این اطلاعات نشان دهنده دیدگاه های پزشکان و پرستاران خدمت دهنده در هیئت تحریریه پایگاه اطلاعاتی انجمن سرطانی آمریکا است. این دیدگاه ها بر اساس مطالعات آن ها بر اطلاعات منتشر شده در مجلات پزشکی، همچنین تجربیات حرفه ای آن ها است.
اطلاعات درمانی در این سند سیاست رسمی انجمن نیست و به عنوان توصیه های پزشکی به منظور جایگزینی تخصص و قضاوت تیم درمانی سرطان شما در نظر گرفته نمی شود. این اطلاعات برای این است که به تصمیم گیری آگاهانه شما و خانواده شما همراه با پزشک تان کمک کند.
پزشک شما ممکن است دلایلی برای پیشنهاد یک طرح درمان متفاوت از گزینه های درمانی عمومی داشته باشد. مردد نباشید و از او در مورد گزینه های درمانی خود سوال بپرسید.
بعد از اینکه سرطان شما تشخیص داده شد، تیم درمانی سرطان شما در مورد گزینه درمانی تان با شما صحبت می کنند. انتخاب یک طرح درمان تصمیم مهمی است، بنابراین مهم است که زمان بگذارید و در مورد همه انتخاب ها فکر کنید.
در ایجاد طرح درمانی شما، مهمترین عوامل برای در نظر گرفتن نوع سرطان و محل آن است. تیم درمانی سرطان شما وضعیت کلی شما و ترجیحات شخصی شما را نیز در نظر می گیرند.
درمان برای سرطان با منشا اولیه ناشناخته (CUP) شامل موارد زیر است:
مهم است که همه گزینه های درمانی خود را، شامل اهداف و اثرات جانبی ممکن، با پزشک خود مورد بحث قرار دهید، تا به تصمیم گیری درست که نیاز شما را به بهترین شکل برآورده سازد کمک کند. اگر زمان اجازه دهد، اغلب گرفتن گزینه دوم ایده خوبی است. گزینه دوم می تواند به شما اطلاعات بیشتری دهد و به شما کمک می کند که به طرح درمانی انتخاب خودتان احساس اعتماد کنید.
اغلب، سرطان با منشا ناشناخته پیشرفته تر از آن است که درمان شود، و هدف ممکن است کم کردن سرطان برای مدتی باشد، به امید بهبودی نشانه ها و کمک به اینکه شما طولانی تر زندگی کنید. این درمان مراقبت تسکینی یا حمایتی در نظر گرفته شده است، زیرا آن به معنی از بین بردن علائمی مانند درد است، اما انتظار نمی رود که سرطان را درمان کند.
چند بخش بعدی انواع مختلف درمان را که ممکن است برای سرطان با منشا ناشناخته استفاده شود توصیف می کند. این مهم با بحثی در مورد درمان های مورد استفاده برای بعضی از موارد شایع تر CUP دنبال شده است.
جراحی درمانی رایج برای انواع مختلفی از سرطان است اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شوند. اما به دلیل آنکه سرطان با منشا اولیه ناشناخته (CUP) در حال حاضر فراتر از محلی است که شروع شده است، جراحی کمتر احتمال دارد که مفید باشد.
جراحی می تواند یک گزینه باشد اگر سرطان تنها در غدد لنفاوی یا یک عضو یافت شود، که در آن صورت جراحی می تواند آن را به طور کلی بردارد. با این حال، هنوز این احتمال وجود دارد که سرطان در جای دیگری از بدن وجود داشته باشد. اگر شما جراحی را به عنوان یک گزینه درمانی در نظر بگیرید، درک اینکه آن چقدر احتمال دارد به شما کمک کند مهم است.
نوع و میزان جراحی بستگی به محلی دارد که سرطان وجود دارد و اینکه چقدر گسترش یافته است. اگر جراحی مورد استفاده قرار گیرد، ممکن است با پرتو درمانی یا احتمالا شیمی درمانی دنبال شود تا سعی شود هر سلول سرطانی باقی مانده در بدن نیز کشته شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد جراحی، اسناد ما در مورد درک جراحی سرطان را ببینید: راهنمایی برای بیماران و خانواده ها
پرتو درمانی از اشعه هایی با انرژی بالا برای تخریب سلول های سرطانی یا کم کردن سرعت رشدشان استفاده می کند. هدف پرتو درمانی ممکن است بر اساس وضعیت تغییر کند.
برای برخی سرطان ها که هنوز زیاد از محلی که شروع شده اند گسترش نیافته اند، می تواند به تنهایی یا با دیگر درمان ها مانند جراحی با هدف سعی در درمان سرطان استفاده شود.
اگر سرطان به شدت پخش شود، تابش می تواند برای از بین بردن علائمی مانند درد، خونریزی، مشکل در بلعیدن، انسداد روده، فشرده سازی عروق یا اعصاب توسط تومورها و مسائلی که ناشی از متاستاز به استخوان است استفاده شود.
رایج ترین روش برای تابش پرتو به یک سرطان تمرکز دقیق یک پرتو تابش از دستگاهی خارج از بدن است. این به عنوان تابش پرتو خارجی شناخته شده است. برای کاهش خطر اثرات جانبی، پزشکان به دقت دوز مشخصی را تعیین می کنند و پرتو را با دقت هرچه تمام تر به هدف می زنند.
پرتو درمانی با پرتو خارجی بسیار شبیه گرفتن اشعه ایکس تشخیصی است، اما تابش شدیدتر است. روش به خودی خود بدون درد است. هر درمان تنها چند دقیقه طول می کشد، اگرچه زمان راه اندازی- قرار دادن شما در مکانی برای درمان- معمولا بیشتر طول می کشد. تابش معمولا به درمان بیش از چند روز یا هفته تقسیم می شوند.
روش دیگری از تابش اشعه پرتودرمانی داخلی،تابش بینابینی، یا براکی تراپی نامیده می شود. به جای استفاده از پرتوهای تابشی که از یک دستگاه بزرگ می آیند، یک ماده رادیواکتیو مستقیما داخل آن ، یا تا حد ممکن نزدیک به سرطان قرار می گیرد. این نوع از اشعه در فاصله بسیار کوتاهی در بدن سفر می کند. ماده به خودی خود ممکن است مدت کوتاهی در بدن باقی بماند، یا به طور دائم آن را ترک کند. پرتو درمانی داخلی به پزشک شما اجازه می دهد دوزی از تابش به یک منطقه کوچک را بدهد و در یک زمان کوتاه تر با درمان پرتودرمانی خارجی امکان پذیر است.
گاهی اوقات، پرتو درمانی داخلی و خارجی با هم استفاده می شوند.
اثرات جانبی می تواند از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت باشد و به دوز تابش و قسمتی از بدن که درمان می شود بستگی دارد. برخی از اثرات جانبی ممکن در زیر فهرست شده اند:
پرتو درمانی به ناحیه سر و گردن اغلب باعث آسیب به گلو و غدد بزاقی می شود، که منجر به موارد زیر می گردد:
در دراز مدت نیز می تواند منجر به حفره در دندان ها و مشکلات تیروئید شود (به دلیل آسیب به غده تیروئید). این ممکن است به معنای این باشد که شما به قرص نیاز دارید تا هرمون تیروئید را جایگزین کنید.
بسیاری از این اثرات جانبی بعد از اینکه درمان تمام می شود از بین می رود، اما برخی در دراز مدت به وجود می آید و ممکن است هیچ وقت به طور کامل از بین نرود.
اگر شیمی درمانی همراه با تابش داده شود، اثرات جانبی اغلب بدتر هستند.
راه هایی برای از بین بردن بسیاری از این اثرات جانبی وجود دارد، بنابراین مهم است که هر تغییری که متوجه شدید را با تیم درمانی سرطان خود در میان بگذارید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد پرتو درمانی، قسمت پرتو درمانی در وبسایت ما را ببینید، یا اسناد درک پرتو درمانی ما را نگاه کنید: راهنمایی برای بیماران و خانواده ها
شیمی درمانی از داروهای ضد سرطانی استفاده می کند که معمولا به رگ تزریق می شوند یا از طریق دهان خورده می شوند. این داروها به وارد جریان خون می شوند و می توانند به سرطانی که پخش شده است برسند. به دلیل اینکه شیمی درمانی به همه قسمت های بدن می رسد، گاهی اوقات می تواند برای سرطان با منشا اولیه ناشناخته مفید باشد، به همین دلیل به کشتن سلول های سرطانی در جایی که هنوز شناخته نشده اند کمک می کند.
شیمی درمانی می تواند به دفعات برای سرطان با منشا اولیه ناشناخته (CUP) انجام شود. اگر دکتر شما شیمی درمانی توصیه می کند. مهم است که شما درک درستی از اهداف درمانی خود داشته باشید.
شیمی درمانی ممکن است درمان اصلی برای سرطان هایی باشد که به وضوح پیشرفته اند و بعید است با درمان های موضعی مانند جراحی یا پرتو درمانی درمان شوند.
در برخی موارد، مانند ابتلا به سرطان که به احتمال زیاد تومورهای ژرم سل یا انواع مشخص لنفوم ها باشد، می تواند بسیار مفید باشد که تومور کوچک شود یا حتی از بین برود. در دیگر موارد، شیمی درمانی می تواند برای از بین بردن درد علائم ناشی از سرطان استفاده شود و می تواند به افراد کمک کند طولانی تر زندگی کنند.
برای سرطان هایی که به نظر می رسد به طور کامل با درمان های موضعی مانند جراحی یا تابش حذف شده اند، شیمی درمانی ممکن است برای سعی در کشتن سلول های سرطانی باقی ماننده اضافه شود.
داروهای شیمی درمانی اغلب به صورت ترکیبی داده می شوند، که به احتمال زیاد از دارو به صورت تکی موثر تر است. اینکه از چه داروی شیمیایی استفاده شود به نوع سرطان بستگی دارد.
برای یک CUP که یک آدنوکارسینوم یا کارسینوم تمایز نیافته است، تعدادی ترکیبات شیمی درمانی ممکن است استفاده شود، شامل:
اگر شیمی درمانی برای CUP استفاده شود که یک سرطان سلول سنگ فرشی است، گزینه ها شامل:
کارسینوم اعصاب و غدد که تمایز نیافته است اغلب با همان شیمی درمانی که برای سرطان سلول کوچک ریه استفاده می شود درمان می گردد: یک داروی پلاتین (سیس پلاتین و کاربو پلاتین) و اتوپوزید.
سرطان های اعصاب و غدد تمایز یافته اغلب ناشی از CUP نیستند، اما ممکن است با متاستاز کبد و منشا نهفته ظاهر شوند. این بیماران مانند بیماران با تومور کارسینوئید تمایز یافته با داروهای ترکیبی به شرح زیر درمان می شوند:
اطلاعات بیشتر در مورد درمان سرطان های اعصاب و غدد تمایز یافته می تواند در اسناد تومورهای کارسینوئید دستگاه گوارش، تومور کارسینوئید ریه، و سرطان لوزالمعده یافت شود.
داروهای شیمی درمانی با حمله به سلول هایی که سریعا در حال تقسیم شدن هستند کار می کند، به همین دلیل است که آن ها بر ضد سلول های سرطانی کار می کنند. اما سلول های دیگر در بدن، مانند آن ها که در مغز استخوان هستند، پوشش دهان و روده، و فولیکول های مو، نیز به سرعت تقسیم می شوند. این سلول ها نیز به احتمال زیاد توسط شیمی درمانی تحت تاثیر قرار می گیرند که می تواند منجر به اثرات جانبی شود. برخی از افراد اثرات جانبی زیادی دارند، درحالی که دیگران ممکن است کم داشته باشند.
اثرات جانبی شیمی درمانی به نوع داروها، مقدار داده شده، و طول درمان بستگی دارد. برخی از انواع رایج ترین اثرات جانبی به شرح زیر است:
شیمی درمانی اغلب سلول های تشکیل دهنده خون مغز استخوان را تحت تاثیر قرار می دهد، که منجر به کمبود سلول های خونی می شود. این می تواند باعث موارد زیر شود:
ای عوارض جانبی معمولا کوتاه مدت هستند و بعد از اینکه درمان تمام شود، از بین می روند. مهم است که اجازه دهید تیم درمانی شما هرگونه اثرات جانبی که شما دارید را بدانند، زیرا آن ها اغلب راه هایی برای کاهش آن ها می دانند. به عنوان مثال، داروهایی می توانند برای کمک به جلوگیری یا کاهش تهوع یا استفراغ داده شوند.
اثرات جانبی متعدد دیگری نیز امکان پذیر است. برخی از این ها تنها با داروهای شیمیایی خاصی دیده می شوند. تیم درمانی سرطان شما به شما اطلاعاتی درباره اثرات جانبی ممکن داروهای خاصی که مصرف می کنید خواهد داد. دانستن اثرات جانبی که ممکن است داروهای شما داشته باشند مهم است، زیرا شما می دانید انتظار چه چیزی را داشته باشید و چه زمانی با پزشک خود تماس بگیرید.
همین طور در مورد دیگر انواع درمان، احتمال اینکه منافع حاصل از شیمی درمانی از جنبه های منفی آن بیشتر باشد بسته به تعدادی عامل دارد، مانند نوع و میزان سرطان و سلامت کلی فرد قبل از درمان. اگر شما شیمی درمانی را در نظر دارید، اهمیت دارد که با پزشک خود در مورد احتمالاتی که ممکن است مفید باشد در مقابل احتمال اثرات جانبی که شما خواهید داشت صحبت کنید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد شیمی درمانی، بخش “شیمی درمانی” وبسایت ما یا اسناد راهنما برای شیمی درمانی ما را نگاه کنید.
برخی از انواع سرطان در پاسخ به هورمون های جنسی بدن رشد می کنند. به عنوان مثال، بیشتر سرطان های سینه پروتئین هایی به نام گیرنده های استروژن و/یا گیرنده پروژسترون بر سطح سلول های خود دارند. این سرطان ها زمانی سریع تر رشد می کنند که در معرض هورمون استروژن قرار بگیرند. به همین ترتیب، اکثر سرطان های پروستات در پاسخ به هورمون های مردانه به نام آندروژن، مانند تستوسترون رشد می کنند.
در مواردی که یک سرطان با منشا اولیه ناشناخته (CUP) با احتمال زیاد سرطان سینه یا پروستات است، هورمون درمانی می تواند یک روش موثر برای کاهش رشد سرطان باشد، یا شاید حتی کوچک کردن آن، و می تواند به طولانی تر زندگی کردن شما کمک کند.
برای سرطان پستان، انواع هورمون درمانی شامل داروهایی مانند تاموکسیفن، آگونیست LHRH مانند لوپرولاید (با نام تجاری لوپرون) و گوزرلین (با نام تجاری زولادکس) و مهارکننده های قوی آروماتاز آناستروزول (با نام تجاری آریمیدکس)، لتروزول (با نام تجاری فمارا) و اکسمستان (آروماسین). این داروها همچنین سطوح استروژن را کم می کنند یا از قادر بودن سلول های سرطانی برای استفاده از آن جلوگیری می کنند. برای اطلاعات بیشتر از چگونگی اینکه این داروها مصرف می شوند و اثرات جانبی بالقوه آن ها چیست، اسناد سرطان پستان ما را ببینید.
هورمون درمانی می تواند برای درمان سرطان پروستات هم استفاده شود. برخی از داروهای مصرفی معمول شامل آگونیست LHRH مانند لوپرولاید و گوسرلین، و آنتی آندروژن مانند فلوتامید (با نام تجاری الکسین) و بیکالوتامید (با نام تجاری کاسودکس) است. این داروها سطح تستوسترون را کاهش می دهد یا از سلول های سرطانی که قادر به استقاده آن هستند جلوگیری می کند. جراحی برای برداشتن بیضه ها یک گزینه دیگر است. برای اطلاعات بیشتر، اسناد سرطان پروستات ما را ببینید.
درمان هدفمند یک نوع جدید تر از درمان سرطان است که داروهایی یا مواد دیگر را برای شناسایی و حمله به سلول های سرطانی در حالی که آسیب کمی به سلول های عادی می زند استفاده می کند. این درمان ها به عملکرد داخلی سلول های سرطانی حمله می کند- برنامه ریزی که آن ها را از سلول های عادی سالم متفاوت می کند. هر نوع از درمان های هدفمند متفاوت کار می کنند، اما همه راه رشد، تقسیم، بازسازی خود، یا تعامل سلول های سرطانی با دیگر سلول های سرطانی را تغییر می دهند.
یک هدف در سرطان سلول سنگ فرشی سر و گردن گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال (EGFR) نامیده می شود. سلول های بسیاری از این سرطان ها نسخه های بسیار زیادی از EGFR دارند که به آن ها کمک می کند سریع تر رشد کنند و به تابش یا شیمی درمانی مقاوم تر شوند. یک دارو که ستوکسیماب (با نام تجاری اربیتوکس) EGFR را بلاک می کند، و می تواند به بیماران با سرطان سلول سنگ فرشی سر و ناحیه گردن کمک کند. اغلب با تابش یا شیمی درمانی انجام می شود، اما می تواند به تنهایی هم افرادی مبتلا به سرطانی را که دیگر به شیمی درمانی پاسخ نمی دهند و نمی توانند تابش دریافت کنند را درمان کند.
تعدادی از داروهای درمان هدفمند که برای درمان سرطان پستان استفاده می شوند، شامل ترازتوزوماب (با نام تجاری هرسپتین)، پرتوزوماب (با نام تجاری پرجتا)، لاپاتینیب (با نام تجاری توکرب) و اورلیموس (آفینیتور) است. برای اطلاعات بیشتر، بخش درمان هدفمند برای سرطان پستان را در اسناد سرطان پستان ما ببینید.
دیگر داروهای درمان هدفمند برای سرطان هایی استفاده می شوند که در دیگر نواحی شروع شده اند و ممکن است در بعضی موارد برای سرطان با منشا اولیه ناشناخته مفید باشد. به عنوان مثال، سانیتینیب (با نام تجاری ساتنت) و اورلیموس (با نام تجاری آفینیتور) در درمان سرطان اعصاب و غدد لوزالمعده مفید است، و ممکن است برای درمان سرطان های اعصاب و غدد تمایز یافته با منشا اولیه ناشناخته استفاده شود.
سایر داروها برای سرطان با منشا اولیه ناشناخته
بیس فسفونات ها داروهایی هستند که برای کمک به تقویت و کاهش خطر شکستگی استخوان ها که توسط سرطان متاستاز ضعیف شده است، استفاده می شود. مثال هایی از آن عبارت اند از پامیدرونات (با نام تجاری آردیا) و اسید زولدرونیک (زومتا). آن ها به صورت داخل وریدی (IV) داده می شوند. برای درمان سرطان هایی که به استخوان گسترش یافته اند، یک بار درماه داده می شود.
بیس فسفونات ها می توانند عوارض جانبی داشته باشند، از جمله علائمی شبیه سرما خوردگی و درد استخوان. آن ها همچنین می توانند باعث مشکلات کلیوی شوند، بنابراین افرادی که مشکلات کلیوی دارند نمی توانند از آن ها استفاده کنند. یک عارضه جانبی نادر ولی بسیار ناراحت کننده بیس فسفونات وریدی آسیب (استئونکروز) در استخوان فک (ONJ) است. این عارضه می تواند با کشیدن (برداشتن) یک دندان زمانی درمان توسط بیس فسفونات دریافت می شود آغاز شود. ONJ اغلب به صورت یک زخم باز در فک ظاهر خواهد شد که درمان نمی شود. این می تواند به از دست دادن یا عفونت استخوان فک منجر شود. پزشکان نمی دانند چرا این اتفاق می افتد یا چگونه درمان می شود، و غیر از این نمی دانند چگونه بیس فسفونات را متوقف کنند. رعایت بهداشت دهان با نخ دندان، مسواک زدن، مطمئن شدن از قرارگیری درست دندان مصنوعی، و داشتم معاینات منظم دندان پزشکی می تواند از این مهم جلوگیری کند. اغلب پزشکان توصیه می کنند که بیماران یک چکاپ دندان پزشکی داشته باشند و هر دندان یا مشکل فک قبل از آغاز مصرف بیس فسفونات درمان شود.
مانند بیس فسفونات ها، دنوزوماب ها (با نام های تجاری پرولیا، اکسجوا) دارویی است که می تواند برای تقویت استخوان ها و کاهش خطر شکستگی در استخوانی که به دلیل گسترش سرطان ضعیف شده استفاده شود. برای درمان سرطانی که به استخوان گسترش پیدا کرده است، این دارو به عنوان تزریق زیر پوست یک بار درماه داده می شود.
اثرات جانبی شامل سطح پایین کلسیوم و فسفات و ONJ است. این دارو آسیبی به کلیه وارد نمی کند، بنابراین برای افرا با مشکل کلیوی ایمن است.
اکتروتاید (با نام تجاری ساندوستاتین) یک عامل شیمیایی مربوط به هورمون طبیعی سوماتواستاتین است. برای برخی بیماران با تومورهای اعصاب و غدد بسیار مفید است. اگر تومور هورمون هایی را به خون وارد کند (که در تومورهای تمایز نیافته که باعث سرطان با منشا اولیه ناشناخته می شود نادر است)، این دارو می تواند آزادسازی هورمون ها را متوقف کند. آن همچنین می تواند باعث تومورهایی شود که رشد را متوقف می کند یا (به ندرت) آن را کوچک می کند. این دارو به عنوان یک نسخه کوتاه به صورت تزریق ۲ تا ۴ بار در روز موجود است. همچنین به عنوان تزریق طولانی مدت نیاز دارد که تنها یک بار در ماه انجام شود. یک داروی مشابه، لانرئوتاید (با نام تجاری سوماتولین) نیز موجود است. این نیز به صورت تزریق یک بار در ماه داده می شود. این داروها به احتما زیاد به درمان سرطان هایی که در اسکن گیرنده سوماتوستاتین (اسکن اکترو) نشان داده می شوند کمک می کنند.
نوع درمان مورد استفاده برای سرطان با منشا اولیه خاص به عوام مختلفی بستگی دارد، ازجمله اندازه و محل سرطان، نتایج تست های آزمایشگاهی، و اینکه چقدر احتمال دارد نوع خاصی از سرطان باشد. سلامت کلی توانایی برای تحمل درمان نیز مهم است. البته، منشا سرطان می تواند در طول آزمایشات تعیین شود، سرطان دیگر سرطان با منشا اولیه ناشناخته نخواهد بود و با توجه به محل آغاز آن درمان خواهد شد.
اغلب این سرطان ها از جایی در دهان، گلو، یا حنجره آغاز می شود. آن ها معمولا با جراحی و/یا پرتو درمانی درمان می شوند.
درمان جراحی غدد لنفاوی و دیگر بافت های گردن را برمی دارد. این عمل کالبد شکافی گردن نامیده می شود. انواع مختلفی وجود دارد که با توجه به مقدار بافتی که از گردن برداشته می شود متفاوت است:
رایج ترین اثر جانبی هر کالبدشکافی گردن بی حسی گوش، ضعف در بالابردن بازو به بالای سر، و ضعف در لب پایین است. این اثرات جانبی به دلیل آسیب در طول عمل به اعصابی است که این نواحی را تامین می کنند. بعد از یک تشریح گردن، ضعف در بازو و لب پایین معمولا بعد از چند ماه از بین می رود. اما اگر یک عصب به عنوان قسمتی از جراحی برداشته شود، ضعف دائمی خواهد بود. بعد از هر تشریح گردن، درمانگرهای فیزیکی می توانند به بیمار تمریناتی را نشان دهند که حرکت گردن و شانه را بهبود دهد.
پرتو درمانی ممکن است به جای جراحی استفاده شود. یک مزیت بالقوه آن است که ناحیه تحت درمان شامل غده با سرطان متاستاز و چند ناحیه گردن به احتمال زیاد شامل تومور اولیه است.
بعضی از بیماران با هر دو جراحی و پرتو درمانی درمان می شوند. این روش زمانی در نظر گرفته می شود که تومورهای زیاد و بزرگی وجود دارند. تابش ممکن است قبل یا بعد از جراحی داده شود.
زمانی که تومورها بسیار بزرگ باشند یا در هر دو سمت گردن وجود داشته باشند، شیمی درمانی و پرتو درمانی اغلب با هم استفاده می شوند. سیس پلاتین و ۵-FU با یک تاکسان ]دوستاکسل (تاکسوتره) یا پاکلیتاکسل (تاکسول)[ داروهای مورد استفاده شیمی درمانی معمول هستند. ستوکسیماب (اربیتوکس) نیز ممکن است با پرتو درمانی (به جای شیمی درمانی) استفاده شود.
چشم انداز درمان این بیماران به اندازه، تعداد و محل غدد لنفاوی حاوی سرطان متاستاز بستگی دارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد درمان های معمول این سرطان ها اسناد ما در مورد سرطان های حفره بینی و سینوس پارانازال، حفره دهان، و اوروفارنکس و حنجره و هایپوفارینگیل را ببینید.
از آنجا که اغلب سرطان هایی که در زنان به غدد زیر بغل گسترش می یابند سرطان پستان است، درمان توصیه شده شبیه به زنانی است که در آن ها سرطان پستان تشخیص داده شده و به زیر بغل گسترش یافته است.
جراحی برای برداشتن غدد زیر بغل (به نام تشریح غدد لنفاوی زیر بغل) انجام می شود، و سرطان در همان سمت با ماستکتومی (عمل جراحی برای برداشتن پستان) یا پرتو درمانی درمان می شود.
بسته به سن زن و اینکه آیا سلول های سرطانی شامل گیرنده استروژن و/یا گیرنده های پروژسترون، هستند درمان اضافی (کمکی) می تواند شامل هورمون درمانی (با تاموکسیفن یا یک مهارکننده آروماتاز)، شیمی درمانی یا هردو شود.
سرطان نیز می تواند برای پروتئینی به نام HER2 آزمایش شود. اگر مثبت بود، دارویی که هدف اش پروتئین HER2 است مانند ترازتوزوماب (هرسپتین) ممکن است استفاده شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد پیش آگاهی درمان و سرطان پستان که به غدد لنفاوی گسترش یافته است، اسناد سرطان پستان ما را ببینید.
اگرچه سرطان در غدد لنفاوی در مردان ممکن است نشان دهنده گسترش سرطان از سینه باشد، گسترش از سرطان ریه محتمل تر است. تشریح غدد لنفاوی زیربغل و/یا پرتو درمانی به ناحیه زیر بغل در بعضی موارد ممکن است در نظر گرفته شود، اما بسیاری از پزشکان ابتدا شیمی درمانی را توصیه می کنند و صبر می نمایند تا ببینند غدد لنفاوی بزرگ شده چگونه پاسخ می دهند. ترکیب دارویی احتمالا همان است که که به آدنوکارسینوم و کارسینوم تمایز نیافته در سایر قسمت های بدن داده شده است.
جست و جوی دقیق برای منشا این سرطان ها بسیار مهم است، به این دلیل که بسیاری از آن ها اگر منشا شان پیدا شود به خوبی می توانند درمان شوند.
اگر به نظر برسد که سرطان تنها به یکی از غدد لنفاوی محدود می شود، برداشتن آن ممکن است تنها راه درمان باشد. در سایر موارد، جراحی های گسترده تر (تشریح غدد لنفاوی) ممکن است مورد نیاز باشد. اگر بیش از یک غده لنفاوی حاوی سرطان باشد، پرتو درمانی و/یا شیمی درمانی نیز می تواند توصیه شود.
جز آزمایش هایی که سرطان اولیه خارج از تخمدان را پیدا می کنند (که در این صورت تشخیص سرطان با منشا اولیه ناشناخته دیگر اعمال نمی شود)، این سرطان ها به احتمال زیاد از سرطان تخمدان، سرطان لوله های فالوپ یا کارسینوم صفاقی اولیه (PPC) گسترش یافته اند. سرطان لوله های فالوپ و PPC بیماری هایی شبیه سرطان تخمدان هستند و همه آن ها به همان شیوه درمان می شوند.
درمان جراحی معمولی برای برداشتن رحم، هردو تخمدان هر دو لوله فالوپ و هر اندازه از سرطان که ممکن باشد است. بعد از جراحی، ۶ تا ۸ ماه شیمی درمانی توصیه می شود، معمولا با تاکسان (پاکلیتاکسل یا دوستاکسل) و داروی پلاتینوم (سیس پلاتین یا کاربوپلاتین). برای اطلاعات بیشتر اسناد سرطان تخمدان ما را ببینید.
اگر تست های آزمایشگاهی نمونه تومور لنفوما را رد کردند، محتمل ترین تشخیص بعدی (بویژه در مردان جوان) تومور ژرم سل است. حتی سرطان هایی در این نواحی که نتایج آزمایشگاهی معمول تومور ژرم سل را ندارند اغلب به ترکیبات شیمیایی برای درمان تومورهای ژرم سل بیضه پاسخ می دهند.
داروهای شیمی درمانی استفاده شده شامل سیس پلاتین و اتپوزید، گاهی اوقات با بلئومایسین یا ایفوسفامید است. اطلاعات بیشتر در مورد درمان تومور ژرم سل می تواند در اسناد سرطان بضیه و تخمدان ما یافت شود.
اگر یک کارسینوم در مدیاستن در بیماری مسن تر باشد، ممکن شبیه سرطان ریه سلول غیر کوچک درمان شود.
زمانی که یک سرطان با منشا اولیه ناشناخته (CUP) به عنوان یک ملانوما تشخیص داده می شود، دیگر یک CUP نیست. این وضعیت ذکر شده است اما با توجه به برخی آزمایشات برای شناسایی ملانوما ممکن است چند روز طول بکشد. تا زمانی که کامل شوند، این بیمارها به عنوان یک CUP در نظر گرفته می شوند.
درمان پیشنهادی اولیه ملانوم با منشا اولیه ناشناخته تنها با گسترش در غدد لنفاوی جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی در ناحیه آسیب دیده است. اگر گسترش به سایر غدد در زمان دیگری ظاهر شود و بتوان همه سرطان را برداشت، این غدد تیز برداشته می شوند. برای اطلاعات بیشتر اسناد سرطان پوست ملانوما ما را ببینید.
این گروه نشان دهنده اکثر افراد مبتلا به CUP است. معمولا این سرطان در استخوان ها، ریه یا کبد است. هنگامی که تست های آزمایشگاهی نمونه بیوپسی از سرطان های پستان، پروستات، تیروئید و لنفوما (که همه اغلب پاسخ خوبی به درمان های خاص می دهند) گرفته شود، بسیاری از بیماران باقی مانده با شیمی درمانی سعی می کنند تومور را کوچک یا علائم را از بین ببرند.
بیشتر پزشکان از یک رژیم شیمی درمانی استاندارد استفاده می کنند. که شامل هم سیس پلاتین یا کاربوپلاتین، ترکیب شده با داروی تاکسان مانند پاکلیتاکسل یا دوستاکسل است. داروهای دیگر مانند جمیستابین نیز ممکن است استفاده شود. مهم است که شیمی درمانی متوقف شود اگر سرطان را کوچک نمی کند یا علائم را حذف نمی نماید، زیرا اثرات جانبی این داروها ممکن است شدید باشد و در کیفیت زندگی اختلال ایجاد کند.
گاهی اوقات شیمی درمانی می تواند بسیار مفید باشد. حدود ۱۵% بیماران با شیمی درمانی تهاجمی پاسخ کاملی دریافت خواهند کرد (بطوریکه بعد از درمان هیچ اثری از سرطان نخواهد بود)، و در برخی از این موارد سرطان تا سال ها از بین می رود.
بیمارانی که سلامتی کامل ندارند و قادر نیستند اثرات جانبی شیمی درمانی تهاجمی را تحمل کنند گاهی اوقات با دوز پایین تر یا داروهایی که اثرات جانبی کمتری دارند درمان می شوند. اما مزایای این روش به وضوح ثابت نشده است. یک گزینه دیگر تمرکز بر حذف نشانه ها به محض اینکه رخ می دهند است. بسیاری از بیماران با سرطان پخش شده به استخوان از درمان با بیس فسفونات ها بهره مند می شوند (در بخش “داروهای دیگر برای سرطان با منشا اولیه ناشناخته” بحث شده است). این داروها می توانند به تقویت استخوان هایی که با سرطان ضعیف شده اند،جلوگیری از شکستن و کاهش درد کمک کنند.
بعضی از سرطان های سلول کوچک تمایز نیافته با منشا ناشناخته می توانند با استفاده از ترکیبات شیمی درمانی که برای درمان سرطان ریه سلول کوچک توسعه یافته اند درمان شوند. مزایای آن معمولا برای چند ماه طول می کشد، اما این سرطان ها اغلب باز می گردند.
برخی از سرطان های اعصاب و غدد به درمان با اکتروتاید (ساندوستاین) یا لانروتاید (سوماتولاین) پاسخ می دهند. این داروها ممکن است بتوانند رشد را برای مدتی متوقف یا کم کنند. تومورها اغلب به آنهایی پاسخ می دهند که در اسکن گیرنده سوماتوستاتین (تصویربرداری) دیده می شوند. برخی دیگر از داروهای شناخته شده به عنوان درمان هدفمند که در درمان سرطان های اعصاب و غدد لوزالمعده مفید هستند نیز ممکن است اسفاده شوند. اطلاعات بیشتر در این مورد را می توانید در بخش “شیمی درمانی برای سرطان لوزالمعده” در اسناد سرطان لوزالمعده بیابید.
اطلاعات بیشتر در مورد درمان برای سرطان هایی که گسترش یافته اند می تواند در اسناد سرطان های پیشرفته ما یافت شود.
بعضی از سرطان ها با منشا اولیه ناشناخته می تواند به صورت موثر درمان شود اما اغلب سرطان های پیشرفته ای هستند که درمان آن ها به احتمال زیاد مزایای طولانی مدتی فراهم می کند. مهم است که افراد مبتلا به سرطان پیشرفته با منشا اولیه ناشناخته (CUP) آگاه باشند که اگر سرطان آن ها به طور کلی درمان نشود، درمان هایی وجود دارد که به جلوگیری یا کاهش درد و دیگر علائم کمک می کند. اطلاعات بیشتر در این مورد را می توانید در اسناد سرطان پیشرفته ما بیابید.
درد یک نگرانی قابل توجه برای بیماران مبتلا به سرطان با منشا اولیه ناشناخته است. ثابت شده است راه هایی برای کاهش درد ناشی از سرطان با منشا اولیه ناشناخته با استفاده از ترکیب دارو ها و در برخی موارد روش های جراحی وجود دارد. بیماران نباید برای گرفتن مزایای این درمان ها مردد باشند، این بدان معنی است اگر درد دارند باید به پزشکان خود بگویند. در غیر این صورت پزشک نمی تواند کمکی بکند. برای بیشتر بیماران، درمان با مورفین یا داروهای مربوط به آن (افیون نامیده می شوند زیرا مربوط به تریاک هستند) می تواند درد را به طور قابل توجهی کاهش دهد درحالی که هنوز به /ان ها اجازه می دهد به خوبی عمل کنند. برای اینکه درمان موثر باشد، داروهای مسکن درد به طور منظم از روی یک برنامه داده می شوند، نه فقط زمانی که درد شدید شد. چندین شکل مورفین با اثر طولانی و دیگر داروهای افیونی با اثر طولانی توسعه داده شده اند که تنها یک یا دوبار در روز داده می شوند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد درد، اینکه در مورد آن چه می توان انجام داد، و چگونه می توان آن را پیگیری کرد، بخش “درد مربوط به سرطان” ما را در وبسایت یا اسناد راهنما برای کنترل درد سرطان را ببینید.
داشتن ارتباطات صادقانه، باز، و بی پرده با پزشک خود در مورد شرایط تان مهم است. از پرسیدن سوالات نترسید، مهم نیست که شما چقدر فک می کنید این مسئله کوچک است. به عنوان مثال، این سوالات را در نظر بگیرید:
مطمئن شوید هر سوالی که ممکن است برای شما اتفاق بیافتد و در این فهرست نیست را یادداشت کرده اید. به عنوان مثال، شاید بخواهید اطلاعات خاصی در مورد زمان بهبود درمان داشته باشید. یا ممکن است بخواهید در مورد گزینه دوم بپرسید.
در طول درمان سرطان، ممکن است خود را غرق در احساسات بیابید. این اتفاق برای بسیاری از افراد می افتد. ممکن است دریابید که در حال فکر کردن به پتانسیل مرگ خود هستید، یا اثر سرطان بر خانواده شما، دوستان و کارتان.
این زمان ایده آلی برای جست و جوی حمایت عاطفی و اجتماعی است. شما به افرادی احتیاج دارید که هود را نزد آن ها راحت و قوی احساس کنید. حمایت می تواند در قالب های بسیاری باشد: خانواده، دوستان، گروه های حمایتی سرطان، گروه های کلیسا یا معنوی، انجمن های حمایت آنلاین، یا مشاوران فردی.
تقریبا هر کسی که سرطان دارد می تواند از نوعی حمایت بهره مند شود. اینکه چه چیز برای شما بهتر است به وضعیت و شخصیت شما بستگی دارد. برخی افراد در گروه های حمایت همسالان یا گروه های آموزشی احساس امنیت می کنند. دیگران صحبت در یک نشست رسمی را مانند کلیسا را ترجیح می دهند. دیگران ممکن است صحبت با یک دوست قابل اعتماد یا مشاور را بیشتر ترجیح دهند. منبع راحتی یا قدرت شما هرچه باشد، مطمئن شوید که جایی برای رفتن با نگرانی هایتان دارید.
در دوره سرطان ممکن است خیلی احساس تنهایی بکنید. نه ضروری و نه واقع بینانه است که همه راه را به تنهایی بروید. و دوستان و خانواده شما ممکن است احساس بازندگی داشته باشند اگر شما به آن ها اجازه ندهید که همراهی تان کنند. به آن ها اجازه دهید وارد شوند- و به هرکس دیگری هم که فکر می کنید می تواند کمک کند اجازه دهید وارد شود.
شما نمی توانید حقیقت اینکه سرطان دارید را تغییر دهید. چیزی که می توانید تغییر دهید ادامه زندگی تان است- انتخاب های سالم داشته باشید و تا حد امکان از نظر جسمی و روحی احساس خوب داشته باشید.
ترجمه شده از وبسایت: www.cancer.org