بارداری و لوپوس : دستگاه ایمنی بدن در برابر عوامل بیگانه واکنش نشان می دهد. گاهی اوقات بدن به جای فعالیت علیه عوامل بیگانه، سلول های خودی را غریبه می شناسد و به آن ها حمله ور می شود. بافت های گوناگون بدن می توانند هدف این حملات قرار بگیرند. بیماری لوپوس یکی از بیماری های خود ایمنی است که در طی آن پوست، کلیه ها ، مفاصل دچار آسیب می شوند. بویژه کلیه ها که ممکن است درگیری گلومرول های کلیوی در آن پدیدار شوند و در نهایت به نارسایی کلیوی منجر شود. در صورتی که خانم مبتلا به لوپوس بخواهد باردار شود، می بایست مراقبت های دقیقی برای وی اتخاذ شود و از عواقب احتمالی بارداری خود مطلع باشد.
بیماری لوپوس که شایع ترین تظاهرات آن درگیری کلیوی و پوستی می باشد، در خانم های باردار می تواند مشکلاتی را ایجاد کند.
گاهی اوقات پزشکان به زنانی که به لوپوس مبتلا هستند، توصیه می کنند که باردار نشوند، علت آن این است که این خانم های باردار در معرض خطرات بالقوه ای برای خود و کودکشان قرار دارند. ولی زمانی که خانمی که مبتلا به لوپوس است، باردار شود، وی در معرض خطراتی قرار گرفته است. توجه کنید که بیشتر زنان مبتلا به لوپوس می توانند بدون این که خطری وجود داشته باشد، باردار شوند و کودکان سالم داشته باشند.
اگر شما خانمی هستید که به لوپوس مبتلا هستید و به این فکر می کنید که باردار شوید، در این بخش هر آن چیزی که شما در مورد خطرات احتمالی و عوارض این بیماری در طی بارداری نیاز دارید، آورده شده است. همچنین در این بخش تمام مواردی که می تواند به شما و پزشکتان در داشتن بچه ی سالم کمک کند را آورده ایم.
اقدامات اولیه ای که پیش روی یک بارداری سالم و بی خطر وجود دارد باید رعایت شود.
اگر شما تصمیم به بارداری دارید، به موارد زیر توجه کیند:
هر چه زمانی که شما باردار می شوید سالم تر باشید، همان اندازه هم احتمال داشتن بارداری بی خطر و فرزند سالم بیشتر است. خود بارداری به نوبه ی خود استرس اضافی را بر روی کلیه ها وارد می کند. اگر شما بیماری فعال کلیوی داشته باشید، این بیماری می تواند مشکلاتی را در بارداری شما ایجاد کند و حتی ممکن است باعث شود تا بارداری ناموفق داشته باشید. پس در صورت امکان، تا وقتی که لوپوس حداقل برای ۶ ماه تحت کنترل نبود، از بارداری اجتناب کنید. این مسئله به ویژه برای خانم هایی که بیماری کلیوی مرتبط با لوپوس دارند، صدق می کند.
برخی داروها را می توان در زمان بارداری مصرف کرد. در سایر موارد، ممکن است بر روی کودک شما اثرات سوء ای داشته باشد. پزشک شما ممکن است بخواهد تا آن ها را قطع کند و یا با برخی داروهای دیگر را جایگزین آن ها کند، در واقع قبل از آن که شما باردار شوید.
داروهایی که نمی بایست در زمان بارداری استفاده شوند، عبارتند از:
برخی داروها را باید ماه ها پیش از تلاش برای باردار شدن متوقف کرد.
به علت آن که بیماری لوپوس می تواند خطرات خاصی در بارداری داشته باشد – برای مثال ایجاد فشار خون بالا در زمینه ی بارداری و همین طور زایمان نارس – شما نیاز دارید تا متخصص زنانی را انتخاب کنید که در مورد بارداری های پر خطر تجربه کافی داشته باشد. اگر این امر امکان پذیر باشد، شما می بایست قبل از بارداری شدن توسط وی ویزیت شوید.
اگر پوشش بیمه ای شما کامل نباشد، نمی تواند هزینه های اضافی را که در این، بیماری شما و فرزندتان نیاز دارید پوشش دهد. مطمئن باشید که برنامه ی بیمه ای شما مشکلات شما را در بر می گیرد.
انجام معاینات منظم پیش از تولد برای همه ی زنان مهم است. ولی در خانم های بارداری که مبتلا به لوپوس هستند این مسئله حیاتی تر است. علت آن اینست که بسیاری از مشکلات اگر زود شناسایی شوند، قابل پیشگیری و درمان هستند. در این جا برخی از مشکلاتی را که می تواند در طی بارداری رخ دهد بیان می کنیم، و شما هم می بایست در مورد آن ها هشیار باشید:
شعله ور شدن بیماری: برخی خانم های باردار مبتلا به لوپوس اظهار می کنند که علائم لوپوس در آن ها در زمان حاملگی بهبود می یابد. ولی تا ۳۰ درصد خانم ها دچار شعله وری علائم می شوند. دوره هایی از افزایش فعالیت بیماری اغلب در طی چند ماه اول پس از وضع حمل ایجاد می شود. تحقیقات نشان می دهد که در انتظار بارداری بودن تا وقتی که بیماری برای حداقل ۶ ماه تحت کنترل باشد، تمام خطرات مربوط به شعله ور شدن بیماری را کم می کند. بیشتر موارد شعله ور شدن بیماری زمانی که رخ می دهد، خفیف هستند و شدت کمی دارند و پزشک شما اغلب می تواند این موارد را با دوز های کم کورتیکو استروئید ها درمان کند.
عوارض مربوط به فشار خون بالا: عوارضی که شامل فشار خون بالا است، می تواند بر روی ۲۰ درصد زنان بارداری که مبتلا به لوپوس هستند اثر گذار باشد. فشار خون بالا می تواند در اثر بارداری ایجاد شود. فشار خون بالا ممکن است خطر ایجاد پره اکلامپسی را افزایش دهد. این یک مشکل جدی است که می تواند با افزایش ناگهانی در فشار خون و یا میزان پروتئین در ادرار و یا هر دوی آن ها همراه باشد. این اختلال در حدود ۱ مورد از هر ۵ مورد بارداری در زنان مبتلا به لوپوس رخ می دهد. پره اکلامپسی نیازمند درمان فوری است و اغلب باعث می شود تا زایمان انجام شود. این اختلال در خانم هایی که بیماری کلیوی دارند و یا فشار خون بالا دارند و یا سیگاری هستند، شایع تر می باشد.
سقط: در حدود یک مورد از هر ۵ بارداری در خانمی که لوپوس دارد ، منجر به سقط می شود. سقط ها بیشتر در زنانی دیده می شود که فشار خون بالا دارند، بیماری لوپوس در آن ها فعال است، و یا بیماری کلیوی فعال دارند. همچنین سقط می تواند در اثر آنتی بادی های ضد فسفولیپیدی ایجاد شود. این ها انواعی از آنتی بادی ها هستند که تمایل دارند تا در ورید ها و شریان ها لخته بسازند. از طرفی در جفت هم ایجاد می شوند. به این دلیل، مهم است که آنتی بادی ها را بررسی کنیم و غربالگری کنیم. این مسئله در زنانی که سابقه ی سقط داشته اند، مهم تر می باشد. اگر آنتی بادی ها پیدا شدند، پزشک ممکن است برای آن ها، داروهای رقیق کننده ی خون تجویز کند. این داروها از شکل گیری لخته های خونی جلوگیری می کنند. با استفاده از برخی داروها، در حدود ۸۰ درصد زنان دچار سقط نمی شوند.
زایمان نارس ( وضع حمل زود تر از موعد): در حدود یک مورد از هر ۳ خانم مبتلا به لوپوس، زایمان پره ترم دارند. این بدین معنی است که پیش از هفته ی ۳۷ بارداری وضع حمل رخ داده است. این حالت در زنانی که پره اکلامپسی دارند، آنتی بادی های ضد فسفولیپیدی دارند و یا لوپوس فعال دارند، شایع تر می باشد.
باید علائم زایمان نارس را بدانیم که ممکن است شامل موارد زیر می باشد:
اگر شما هر یک از علائم مطرح شده را دارید، اجازه دهید که پزشک از آن ها آگاه باشد.
زنانی که لوپوس دارند، ممکن است خطر بیشتری از نظر عوارض بارداری داشته باشند. به نظر نمی رسد که احتمال داشتن فرزند با نقص زمان تولد و یا عقب ماندگی ذهنی در آن ها در مقایسه با زنانی که لوپوس ندارند، بیشتر باشد.
علاوه بر این که بایستی به طور منظم پزشک خود را ملاقات کنید و از برنامه های درمانی پیروی کنید، بسیاری از موارد هم هستند که شما می توانید برای مراقبت از خود و فرزندتان از آن ها بهره ببرید، این موارد عبارتند از:
پزشک شما روشی را برای زایمان شما طرح ریزی می کند – این روش یا سزارین است و یا زایمان طبیعی از راه واژن. وی این روش را در زمان زایمان برای حفظ سلامتی شما و فرزندتان انجام می دهد. بسیاری از خانم هایی که لوپوس دارند، برای آن ها زایمان واژینال انجام می شود. ولی اگر مادر و یا کودک تحت استرس و تنش باشند، ممکن است سزارین برای آن ها روش کم خطر تر و ایمن تری باشد و زایمان با این روش سریع تر انجام شود. اگر شما در طی بارداری از استروئید ها استفاده کرده باشید، پزشک شما دوز آن را در زمان زایمان افزایش می دهد.
وقتی که بیشتر مادران و کودکان در وضع خوبی به سر می برند، اغلب لوپوس پس از زایمان شعله ور می شود و سایر مشکلات شامل موارد زیر می تواند رخ دهد:
اشکال در تغذیه از شیر مادر: کودکانی که بصورت نارس به دنیا می آیند ممکن است به اندازه ی کافی قوی نباشند و نتوانند از شیر مادر تغذیه کنند. مادرانی که وضع حمل نارس داشته اند و یا از داروهای خاصی استفاده کرده اند، ممکن است در تولید شیر مشکل داشته باشند و همچنین، برخی مادران نیاز دارند که داروهایی را مصرف کنند که می تواند از راه شیر مادر رد شود. بسیاری از این موارد قابل حل می باشد. اگر شما در مورد تغذیه از شیر مادر مشکلاتی دارید، با پزشک خود در میان بگذارید.
لوپوس نوزادی: لوپوس نوزادی همانند لوپوس مادر نمی باشد. در حدود ۳ درصد کودکانی که از مادران مبتلا به لوپوس متولد می شوند، این وضعیت را خواهند داشت. در اکثر موارد این مشکل موقتی است که به این معنی است که حل می شود. این وضعیت شامل بوجود آمدن راش ( نوعی ضایعه ی جلدی) و شمارش غیر طبیعی سلول های خونی می باشد. به مرور زمان، که کودک به سن ۶ یا ۸ ماهه می رسد، این وضعیت معمولا از بین می رود و هرگز هم بر نمی گردد. در موارد نادری، کودکانی که لوپوس نوزادی دارند، ریتم قلبی غیر طبیعی خواهند داشت که ثابت است و ممکن است به درمان با پیس میکر ( ضربان ساز مصنوعی) نیاز داشته باشد.
پس از زایمان، می بایست به طور مرتب بیمار توسط پزشک ویزیت شود تا تغییرات رخ داده در فرزند وی کنترل شود. اگر شما به این فکر هستید که فرزند دیگری بیاورید، به یاد داشته باشید که باید مراقبت های شخصی را انجام دهید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com