مدیریت کمردرد

کمر درد می تواند علل بسیاری از جمله تصادفات، کشش ها و آسیب داشته باشد. دو نوع از مصدومیت های پشت، اسپوندیلولیستزی و رادیکولوپاتی گردنی می باشد. هر دو دارای مجموعه علائم، علل، و درمان خود هستند.

ستون فقرات، از یک ستون متشکل از ۳۳ استخوان و بافتی که از جمجمه تا لگن کشیده شده،  ساخته شده است. این استخوان ها، و یا مهره ها، در کنار هم قرار گرفته اند و سیلندر هایی برای بافت های عصبی ایجاد کرده اند که از نخاع محافظت می کنند. بین هر یک از مهره یک دیسک مهره ای و گروهی غضروف وجود دارد که بعنوان یک کمک فنر بین مهره عمل می کنند. انواع مهره ها عبارتند از:

• مهره های گردن: هفت مهره قسمت بالای ستون فقرات را تشکیل می دهند .
• مهره های قفسه سینه: ۱۲ استخوان بین گردن و کمر
• مهره های کمر: پنج تا از بزرگترین و قوی ترین مهره های واقع در کمر بین قفسه سینه و باسن
• استخوان خاجی و دنبالچه، استخوان هایی در پایه ستون فقرات می باشند. استخوان خاجی از پنج مهره به هم چسبیده ساخته شده، در حالی که استخوان دنبالچه از چهار مهره به هم چسبیده تشکیل شده است.

راهنمای تصویری علل و درمان های کمر درد

چه عواملی باعث کمر درد می شود؟

علل کمر درد می تواند پیچیده باشد. برخی از علل کمر درد عبارتند از حوادث و سوانح، آسیب های عضلانی، و ورزشی.

چگونه درد تشخیص داده می شود؟

علاوه بر انجام شرح حال گیری و معاینه فیزیکی برای کمر درد شما، پزشکتان ممکن است یکی از مطالعات تشخیصی زیر را پیشنهاد دهد:

• اشعه ایکس، که می تواند برای ارائه جزئیات ساختار استخوان در ستون فقرات مورد استفاده قرار گیرد و بی ثباتی (مانند اسپوندیلولیستزی، پایین را ببینید)، تومورها و شکستگی را بررسی کند.
• سی تی اسکن، که می تواند شرایط خاص مانند فتق دیسک و یا تنگی کانال نخاعی را شناسایی کند
• اسکن MRI، که می تواند جزئیاتی را در مورد دیسک های کمر و ریشه های عصبی را فراهم کند. اسکن MRI اغلب برای برنامه ریزی پیش از جراحی استفاده می شود.

تعداد دیگری از مطالعات تصویربرداری و الکتریکی نیز ممکن است برای شناسایی مشکلات کمر مورد استفاده قرار گیرند، و برخی از تزریقات برای مقاصد تشخیصی و همچنین برای تسکین درد استفاده می شوند.

انواع آسیب کمر

دو نوع اصلی از مصدومیت عبارتند از:

• اسپوندیلولیستزی: این لغزش مهره است که در اکثر موارد، در پایه ستون فقرات رخ می دهد. اسپاندیلولیسیس، نقص یا شکستگی یک یا هر دو بخش بالی شکل مهره هاست، می تواند منجر به لغزش رو به عقب، جلو، و یا روی استخوان زیری مهره شود.
• رادیکولوپاتی گردنی: رادیکولوپاتی گردنی، آسیب و یا اختلال در عملکرد عصب است که در صورتی بوجود می آید که یکی از ریشه های عصبی در نزدیکی مهره های گردن فشرده شود. آسیب به ریشه های عصبی در منطقه گردن می تواند باعث درد، ضعف، و از دست دادن حس در گردن، بازوها، شانه ها شود، بسته به جایی که ریشه های آسیب دیده در آن قرار دارد.

علل اسپوندیلولیستزی

علل بسیاری برای لغزش مهره وجود دارد. مهره ممکن است از زمان تولد معیوب باشد، یا ممکن است از طریق آسیب یا شکستگی دچار مشکل شود. علاوه بر این، مهره می تواند با عفونت یا بیماری شکسته شود.

 علائم لغزش مهره

علائم لغزش مهره ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد پایین کمر
• سفتی و سختی عضلانی
• درد در باسن
• درد چرخشی در پایین پاها (به علت فشار بر ریشه های عصبی)
• ضعف عضلانی

درمان های اسپوندیلولیستزی

اسپوندیلولیستزی با تقویت عضلات شکم و کمر حمایت کننده از طریق درمان فیزیکی مداوا می شود. استامینوفن یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند کتوپروفن، ایبوپروفن، موترین ویا ناپروکسن ممکن است به تسکین درد کمک کند. تزریق استروئید اپیدورال نیز ممکن است موثر باشد. برای بیمارانی که با وجود این درمان ها همچنان درد شدید و ناتوانی دارند، گزینه هایی مانند لامینکتومی غیرتراکمی، روشی که در آن نخاع فضای بیشتری پیدا می کند (برای ارائه فضای بیشتر برای اعصاب و ستون فقرات برای ایجاد ثبات در نخاع انجام می شود) ، با یا بدون جراحی فیوژن (آرترودز) مهره ها، و یا استفاده از یک دستگاه کاشته شده در بدن برای ایجاد ثبات در مهره در کمر در حالی که امکان حرکت طبیعی تر را فراهم می کند، وجود دارد.

علل رادیکولوپاتی گردنی

در رادیکولوپاتی گردنی، آسیب می تواند نتیجه فشار حاصل از محتوی دیسک کمر، تغییرات دژنراتیو در استخوان، ورم مفاصل، و یا آسیب های دیگر باشد که در ریشه های عصبی تحت فشار رخ می دهد. در افراد مسن، تغییرات دژنراتیو طبیعی در دیسک ها می تواند باعث فشار بر ریشه های عصبی شود. در افراد جوان، رادیکولوپاتی گردنی حاصل دیسک کمر است. این محتودات دیسک سپس ریشه های عصبی را فشرده می کنند و باعث درد می شوند.

علائم رادیکولوپاتی گردنی

علامت اصلی رادیکولوپاتی گردنی دردی است که به بازو، گردن، قفسه سینه، و / یا شانه گسترش می یابد. فرد مبتلا به رادیکولوپاتی ممکن است ضعف عضلانی و / یا بی حسی یا سوزن سوزن شدن در انگشتان دست و پا را تجربه کند. دیگر نشانه ها شامل عدم هماهنگی، به خصوص در دست است.

درمان رادیکولوپاتی گردنی

رادیکولوپاتی گردنی ممکن است با ترکیبی از داروهای ضد درد مانند استامینوفن (تیلنول)، یا داروهای ضد درد غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین)، کتوپروفن، ناپروکسن، و درمان های فیزیکی درمان شود. استروئیدها ممکن است به صورت خوراکی یا اپیدورال (به فضای اپیدورال که نخاع را احاطه کرده است) تزریق شود. فیزیوتراپی ممکن است شامل کشش ملایم گردن و تمرین، ورزش، و روشهای دیگر برای کاهش درد باشد.

اگر فشرده سازی بر روی عصب به حدی باشد که باعث ضعف حرکتی شود، جراحی ممکن است برای کاهش فشار لازم باشد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com