تست زمان ترومبوپلاستین نسبی : معمولا پیش از تمامی اعمال جراحی یک سری ارزیابی های روتین آزمایشگاهی انجام می شود. یکی از مهم ترین مواردی که می بایست تعیین شود، وضعیت انعقاد خون بیماران است که توسط ارزیابی آزمایشگاهی اندکس PTT بررسی می شود. در این تست زمان ترومبوپلاستین بررسی می شود.
این عامل در طی آبشار انقادی از پلاکت ها و سلول های آسیب دیده ی جداره ی رگ ترشح می شود و در مسیری باعث تبدیل پروترومبین به ترومبین می شود تا در نهایت با دخالت پلاکت ها و کلسیم و ویتامین K، لخته ی فیبرینی تشکیل شود. در صورتی که این معیار از حد استاندارد خارج باشد، در زمان جراحی بیمار، خطر خونریزی وجود دارد.
تست زمان ترومبوپلاستین نسبی آزمایشی است که در آن مدت زمانی که طول می کشد تا خون لخته شود اندازه گیری می شود. آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی فعال (A PTT)، برای بررسی مشکلات انعقادی استفاده می شود.
فاکتور انعقاد خون برای لخته کردن خون لازم است ( انعقاد).
زمان ترومبوپلاستین نسبی تست مهمی است، چون زمانی که طول می کشد تا خون لخته شود تحت تاثیر موارد زیر است :
زمان ترومبوپلاستین نسبی در موارد زیر انجام می شود:
وقتی دوز مناسب دارو مشخص شد، لازم نیست آزمایش چندین بار انجام شود.
بسیاری از داروها می توانند نتیجه این آزمایش را تغییر دهند. باید پزشک را در مورد هر نوع دارویی که مصرف می کنید ( چه با نسخه چه بی نسخه ) مطلع سازید.
نمونه خون از رگ بازو گرفته می شود و یک نوار کشسان دور بازو بسته می شود که ممکن است احساس کنید کمی نوار سفت است. شما ممکن است فرورفتن سوزن را احساس نکنید یا ممکن است احساس سوزش داشته باشید.
آزمایش زمان ترومبوپلاستین نسبی یک آزمایش خون است که زمانی که طول می کشد تا خون لخته شود را اندازه گیری می کند.
میزان نرمال PTT در جدول زیر قرار گرفته که مقادیر مرجع نامیده می شود و فقط برای راهنمایی است . این مقادیر از یک آزمایشگاه با آزمایشگاه دیگر متفاوت است٬ و آزمایشگاهی که شما مراجعه می کنید ممکن است میزان مقادیر نرمال آن با مقادیر این حدول متفاوت باشد. جواب آزمایش باید میزان نرمالی را که آن آزمایشگاه استفاده می کند ٬داشته باشد. همچنین ٬ پزشک نتایج را بر اساس سلامتی و یا عوامل دیگر ارزیابی می کند. این به این معنا است که اگر جواب آزمایش خارج از میزان نرمال بود ممکن است برای شما یا برای آن آزمایشگاه این میزان نرمال باشد..
PTT زمان ترومبوپلاستین نسبی : ۶۰–۷۰ ثانیه
APPT زمان ترومبوپلاستین نسبی فعال : ۳۰–۴۰ ثانیه
اگر میزان PTT و A PTT حدود ۱.۵ تا ۲ برابر میزان طبیعی باشد ٬ دوز هپارین باید تغییر کند.
میزان غیر طبیعی PTT وAPTT می تواند به معنی کاهش یکی از فاکتورهای انعقادی خون یا یک ماده دیگر برای انعقاد خون باشد ٬ که باعث ایجاد بیماری های خونریزی دهنده می شود، مثل هموفیلی یا سندرم فون ویل براند.
اگر زمان PTT و APTT طولانی تر از حد نرمال باشد، می تواند به دلیل بیماری کبدی ٬ بیماری کلیوی ( مثل سندرم نفروتیک) یا مصرف داروهای ضد انعقاد خون مثل هپارین یا وارفارین باشد.
طولانی شدن زمان PTT می تواند به دلیل شرایطی مثل سندرم آنتی فسفولیپید یا سندرم آنتی کواگولانت لوپوس رخ دهد. این شرایط وقتی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن بر علیه فاکتورهای انعقادی، آنتی بادی تولید می کند که این حالت می تواند باعث تولید لخته در سیاهرگ ها یا سرخرگ ها شود.
وقتی شما هپارین مصرف می کنید، میزان PTT افزایش می یابد ٬ بنابراین میزان PTT شما باید مرتبا اندازه گیری شود. اگر شما PTT طولانی تری داشتید ٬ شانس بیشتری برای خونریزی دارید.
دلایلی که آزمایش نمی تواند مفید واقع شود:
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com