سرطان استخوان

سرطان استخوان چیست؟

بافت استخوانی نرمال

استخوان، چارچوب حفاظتی بدن شماست. اغلب استخوان ها میان تهی هستند. بخش بیرونی استخوان ها تشکیل شده است از شبکه ای از رشته ها به نام ماتریکس که نمک های کلسیمی در آن ها انباشته می شوند.

بخش سخت بیرونی استخوان ها از استخوان متراکم (کورتیکال) تشکیل شده است که استخوان اسفنجی (میله ای) داخلی را پوشش می دهد. استخوان به وسیله یک لایه از بافت رشته ای به نام پریوستوم احاطه شده است. برخی از استخوان ها توخالی بوده و دارای فضایی به نام حفره نخاعی بوده که حاوی بافت نرمی به نام مغز استخوان است. بافت محیطی حفره نخاعی، اندوستوم نامیده می شود. در دو سر استخوان، بافت شبه استخوانی نرم تری وجود دارد که غضروف نامیده می شود.

غضروف از استخوان نرم تر است اما از بسیاری از بافت ها سخت تر است. از بافت رشته ای ماتریکس ساخته شده است همراه با ماده ای ژله مانند که کلسیم ناچیزی دارد.

اغلب استخوان ها در ابتدا غضروف هستند. سپس بدن با تزریق کلسیم به آن استخوان را شکل می دهد. بعد از آن که استخوان تشکیل شد، مقداری غضروف در قسمت انتهایی باقی می ماند تا به عنوان یک نرمچه بین استخوان ها عمل کند. این غضروف ها به همراه لیگامن ها و دیگر بافت ها، استخوان ها را به هم وصل کرده تا یک مفصل را شکل دهند. در بزرگسالان، غضروف عمدتاً در در انتهای بعضی استخوان ها به عنوان بخشی از مفصل وجود دارد. همچنین در بخشی از قفسه سینه جایی که دنده ها به جناغ سینه متصل هستند و در بخش هایی از صورت نیز یافت می شوند. نای، حنجره، و بخش بیرونی گوش دیگر ساختارهایی هستند که دارای غضروف اند.

استخوان بسیار سخت و محکم است. برخی استخوان ها قادرند ۱۲۰۰۰ پوند فشار را تحمل کنند. برای شکستن استخوان ران به ۱۲۰۰ پوند نیرو نیاز است. در استخوان دو نوع سلول وجود دارد. استوبلاست که استخوان زایی می کند و استوکلاست که استخوان های کهنه را می زداید. اغلب این گونه به نظر می رسد که استخوان تغییر محسوسی نمی کند، اما واقعیت این است که استخوان بسیار فعال است. در بدن ما، همواره استخوان های جدید در حال شکل گرفتن و استخوان های کهنه در حال از بین رفتن اند.

در بعضی استخوان ها مغز آن تنها بافت چربی است. مغز دیگر استخوان ها ترکیبی است از چربی و سلول های خون ساز. سلول های خون ساز، گلبول قرمز، گلبول سفید، و پلاکت را می سازند. دیگر سلول ها در مغز استخوان: سلول های پلاسما، فیبروبلاست، رتیکول آندوتلیال.

سلول های موجود در هر کدام از این بافت ها می توانند سرطانی شوند.

انواع تومورهای استخوانی

اغلب اوقات زمانی که به فردی گفته می شود مبتلا به سرطان استخوان است، در واقع در مورد سرطانی صحبت می شود از جای دیگری به استخوان ها سرایت کرده است. این را سرطان متاستازیک می نامند. این مورد در بسیاری از انواع سرطان های پیشرفته دیده می شود، مثل سرطان پستان، پروستات، و ریه. وقتی این سرطان های موجود در استخوان بوسیله میکروسکوپ دیده می شوند، شبیه به همان بافتی هستند که از آن آمده اند. برای مثال اگر فردی مبتلا به سرطان ریه ای باشد که به استخوان سرایت کرده باشد، سلول های سرطان در استخوان شبیه به سلول های سرطان ریه بوده و همانند آنها عمل می کنند. آنها همانند سلول های سرطان استخوان نبوده و عمل نمی کنند، اگرچه در استخوان هستند. از آنجا که این سلول های سرطانی همانند سلول های سرطان ریه عمل می کنند، می بایست به وسیله داروهایی که برای سرطان ریه مورد استفاده قرار می گیرند درمان شوند.

دیگر انواع سرطان ها که سرطان استخوان نامیده می شوند، در سلول های خون ساز موجود در مغز استخوان شروع می شوند – نه در خود استخوان. شایع ترین سرطانی که از مغز استخوان شروع می شود و تومورهای استخوانی را شکل می دهد، میلوم چندگانه نام دارد. سرطان دیگری که از مغز استخوان نشأت می گیرد، لوسمی است که اغلب آن را به عنوان سرطان خون در نظر می گیرند تا سرطان استخوان. بعضی اوقات، لنفوم ها که بیشتر در غدد لنفاوی وجود دارند ممکن است در مغز استخوان وجود داشته باشند.

یک تومور استخوانی اولیه در خود استخوان شکل می گیرد. سرطان های استخوان حقیقی (یا اولیه)  را سارکوم می نامند. سارکوم ها سرطان هایی هستند که در استخوان، عضله، بافت رشته ای، رگ های خونی، بافت چربی و همچنین دیگر بافت ها شکل می گیرند.

چندین نوع از تومورهای استخوانی وجود دارد. نام آنها بر اساس ناحیه ای از استخوان یا بافت پیرامونی که تحت تأثیر قرار داده و همچنین سلول های تشکیل دهنده آن گذاشته شده است. بعضی از تومورهای استخوانی اولیه خوش خیم (غیر سرطانی) بوده و بقیه بدخیم (سرطانی) اند. اغلب سرطان های استخوان سارکوم ها هستند.

تومورهای استخوانی خوش خیم

تومور های خوش خیم به بافت ها و اعضای دیگر سرایت نمی کنند و معمولا مرگ آفرین نیستند. آنها عموماً با جراحی درمان می شوند. شامل:

• استیود استیوما
• استیوبلاستوما
• استیوکندروما
• آنکندروما
• کندرومایکسود

تومورهای استخوانی بدخیم

استیوسارکوم: شایع ترین سرطان استخوان اولیه است. این سرطان در سلول های استخوانی آغاز می شود. اغلب در جوانان بین ۱۰تا۳۰ سال رخ میدهد، اما در حدود ۱۰% از موارد سن فرد بین ۶۰تا۷۰ است. به ندرت در افراد میانسال رخ می دهد، و فراوانی آن در مردان بیشتر از زنان است. این تومورها اغلب در استخوان های دست، پا و لگن شکل می گیرند.

کندروسارکوم: یک سرطان سلول های غضروفی است. دومین سرطان شایع استخوان است. این سرطان در بین افراد کوچکتر از ۲۰سال بسیار نادر است. بعد از سن ۲۰سال، خطر ابتلا به آن افزایش پیدا می کند تا سن ۷۵ . فراوانی آن بین زنان و مردان یکسان است.

کندروسارکوم ها می توانند هرجایی که غضروف وجود داشته باشد شکل بگیرند. اغلب در استخوان هایی مثل لگن، پا یا دست به وجود می آیند. گاهی نیز در نای، هنجره و قفسه سینه. دیگر نواحی شامل شانه، دنده و جمجمه می شود.

تومورهای خوش خیم غضروف شایع تر از نوع بدخیم آن هستند که آنها را آنکندروما می نامند. نوع دیگری از تومورهای خوش خیم غضروف، یک بیرون زدگی در استخوان دارای غضروف است که استیوکندروما نامیده می شود. این تومورهای خوش خیم به ندرت سرطانی می شوند. در افرادی که دارای تعداد زیادی از این تومورها هستند مقداری شانس ابتلا به سرطان بیشتر است اما باز هم شایع نیست.

کندروسارکوم ها بر اساس درجه که سرعت رشد آن را مشخص می کند، طبقه بندی می شوند. درجه ها توسط آسیب شناس (پزشکی که متخصص آزمایش و بررسی نمونه های بافتی در زیر میکروسکوپ است) تخصیص می یابند. هرچه که درجه کمتر باشد، سرعت رشد سرطان نیز کمتر خواهد بود. وقتی که یک سرطان با سرعت کمی رشد کند، احتمال گسترش آن کاهش می یابد. اغلب کندروسارکوم ها دارای درجه کم یا متوسط هستند. کندروسارکوم های با درجه بالا که شانس گسترش زیادی دارند، کمتر شایع هستند.

برخی کندروسارکوم ها ویژگی های خاص خود را دارند. این نوع از کندروسارکوم ها می توانند پیش شناخت متفاوتی نسبت به کندروسارکوم های معمول داشته باشند.

• کندروسارکوم ناهمسان: مانند کندروسارکوم های معمول شروع می شود اما بعد از آن بعضی از بخش های تومور به سلول هایی همانند آنچه که در سارکوم با درجه بالا وجود دارد تبدیل می شوند. این نوع از کندروسارکوم بیشتر در افراد مسن رخ داده و تهاجمی تر از کندروسارکوم های معمولی هستند.
• کندروسارکوم های شفاف سلول: نادر هستند و به آرامی رشد می کنند. ندرتا به دیگر بخش های بدن سرایت می کنند مگر اینکه از مکان اصلی بازگشته باشند.
• کندروسارکوم مزنکیمال: می تواند به سرعت رشد کند اما مثل تومور اوینگ، نسبت به پرتودرمانی و شیمی درمانی حساس است.

تومور اوینگ: سومین سرطان استخوان اولیه شایع است، و دومین در بین کودکان، نوجوانان، و جوانان است. این سرطان به نام پزشکی که برای اولین آن را تشخیص داد است. اغلب تومورهای اوینگ در استخوان ها شکل می گیرند، اما می توانند در دیگر بافت ها یا اعضا نیز رخ دهند. شایع ترین موقعیت این سرطان، لگن، قفسه سینه، و استخوان های بلند دست و پاست. این سرطان در بین کودکان بسیار شایع است و در میان آسیایی ها و آفریقایی ها نیز بسیار نادر است.

هیستیوکتومای رشته ای بدخیم: بیشتر در بافت های نرم (بافت های اتصالی مثل لیگامن، تاندون، چربی و عضله) رخ می دهد تا در استخوان ها. همچنین این سرطان با نام سارکوم همسان چندشکلی نیز شناخته می شود، بخصوص زمانی که در بافت های نرم شکل می گیرد. زمانی که در استخوان ها رخ بدهد معمولا پاها را تحت تاثیر قرار می دهد یا دست ها. این سرطان اغلب در افراد میانسال و مسن رخ می دهد و در بین کودکان نادر است. معمولا به صورت موضعی رشد می کند، اما می نواند به مکان های دور مثل ریه نیز سرایت کند.

فیبروسارکوم: این نوع دیگری از سرطان است که بیشتر در بافت های نرم شکل می گیرد تا استخوان ها. معمولا در افراد میانسال و مسن رخ می دهد. استخوان های دست، پا و فک اغلب تحت تاثیر قرار می گیرند.

تومورهای استخوانی غول پیکر: این نوع از تومورهای استخوانی اولیه شکل های خوش خیم و بدخیم دارد. شکل خوش خیم آن شایع تر است. تومورهای استخوانی غول پیکر معمولا استخوان های دست یا پا را در در جوانان و میانسالان تحت تاثیر قرار می دهند. اغلب به مکان های دور سرایت نمی کنند، اما پس از جراحی بازگشت پذیرند. این اتفاق ممکن است چندین بار رخ دهد. با هر بازگشت، احتمال اینکه تومور به دیگر بخش های بدن گسترش یابد بیشتر می شود. به ندرت، یک تومور استخوانی غول پیکر بدون بازگشت به دیگر بخش های بدن سرایت می کند.

کوردوم: این تومور استخوانی اولیه معمولا در جمجمه و ستون فقرات شکل می گیرد. اغلب در افراد بزرگتر از ۳۰سال رخ داده و شیوع ۲برابری در مردان نسبت به زنان دارد. کوردوما به آرامی رشد کرده و اغلب به بخش های دیگر بدن سرایت نمی کند، اما اگر به طور کامل برداشته نشوند در همان منطقه قبلی رشد می کنند. غدد لنفاوی، شش ها، و کبد شایع ترین مناطق برای شیوع تومور ثانویه هستند.

دیگر سرطان های استخوان

لنفوم های غیرهوچکینی

این لنفوم به طور کلی در غدد لنفاوی شکل می گیرد اما بعضی اوقات از استخوان شروع می شود. لنفوم غیرهوچکینی اولیه ی استخوان اغلب یک بیماری گسترش یافته است زیرا چندین ناحیه در بدن معمولا درگیر هستند. نگرش همانند دیگر لنفوم های غیرهوچکینی با زیرگروه و مرحله یکسان است. لنفوم های اولیه استخوان همانند لنفوم هایی که در غدد لنفاوی شکل می گیرند درمان می شوند – نه مثل یک سارکوم اولیه استخوان.

میلوم های چندگانه

اغلب در استخوان ها شکل می گیرند، اما پزشکان آن را به عنوان اولیه استخوان در نظر نمی گیرند چون از سلول های پلاسمای مغز استخوان نشأت می گیرد. هرچند باعث تخریب استخوان می شود. میلوم می تواند در ابتدا به صورت یک تومور تنها در یک استخوان خاص تشخیص داده شود، اما اغلب به مغز دیگر استخوان ها نیز سرایت می کند.

آمار کلیدی درباره سرطان استخوان

انجمن سرطان آمریکا درمورد سرطان استخوان و مفاصل در سال ۲۰۱۵ پیش بینی کرده است:

• حدود ۲۹۷۰ مورد جدید تشخیص داده خواهد شد
• حدود ۱۴۹۰ مورد مرگ ناشی از این سرطان ها روی خواهد داد

سرطان های اولیه استخوان کمتر از ۰.۲% کل سرطان ها را به خود اختصاص داده است.

در بزرگسالان، بیش از ۴۰% از سرطان های اولیه استخوان، کندروسارکوم هستند. همچنین استیوسارکوم ۲۸%، کوردوم۱۰%، تومورهای اوینگ۸%، و فیبروسارکوم های بدخیم۴% را دارند.

بزرگسالاندر کودکان و جوانان(کمتر از۲۰سال) استیوسارکوم ۲۶%، تومور اوینگ ۳۴، و کندروسارکوم ۶%.

کندروسارکوم ها اغلب در بزرگسالان رخ می دهد با میانگین سنی ۵۱سال. در کمتر از ۵% موارد سن فرد کمتر از ۲۰ سال است.

کوردوم نیز در بین بزرگسالان شایع تر است. کمتر از ۵% موارد سن فرد کمتر از ۲۰ سال است.

استیوسارکوم ها و تومورهای اوینگ اغلب در کودکان و جوانان روی می دهند.