به افراد دیگر مبتلا به نوع درد شما با موفقیت کمک کرده‌اند.

هنگام بررسی یک کلینیک درد، یک قرار ملاقات با تیم بگذارید. اگر با آن‌ها احساس راحتی بکنید، پیشرفت برای شما آسان‌تر خواهد بود. پرسیدن سؤالات زیر از خود، می‌تواند به شما کمک کند که آیا کلینیک درد برای شما مناسب است.

• آیا کارکنان با من با مهربانی و احترام رفتار می‌کنند؟
• آیا کلینیک نظرات و اهداف من را نیز در درمان سهیم می‌کند؟
• آبا برنامه‌های درمان را بر اساس نیازهای فردی تهیه می‌کند؟
• آیا مرا در طراحی درمان سهیم می‌کند؟
• آیا خانواده‌ام را در اهداف درمان سهیم می‌کند؟
• آیا تیم مراقبت از سلامتی من مرتباً با یکدیگر در ارتباط هستند؟
• آبا تیم مراقبت از سلامتی من مرتباً و به شکل مؤثر با من، خانواده‌ام و پزشک اولیه من در ارتباط هستند؟
• آیا کلینیک بر پیشرفت من نظارت می‌کند؟
• آیا کلینیک پیگیری رسمی برای بیماران دارد؟

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com