درد آرنج
آرنج مفصلی است که در آن سه استخوان طویل در قسمت وسط بازو به یکدیگر می پیوندند. استخوان بازوی بالایی (هومروس) به استخوان داخلی ساعد (زند زیرین) و دیگر استخوان های ساعد (زند زبرین) برای تشکیل یک مفصل می پیوندد. استخوان زند زبرین و زند زیرین روی یکدیگر می چرخند تا امکان چرخش ساعد فراهم گردد.
آرنج به منظور حرکت بازوی همانند یک لولا (حرکت به جلو و عقب) و در چرخش (چرخاندن به سمت خارج و داخل) عمل می کند. عضله دوسر، عضله اصلی ای است که مفصل آرنج را خم می کند می سازد.
ماهیچه سه سر عضله مهمی است که مفصل آرنج را باز می کند. استخوان خارجی آرنج به اپیکوندیل خارجی مربوط می شود و بخشی از استخوان بازو است. تاندونها به این قسمت متصل شده و احتمال آسیب دیدگی وجود دارد، و باعث التهاب یا ورم می شود (اپیکوندیلیت خارجی، و یا “سندروم آرنج تنیس بازان “).
بخش داخلی آرنج یک برجستگی استخوانی به نام اپیکوندیل داخلی دارد. تاندون های عضلات متصل به اینجا میتوانند آسیب ببینند، و باعث اپیکوندیلیت داخلی، و یا “سندروم آرنج گلف بازان شوند.
” کیسه پر از مایع (بورسا)، که به منظور کاهش اصطکاک عمل می کند، بر روی نوک آرنج (بورسای استخوان آرنج) قرار می گیرد. تداوم ضربات به نوک آرنج می تواند این بورسا را تحریک کند. آرنج می تواند تحت تاثیر التهاب تاندون یا بورسا باشد و یا شرایطی که استخوان ها و مفاصل را درگیر کند مانند شکستگی، ورم مفاصل، و یا تحریک اعصاب آن را تحت تاثیر قرار دهد.
اپیکوندیل خارجی بخشی از استخوان خارجی آرنج است که در آن تاندون عضلات بزرگ ساعد به آرنج متصل می شود. این تاندونها می توانند مجروح شوند، به خصوص با حرکتهای تکراری ساعد، مانند استفاده از یک پیچ گوشتی دستی، شستن پنجره ها، یا در بازی تنیس. درد آرنج بوسیله التهاب تاندون ایجاد می شود.
معمولا، این درد در قسمت خارج آرنج است و ممکن است با گرمی و تورم همراه باشد. آرنج طیف کامل حرکتی خود را حفظ می کند، زیرا مفصل داخلی تحت تاثیر قرار نمیگیرد، و درد معمولا در پایان روز بیشتر قابل توجه است. حرکات پیچشی مکرر یا فعالیتهایی که به تاندون فشار وارد می کنند معمولا باعث درد بیشتری می شوند.
تصویر اشعه X معمولا نرمال است، اما می تواند رسوب کلسیم در تاندون و یا دیگر اختلالات مفصلی آرنج را نشان دهد.
درمان درد آرنج شامل کیسه یخ، استراحت دادن به آرنج مجروح، آسپرین و داروهای ضد التهاب مانند ناپروکسن (Naprosyn)، دیکلوفناک (Voltaren)، و ایبوپروفن (موترین) است. آتل بستن آرنج میتواند مفید باشد.
آت لهای ساده برای درد آرنج را می توان در داروخانه ها و فروشگاه های محصولات ورزشی پیدا کرد. تزریق موضعی کورتیزون برای درد مداوم توصیه شده است. شما می توانید به تدریج فعالیت خود را شروع کنید در حالی که بر روی محل برای جلوگیری از تکرار التهاب یخ قرار دهید. گاهی اوقات، نوارهای بانداژ می توانند از جراحت جلوگیری کنند. در موارد شدید، عمل جراحی توصیه می شود.
اپیکوندیلیتس داخلی التهاب در نقطه ای است که تاندون های ساعد به برجستگی استخوانی آرنج داخلی متصل می شوند. به عنوان مثال، این تاندون می تواند در یک چرخش در بازی گلف کشیده شود، اما بسیاری از حرکتهای تکراری دیگر می توانند به تاندون صدمه وارد کنند. آرنج گلف بازان با درد و حساسیت به لمس موضعی در سطح داخلی آرنج مشخص شود. طیف حرکتی آرنج حفظ می شود زیرا مفصل خارجی آرنج تحت تاثیر قرار نمی گیرد.
فعالیتهایی که نیاز به چرخاندن یا کشیدن تاندون ساعد دارند می توانند ایجاد درد کنند و وضعیت را وخیمتر سازند. اشعه X برای اپیکوندیلیت معمولا نرمال است اما می توانند کلسیفیکاسیون تاندون را نشان دهند در صورتی که التهاب تاندون برای مدت زمان طولانی ادامه دار بوده باشد.
درمان معمول شامل کیسه های یخ، استراحت دادن به آرنج و داروهایی از جمله آسپیرین و داروهای غیر استروئیدی دیگر، از جمله ناپروکسن (Naprosyn)، دیکلوفناک (Voltaren)، و ایبوپروفن (موترین) می باشند. با التهاب شدید، تزریق کورتیکواستروئید موضعی (کورتیزون) گاهی اوقات توصیه شده است. استفاده از یک نوار بانداژ می تواند از مصدومیت مجدد جلوگیری کند. پس از یک برنامه تمرین توانبخشی تدریجی، شما می توانید به فعالیتهای عادی خود ادامه دهید در حالی که همچنان بر روی محل آسیب دیده برای جلوگیری از تکرار التهاب یخ قرار می دهید.
اولکرانون بورسیتیس (التهاب بورسا در نوک آرنج) میتواند به دلیل آسیب یا صدمه کوچک رخ دهد، و یا در نتیجه بیماریهای سیستمیک مانند نقرس و یا آرتریت روماتوئید، و یا می تواند به دلیل یک عفونت موضعی ایجاد شود. بورسیت اولکرانون معمولا با تورم در نوک آرنج همراه است، در حالی که طیف حرکتی مفصل آرنج داخلی حفظ میگردد.
استخوان آرنج میتواند به سمت مفصل آرنج یا در مجاورت مفصل بشکند. شکستگی به طور کلی نیاز به بیحرکت نگه داشتن و گچ گرفتگی دارد و میتواند به آتلبندی ارتوپدی و جراحی باز نیاز داشته باشد.
پیچ خوردگی، کشش یا پارگی یک رباط است. یک یا چند رباط می توانند در حین یک پیچ خوردگی آسیب ببینند. این حادثه ممکن است هنگامی رخ دهد که آرنج بسیار کشیده شده است و یا خیلی فشرده شده است، مثلاً در یک برخورد “جاخالی دادن”. شدت آسیب به میزان آسیب دیدگی هر رباط (آیا پارگی جزئی یا کامل آن) و تعداد رباطهای آسیب دیده بستگی دارد. درمان آن شامل استراحت، یخ، بیحرکتی، به صورت فشرده نگه داشتن، و داروهای ضد التهاب است.
التهاب مفصل آرنج (آرتریت) میتواند در نتیجه بسیاری از اشکال سیستمیک آرتریت (ورم مفاصل)، از جمله آرتریت روماتوئید، آرتریت نقرسی، آرتریت پسوریاتیک، اسپوندیلیت آنکیلوزان، و آرتریت واکنشی (که قبلا بیماری ریتر نامیده میشد) رخ دهد. به طور کلی، آنها با نشانه هایی از التهاب مفصل آرنج، از جمله گرما، حرارت، تورم، درد، حساسیت به لمس همراه هستند، و دامنه حرکتی را کاهش م یدهند. طیف حرکتی آرنج با آرتروز آرنج کاهش می یابد، زیرا مفاصل متورم مانع دامنه حرکتی می شوند.
التهاب پوست به علت عفونت است که معمولا در نتیجه خراش پوست رخ می دهد. هنگامی که خراش و یا زخم های عمیق رخ می دهد، باکتریهای موجود بر روی سطح پوست می توانند به لایه های عمیقتر هجوم آورند. این امر باعث التهاب پوست می شود که با گرما، قرمزی، حرارت و تورم مشخص می گردد.
شایع ترین باکتری ها که باعث سلولیت می شوند شامل استافیلوکوک و استرپتوکوک می باشند. بیماران ممکن است یک تب با درجه پایین داشته باشند. سلولیت نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارد، یا به صورت خوراکی یا تزریقی. سلولیت می تواند به عفونت بورسای استخوان آرنج منجر شود، و باعث بورسای آرنج شود، همانطور که در بالا توضیح داده شد.
عفونت مفصل آرنج با باکتری (آرتریت سپتیک) غیر معمول است. اغلب در بیماران دارای ضعف سیستم ایمنی بدن یا دیابت ، کسانی که داروهای کورتیزونی مصرف می کنند یا معتادان مواد مخدر دیده می شود. شایعترین باکتریهایی که باعث عفونت مفصل آرنج میشوند استافیلوکوک و استرپتوکوک میباشند. آرتریت سپتیک آرنج نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارد و اغلب نیاز به جراحی دارد. با گرما، تورم، حرارت، قرمزی و درد مشخص می شود، دامنه حرکتی مفصل آرنج محدود می شود. آرتریت سپتیک اغلب با تب، عرق، و لرز همراه است.
تومورهای استخوانی مفصل آرنج نادر هستند. سرطان استخوان میتواند رخ دهد. میتواند بدون درد باشد و یا با درد در مفصل آرنج همراه باشد. این حالت معمولا توسط اشعه ایکس قابل تشخیص است. اسکن استخوان پزشکی هستهای نیز می توانید برای تشخیص مفید باشد.
عصب اولنار بین نوک آرنج و استخوان داخلی آرنج جابجا می شود. در این مکان، عصب می تواند توسط ساختارهای طبیعی و یا ساختارهای متورم پس از آسیب گیر کند. هنگامی که گرفتگی عصب اولنار رخ می دهد، بیحسی و سوزش انگشت کوچک و انگشت حلقه دست ممکن است احساس شود. درد ممکن است در کل ساعد، معمولا در سمت داخلی رخ دهد. چابکی دست می تواند تحت تاثیر قرار گیرد. گاهی اوقات، بیحسی با بالا بردن دست افزایش می یابد. درمان آن شامل اجتناب از ضربه یا فشار مکرر به قسمت آرنج و استراحت دادن به مفصل آرنج است. وسایل شکسته بندی برای محدود کردن خمش آرنج می تواند در شب استفاده شود. گاهی اوقات، یخ میتواند مفید باشد. در موارد شدید، جراحی تغییر مکان عصب اولنار ممکن است ضروری باشد. این امر شامل تغییر مکان عصب اولنار به یک موقعیت است که در آن این عصب به طور مستمر توسط استخوانبندی اطراف فشرده نمی گردد.
مفصل آرنج منطقه ای است که در آن سه استخوان بلند گرد هم می آیند.
التهاب تاندون می تواند آرنج داخلی یا خارجی را تحت تاثیر قرار دهد.
درمان التهاب تاندون شامل یخ، استراحت، و داروهایی برای التهاب می شود.
باکتری می تواند پوست خراشیده (ساییده) شده آرنج را عفونی سازد.
عصب اولنار می تواند در آرنج تحریک شود و بیحسی و سوزش انگشتان کوچک و حلقه را باعث شود.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com