عوامل خطر برای تومورهای مغز و نخاع در کودکان چیست؟

عوامل خطر برای تومورهای مغز و نخاع در کودکان چیست؟

یک عامل خطر هر چیزی است که شانس فرد را از ابتلا به یک بیماری مانند تومور مغز یا طناب نخاعی تحث تاثیر قرار می دهد. انواع مختلفی از سرطان عوامل خطر متفاوتی دارند.

عوامل خطر مرتبط با شیوه زندگی سالم مانند رژیم غذایی،وزن بدن،فعالیت بدنی،و مصرف دخانیات نقش عمده ای در بسیاری از سرطان های دوران بزرگسالی ایفا می کند.اما این عوامل سال ها برای نفوذ خطر ابتلا به سرطان زمان می برند و آن ها در سرطان های دوران کودکی از جمله تومورهای مغزی در حد یک نقش ایفا می کنند.تعداد بسیار کمی از عوامل خطر تومورهای مغز و نخاع وجود دارد.هیچ دلیل روشنی برای این تومورها وجود ندارد.

قرار گرفتن در معرض تابش

تنها عامل خطر زیست محیطی برای تثبیت تومورهای مغزی تابش اشعه به سر است که اغلب از درمان بیماری های دیگر به وجود می آید.به عنوان مثال،بیش از ۵۰ سال پیش خطرات تابش به خوبی شناخته شده بود،و کودکان با عفونت قارچی پوست سر اغلب پرتو درمانی با دز پایین را دریافت می کردند.این عامل بعدها خطر ابتلا به تومورهای مغزی را افزایش داد.

امروزه بسیاری از تومورهای مغزی ناشی از تشعشعات پرتو درمانی به سر موجب ایجاد انواع سرطان مانند لوسمی می شوند.این تومورهای مغزی معمولا ۱۰ تا ۱۵ سال بعد از تابش اشعه توسعه پیدا می کنند.

تمور ناشی از تشعشعات هنوز هم توموری نادر است اما به دلیل افزایش خطر(و همچنین عوارض جانبی دیگر) پرتودرمانی در سر هنوز هم مزایا و خطرات احتمالی زیادی دارد.برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان در نزدیک مغز،مزایای پرتودرمانی به عنوان بخشی از درمان بسیار بیشتر از خطرات آن و یا توسعه تومور بد مغزی است.این خطر ممکن است ناشی از قرار گرفتن در معرض تصویربرداری جنینی  در دوران کودکی،آزمایش با استفاده از اشعه ایکس و یا سی تی اسکن باشد که مطمئنا شناخته شده نیست.این آزمایشات از سطوح کمتری از تابش در مقایسه با پرتودرمانی استفاده می کنند بنابراین اگر هر گونه افزایشیدر خطر وجود داشته باشد،به احتمال بسیار زیاد خیلی کم است.اما این روش امن است و بیشتر پزشکان توصیه می کنند که زنان باردار و کودکان از آن استفاده نکنند مگر اینکه به آن کاملا نیاز داشته باشند.

شرایط ژنتیکی وارثی

در موارد نادر(کمتر از ۵ درصد تومورهای مغزی)کودکان ژن های غیر طبیعی را از والدین خود به ارث می برند و در معرض خطر انواع خاصی از تومورهای مغزی قرار می گیرند.در موارد دیگر،این ژن های غیر طبیعی به ارث برده نمی شوند اما به عنوان یک نتیجه از تغییرات(جهش) در ژن قبل از تولد اتفاق می افتند.افراد مبتلا به سندرومتومور ارثی اغلب بسیاری از تومورها را در زمان جوانی دارا می باشند.برخی از سندرم های بیشتر شناخته شده عبارتند از:

نورو فیبروماتوسیس ۱ (بیماری فون رگلینگهاوزن)

این سندرم شایع ترین نوع سندرم مرتبط با تومور نخاع است.این تومور اغلب از یکی از والدین به ارث برده می شود اما همچنین می تواند در برخی از کودکان که والدین آو آن را ندارند نیز وجود داشته باشد.کودکان مبتلا به این سندرم ممکن است دارای گلیوما نوری یا نوع دیگر گلیومای مغز و نخاع و یا نوروفیبروماس(تومورهای خوش خیم اعصاب محیطی) باشند.تغییرات در ژن NF1 موجب این اختلال می شود.

نوروفیبروماتوسیس نوع ۲

این تومور از بیماری فون رکلینگهاوزن کمتر شایع بوده و این وضعیت می تواند به ارث برده باشد و یا از کودکان بدون سابقه خانوادگی شروع شود.این است که این تومور با شوانوماس عصب نخاعی به خصوص شوانوماس دهلیزی(نوروم آکوستیک) که در دو طرف سر شروع می شود،همراه است.این تومور نیز با خطر افزایش ابتلا به مننژیوم و گلیوماس نخاع یا اپندیمماس در ارتباط است.تغییرات در ژن NF2 موجب این اختلال می شود.

توبروس اسکلروز

کودکان مبتلا به این بیماری ممکن است آستروساتیوما ساب ایپندیمال و همچنین سایر تومورهای خوش خیم مغز،پوست،قلب،کلیه و یا اندام های دیگر را توسعه دهند.این شرایط،با تغییرات در دو نوع ژن TSC1 و TSC2 اتفاق می افتد.

بیماری فون هیپل لیندو

کودکان مبتلا به این بیماری تمایل به توسعه تومور عروق خونی(همانژیوبلاستوماس) از مخچه،نخاع و یا شبکیه چشم و همچنین تومورهای کلیه،پانکراس و برخی از بخش های بدن را دارند.این تومور به علت تغییرات در ژن VHL اتفاق می افتد.

سندروم لی فرامنی

افراد مبتلا به این سندروم در معرض  خطر گلیوماس،سرطان پستان،سارکوم بافت نرم،سرطان خون،سرطان غده آدرنال و برخی از انواع دیگر سرطان هستند.این به علت تغییرات در ژن TP53 اتفاق می افتد.

سندروم های دیگر:

شرایط دیگر به ارث برده شده مرتبط با افزایش خطر از انواع خاصی از تومورهای مغزی و نخاعی عبارتند از:

• سندروم گرلین (سندروم بازال)
• سندروم تورکات
• سندروم کاودن
• رتینوبلاستوما ارثی
• سندروم روبنشتاین تایبی.

برخی از خانواده ها ممکن است دچار اختلالات ژنتیکی باشند که به خوبی شناخته شده نیست و یا حتی می توانند منحصر به یک خانواده خاص باشند.

عوامل با اثرات نامشخص،بحث برانگیز و یا اثبات نشده در مورد خطر تومور مغزی

تلفن های همراه خاموش  با اشعه فرکانس رادیویی،شکلی از انرژی الکترومغناطیسی در طیف امواج اف ام رادیو و کسانی که از اجاق های مایکروویو و رادار و ایستگاه ماهواره ای استفاده می کنند،می باشد.تلفن های همراه خاموش پرتوهای یونیزاسیون انجام نمی دهند و نوعی که می تواند موجب سرطان شود آسیب رساندن به DNA در داخل سلول است. با این حال نگرانی هایی در مورد آنتن های تلفن همراه وجود دارد و در نتیجه اگر هنگام استفاده در نزدیکی سر قرار داده شوند،به نحوی ممکن است خطر تومورهای مغزی را بالا ببرند.

برخی مطالعات خطر ابتلا به تومورهای مغزی ناشی از شوانوم دهلیزی در بزرگسالان را مرنبط به استفاده از تلفن همراه دانسته اند اما بسیاری از مطالعات وسیع تر تاکنون این افزایش خطر را به طور کلی در میان نوع خاصی از تومورها بررسی نکرده اند.با این حال مطالعات بسیار کمی از استفاده بلند مدت (۱۰ سال یا بیشتر) وجود دارد که تلفن های همراه به اندازه کافی برای تعیین خطرات احتمالی استفاده از طول عمر موثر هستند. اما این درست است که هر گونه خطرممکن بالا در کودکان به طور فزاینده ای به استفاده از تلفن های همراه مرتبط است.فناوری تلفن همراه به طور مداوم در حال تغییر است و مشخص  نیست که این تلفن ها چگونه تحت تاثیر خطر قرار می گیرند.این خطرات مورد مطالعه قرار گرفته اند اما به احتمال زیاد نتایج از سال های قبل تر قطعی خواهند بود.در این میان برای مردم نگرانی در مورد این خطرات وجود دارد وراه هایی برای قرار نگرفتن درمعرض خطرات تلفن های همراه برای مردم وجود دارد که از آن جمله می توان به استفاده از یک بلندگو برای خروجی صدای گوشی زمانی که گوشی در اطراف سر قرارمی گیرد،اشاره نمود.

عوامل دیگر

قرار گرفتن در معرض آسپارتام(جایگزین قند)،قرار گرفتن در معرض میدان های الکترومغناطیسی ناشی از خطوطبرق و ترانسفورماتور،و عفونت با ویروس های معین از جمله خطرات احتمالی است اما بسیاری از محققان موافق هستند که هیچ مدرک قانع کننده ای برای ارتباط این عوامل با تومورهای مغزی وجود ندارد.

آیا ما می دانیم که چه چیزی باعث تومور مغز و نخاعی در کودکان می شود؟

علت اصلی تاومورهای مغزی و نخاعی به طور کامل شناخته نشده است.اما محققان دریافته اند که برخی از تغییرات موجود در سلول های طبیعی مغز ممکن است منجر به تولید تومور شوند.

سلول های طبیعی بدن انسان رشد  و عملکرد بر مبنای اطلاعات موجود در کروموزوم در هر سلول دارند.کروموزوم ها رشته های بلند DNA در هر سلول می باشند.تومورهای مغزی و نخاعی مانند تومورهای دیگر معمولا توسط تغییرات(جهش) در داخل سلول اتفاق می افتند.DNA ماده شیمیایی که باعث می شود که ژن ها دستورالعمل برای عملکرد سلول ها را بسازند.ما معمولا شبیع پدر و مادر خود هستیم چرا که آن ها منبع اصلی DNA ما هستند.اما DNA چگونه تاثیر می گذارد.

برخی از ژن ها وقتی که سلول ها رشد کرده،تقسیم شده و یا می میرند کنترل می شوند.ژن های خاصی که کمک به رشد سلول ها،تقسیم آن ها و زنده ماندن آن ها می کنند، انکوژن نامیده می شوند.ژن های دیگر که موجب کردن سرعت تقسیم سلولی،مرگ سلول در زمان مناسب میشوند ژن های سرکوب گر تومور نامیده می شوند.سرطان می تواند با تغییرات DNA در انکوژن ها و یا خاموش کردن ژن های سرکوب گر تومور ایجاد شود.این تغییرات ژنی  را می توان از والدین به ارث برد(گاهی اوقات در مورد سرطان های دوران کودکی) اما اغلب آن ها خود به خود در طول زندگی یک فرد اتفاق می افتند.در سال های اخیر،محققان پی بده اند که تغییرات دژن به علت برخی از سندروم های نادر به ارث برده(مانند نوروفیبروماتوزیس،توبروس اسکلروز،سندروم لیتیوم فرامنی،و فون هیپل لیندائو) می باشد که افزایش خطر ابتلا به تومورهای مغزی و نخاعی را افزایش داده اند. به عنوان مثال سندروم لیتیوم فرامنی، با تغییرات در تومور TP53 باعث  ایجاد ژن سرکوبگر می شود که به طور معمول این ژن مانع از رشد سلول های با DNA آسیب دیده می شود.تغییرات در این ژن،خطر ابتلا به تومورهای مغزی و همچنین برخی از سرطان ها را افزایش می دهد.

در اغلب موارد،مشخص نیست که چرا افراد بدون سندروم به ارث برده به تومور های مغزی و نخاعی دچار می شوند.بیشترین عوامل خطر برای سرطان آسیب رساندن ژن ها است. به عنوان مثال،دود سیگار یک عامل خطر برای سرطان ریه و چندین سرطان دیگر است زیرا حاوی مواد شیمیایی است که می تواند به ژن ها آسیب برساند.مغز به طور نسبی در مقابل تنباکو و سایر مواد شیمیایی سرطان زا که تنفس می کنیم محافظت می شود،بنابراین این عوامل به احتمال زیاد نفش عمده ای در این سرطان ها بازی نمی کنند.چندین تغییر مختلف در ژن ها قبل از تبدیل شدن آن ها به سلول های سرطانی رخ می دهد.انواع بسیاری از تومورهای مغزی،که هر کدام ممکن است مجموعه مختلفی از تغییرات ژن ها را به وجود آورد وجود دارد.تعدادی از ژن ها و تغییرات کروموزومی در انواع مختلفی از تومور مغزی یافت شده است اما احتمالا بسیاری از آن ها هنوز ناشناخته باقی مانده است.

محققان در حال حاضر برخی از تغییرات ژن ها که در انواع مختلفی از تومورهای مغز اتفاق می افتند را درک کرده تند اما هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث این تغییرات می شود.

برخی از تغییرات ژن ممکن است ارثی باشند اما اغلب تومورهای مغز و نخاع در کودکان در نتیجه سندرومی هستند که شناخته شده نیست.بیشترین تغییرات ژن احتمالا به صورت تصادفی اتفاق می افتد که گاهی اوقات در داخل یک سلول بدون داشتن یک علت خارجی است.تشعشعات دیگر هیچ علت مرتبط به سبک زندگی یا زیست محیطی شناخته شده ای ندارند.

چگونه می توان از تومورهای مغزی و نخاعی در کودکان پیشگیری کرد؟

بزرگسالان می توانند خطر ابتلا به برخی از سرطان ها را با تغییر شیوه زندگی (مانند داشتن وزن مناسب و یا ترک سیگار) به حداق برسانند اما در این زمان هیچ راه شناخته شده ای برای جلوگیری از اکثر سرطان ها در کودکان وجود ندارد. قرار گرفتن در معرض تابش اشعه هیچ علل مرتبطی با سبک زندگی یا زیست محیطی شناخته شده تومور مغز و نخاع در کودکان ندارد. بنابراین در این زمان هیچ راهی برای محافظت در برابر بیشتر این سرطان ها وجود ندارد. برای بیشتر کودکان با انواع مختلف سرطان در نزدیکی سر،ممکن است پرتو درمانی در صورتی که دارای منافع بیشتری نسبت به خطرات آن داشته باشد، مناسب باشد.با این حال زمانی که به پرتو درمانی نیاز است،پزشکان در تلاش برایکم کردن دز اشعه هستند.اشعه ایکس یا سی تی اسکن قبل از تولد یا در دوران کودکی با سطوح کمتر از اشعه برای افراد بیمار مورد استفاده قرار می گیرد.اگر هر گونه خطر ابتلا از این تست ها وجود داشته باشد،به احتمال زیاد خیلی کم است اما به صورت امن است.بیشتر پزشکان توصیه می کنند که زنان باردار و کودکان از این تست ها استفاده نکنند مگر اینکه واقعا به آن نیاز داشته باشند.

ترجمه شده از وبسایت: www.cancer.org