در دهه اخیر، پذیرش مزایای درمان های ذهنی- جسمی، طب سوزنی و بعضی از مکمل های غذایی برای درمان درد افزایش یافته است. درمان های جایگزین دیگر مانند ماساژ، شکسته بندی، درمان های گیاهی خاص و رویکردهای رژیمی پتانسیل کاهش درد در بعضی از افراد را دارند. به هر حال شواهدی که از این درمان ها حمایت کنند، زیاد نیستند.
درمان های ذهنی- جسمی روشهایی هستند که در آنها توانایی ذهن برای اثرگذاری بر عملکردها و علائم جسمی بدون تقویت می شود. درمان های ذهنی- جسمی از رویکردهای مختلفی استفاده می کند که شامل تکنیک های آرامبخشی، مدیتیشن، تصورات جهت داده شده، بیوفیدبک و هیپنوتیسم می شود. تکنیکهای آرام بخشی می توانند نارحتی های مربوط به درد مزمن را تسکین دهند.
تجسم یا تجسمات هدایت شده شاید یکی دیگر از روش های ارزشمند کنترل درد باشد. این تمرین را امتحان کنید: چشمانتان را ببندید و سعی کنید یک تصور از درد داشته باشید، به آن شکل بدهید، رنگ، اندازه و حرکت آن را تصور کنید. حالا سعی کنید این تصویر را به یک تصویر زیبا و لذت بخش و بدون درد تبدیل کنید.
یک راه دیگر این است که یک دفترچه یادداشت داشته باشید و شدت درد هر روزتان و عواملی که آن را بیشتر کردهاند یا کاهش دادهاند را ثبت کنید. هرچند وقت به آن نگاهی بیاندازید تا تغییرات ممکن برای کاهش درد و عوامل آن را شناسایی کنید. درد را به عنوان یک قسمت از زندگی بپذیرید، نه تمام زندگی.
بیوفیدبک الکترومیوگرافیک (ENG) ممکن است باعث آگاهی وتوانایی کنترل شما برای نیروی عضلاتتان که ایجاد کننده درد هستند شود و به شما کمک کند دردتان را بهتر کنترل کنید. هیپنوتیسم درمانی و خوددرمانی با هیپنوتیسم، ممکن است به شما کمک کند تا درد را مهار کنید یا از طریق روش های تمرکزی، شکل درد را برای خودتان تغییر دهید. یک استراتژی خوددرمانی با هیپنوتیسم که به عنوان بیحسی دستکشی معروف است، اینگونه است که خودتان را در خلسه قرار دهید، یک دستتان را روی ناحیه ای که درد دارد بگذارید، تصور کنید که دستتان آرام، سنگین و بیحس شده است وتجسم کنید با قرار دادن دستتان روی نواحی دردناک بدنتان، آن قسمتها هم دچار همین حسها می شوند. تکنیکهای آرام بخشی مانند مدیتیشن یا یوگا توانایی کاهش دردهای مربوط به استرس را خواهند داشت به شرطی که به صورت مرتب انجام شوند. کشش های ملایم در یوگا به طور ویژهای برای کشیدن عضلات بدون وارد کردن فشار زیادی بر روی بدن، خوب است.
تصور می شود طب سوزنی از طریق تحریک رهاسازی اندروفین ها که درد را مهار می کنند باعث کاهش درد می شود. نقاط مخصوصی در کنار اعصاب قرار دارند که وقتی تحریک می شوند، اعصاب مربوط یک درد مبهم یا احساس پُری در عضلات را خواهند داشت. عصب تحریک شده پیامهایی به سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) می فرستد و رهاسازی اندروفین ها برای سرکوب درد در ناحیه تحریک شده آغاز می شود.
طب سوزنی به عنوان یک طب مکمل برای درمان خیلی از وضعیت ها مانند سردرد، دردپشت خفیف، کرامپ های مربوط به دوره های ماهیانه، سندروم تونل کارپ، آرنج تنیس بازان، استئوآرتریت فیبرومیالژیا (مخصوصا در زانو) و دردهای عضلانی فاسیایی میتواند استفاده شود. طب سوزنی ممکن است به عنوان یک درمان مورد قبول، بخشی از برنامه کامل کنترل درد باشد.
ماساژدرمانی رایج ترین درمان غیرجراحی برای درمان دردپشت است. بهبودی های حاصل شده برای بیمارانی که تحت ماساژ قرار گرفته اند در چند آزمایش اثبات شده است. اما به هر حل تأثیرات درمانی برای درمان دردپشت مزمن و دردگردن در اکثریت آزمایش های کلینیکی انجام شده مشهود نبوده است. مطالعات برای ارزیابی مؤثر اقدامات ماساژدرمانی برای کنترل درد هم اکنون در حال انجام است.
افرادی که از درد رنج می برند به طور روز افزون از ماساژ استفاده میکنند، مخصوصاً کسانی که دردهای مزمن پشت و گردن دارند. ماساژ می تواند استرس را کم کند و فشار روی عضلات را با افزایش جریان خون کاهش دهد. اطلاعات موجود نشان میدهند که ماساژ به عنوان یک درمان قابل قبول برای کنترل دردپشت میتواند مورد استفاده قرار گیرد. در هر حال به دلیل بررسی اثرات کوتاه مدت ماساژ، نمی توانیم یک چهارچوب مشخص برای نتایج بلندمدت مورد انتظار با ماساژدرمانی را رسم کنیم.
لمس درمانی و ریکی ب هعنوان فعال کننده های مسیرهای درونی بهبودی درد در یک فرد شناخته شده اند و بدین وسیله باعث کاهش درد می شوند. همانطور که نام دیگر آنها تکنیک های برپایه انرژی درمانی است، تماس واقعی فیزیکی لازم نیست، بلکه در این روش ها فقط نزدیکی فیزیکی بین بیمار و درمانگر اتفاق میافتد.
چندین مطالعه مروری انجام شده است که نشان می دهند این روشها اثرات مفید دارند و عوارض جانبی خاصی هم در آنها وجود ندارد. این مطالعات هنوز آنقدر گسترده نشده اند تا بتوانیم بر اساس آنها نتیجه گیری کنیم. قبل از بیان قطعی در این زمینه، باید مطالعات بیشتری انجام شود.
شواهد قطعی وجود دارد که نشان میدهند گلوکوزآمینسولفات و کندروتیینسولفات دردهای مربوط به استئوآرتریت زانو را تسکین می دهند. این ترکیبات به عنوان کاهنده درد و افزایش دهنده توانایی حرکت زانو شناخته شدهاند و همچنین بی خطر هستند و از طرف بیماران مورد پذیرش قرار گرفته اند.
مکمل های رژیمی دیگر مانند روغن ماهی، مزایایی را از خودشان داده اند و باید مطالعات بیشتری روی آنها انجام شود.
نظردادن در مورد تأثیرگذاری بعضی از مرهم های گیاهی مشکل است. بقیه آنها مثل پوست درخت بیدسفید، Cat’s Claw، devil’s claw، ginger (زنجبیل) و زردچوبه در برخی مطالعات شواهدی به نفع اثرگذاریشان در درمان درد وجود دارد. اگر شما تصمیم گرفته اید برای بهتر کنترل کردن درد از گیاهان ممکن است با داروهایی که برای تسکین درد مصرف می کنید تداخل داشته باشند و باعث وضعیت هایی شوند که برای سلامت شما مضر است.
بعضی از مردم معتقدند تغییر رژیم غذایی مصرف چربی یا خوردن غذاهای گیاهی که دارای مواد ضدالتهابی هستند، با کاهش التهاب می تواند درد را کم کند. یک رژیم خام گیاه خواری می تواند دردهای ناشی از فیبرومیالژیا را تخفیف دهد، این را یک مطالعه نشان داده است. یک تحقیق روی زنانی که در مرحله قبل از یائسگی بودند وعلائم یائسگی را داشتند نشان داد که یک رژیم گیاهی کم چرب می تواند باعث کاهش علائم آنها شود. کاهش وزن به کمک ترکیبی از رژیم مناسب و افزایش فعالیت فیزیکی می تواند برای کسانی که مبتلا به استئوآرتریت هستند کمک کننده باشد. هنوز مطالعات بیشتری برای کشف اثربخش بودن تغییرات رژیم غذایی به عنوان یک درمان برای درد نیاز است.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com