تروفوبلاستیک بارداری

بیماری تروفوبلاستیک بارداری (GDT) ، گروهی از تومورهای نادر است که شامل رشد غیر طبیعی سلول های داخل رحم یک زن است. بیماری بیماری تروفوبلاست بارداری ، مانند سرطان دهانه ی رحم یا سرطان آندومتر (پوشش داخلی رحم)، از سلول های رحم توسعه نمی یابد. بلکه رشد این تومورها در سلو ل هایی شروع می شود که در طول بارداری، به طور طبیعی درون جفت، رشد و توسعه می یابند (عبارت gestational به بارداری اشاره دارد).

بیماری بیماری تروفوبلاستیک در یک لایه از سلول هایی به نام ترفوبلاست شروع می شوند که معمولاً دور جنین را احاطه نموده اند. (ترفو یا Tropho به معنی تغذیه، و بلاست – blast به معنی جوانه یا سلول تکوینی اولیه است). در اوایل رشد طبیعی، سلول های تروفوبلاست، برجستگی های بسیار ریز و انگشت مانندی را تشکیل می دهند که villi یا پرز نام دارد. این پرزها در پوشش داخلی رحم رشد می کنند. در این زمان، لایه ی تروفوبلاست درون جفت و اندامی که محافظت می کند،  توسعه یافته و به جنین در حال رشد خوراک می رساند.

بیشتر بیماریهای تروفوبلاستیک خوش خیم (غیر سرطانی) هستند و عمیقاً درون بافت های بدن حمله نمی کنند یا به سایر نقاط بدن گسترش پیدا نمی کنند. اما برخی بدخیم (سرطانی) هستند. به دلیل آنکه همه ی این تومورها سرطانی نیستند، این گروه از تومورها ممکن است بیماری تروفوبلاستیک بارداری، تومورهای تروفوبلاستیک بارداری، یا نئوپلازی تروفوبلاستیک بارداری نامیده شوند. (کلمه ی نئوپلازی به معنی رشد جدید است).

تمامی اشکال بیماری تروفوبلاستیک را می توان درمان نمود. و در بیشتر موارد درمان موجب بهبودی کامل می شود.

بیماری تروفوبلاستیک بارداری چیست؟

بیماری ترفوبلاستیک بارداری (GDT) ، گروهی از تومورهای نادر است که شامل رشد غیر طبیعی سلول های داخل رحم یک زن است. بیماری بیماری تروفوبلاست بارداری ، مانند سرطان دهانه ی رحم یا سرطان آندومتر (پوشش داخلی رحم)، از سلول های رحم توسعه نمی یابد. بلکه رشد این تومورها در سلو ل هایی شروع می شود که در طول بارداری، به طور طبیعی درون جفت، رشد و توسعه می یابند (عبارت gestational به بارداری اشاره دارد).

بیماری بیماری تروفوبلاستیک در یک لایه از سلول هایی به نام ترفوبلاست شروع می شوند که معمولاً دور جنین را احاطه نموده اند. (ترفو یا Tropho به معنی تغذیه، و بلاست – blast به معنی جوانه یا سلول تکوینی اولیه است). در اوایل رشد طبیعی، سلول های تروفوبلاست، برجستگی های بسیار ریز و انگشت مانندی را تشکیل می دهند که villi یا پرز نام دارد. این پرزها در پوشش داخلی رحم رشد می کنند. در این زمان، لایه ی تروفوبلاست درون جفت و اندامی که محافظت می کند،  توسعه یافته و به جنین در حال رشد خوراک می رساند.

بیشتر بیماریهای تروفوبلاستیک خوش خیم (غیر سرطانی) هستند و عمیقاً درون بافت های بدن حمله نمی کنند یا به سایر نقاط بدن گسترش پیدا نمی کنند. اما برخی بدخیم (سرطانی) هستند. به دلیل آنکه همه ی این تومورها سرطانی نیستند، این گروه از تومورها ممکن است بیماری تروفوبلاستیک بارداری، تومورهای تروفوبلاستیک بارداری، یا نئوپلازی تروفوبلاستیک بارداری نامیده شوند. (کلمه ی نئوپلازی به معنی رشد جدید است).

تمامی اشکال بیماری تروفوبلاستیک را می توان درمان نمود. و در بیشتر موارد درمان موجب بهبودی کامل می شود.

انواع بیماری تروفوبلاستیک بارداری

انواع اصلی بیماری تروفوبلاستیک عبارتند از:

• مول هیداتیفرم (کامل یا جزئی)
• مول مهاجم
• کوریوکاسینوما
• تومور ترفوبلاستیک محل جفت
• تومور ترفوبلاستیک اپیتلوئید

مول هیداتیفرم

رایج ترین شکل بیماری تروفوبلاستیک بارداری (GTD)، مول هیداتیفرم نام دارد که با عنوان حاملگی مولار نیز شناخته می شود. و از پرزها یا ویلی هایی تشکیل شده اند که با مایعات متورم می شوند. پرز متورم به صورت خوشه یا کلاسترهایی رشد می کند که شبیه حبه انگور هستند. با اینکه حاملگی مولار نامیده می شود، اما تشکیل یک نوزاد طبیعی ممکن نیست. هنوز هم در موارد نادر، (کمتر از ۱ در ۱۰۰)، یک جنین طبیعی می تواند در کنار حاملگی مولار رشد و توسعه یابد. مول های هیداتیفرم سرطانی نیستند، اما می توانند به سلول GTDs های سرطانی توسعه یابند.

دو نوع مول های هیداتیفرم وجود دارد: کامل و جزئی.

یک مول کامل هیداتیفرم اغلب زمانی اتفاق می افتد که ۱ یا ۲ سلول اسپرم، یک سلول تخمِ بدون هسته یا DNA (یک سلول تخم خالی) را بارور کنند. همه ی مواد ژنتیکی از سلول اسپرم پدر می آید. بنابراین، هیچ بافت جنینی وجود ندارد.

با جراحی می توان کامل ترین مول ها را برداشت، اما ۱ مورد از ۵ زن دارای یک بافت مولار پایدار و دائمی هستند (قسمت پایین را ببینید). در اکثر موارد، این یک مول مهاجم است، اما در موارد نادر، یک فرم کوریوکارسینوما، یک فرم بدخیم (سرطانی) از GTD است. در هر مورد به مراقبت های درمانی بیشتری نیاز است.

مول هیداتیفرم ناقص زمانی ایجاد می شود که ۲ اسپرم یک تخم نرمال را بارور می کنند. این تومورها حاوی برخی بافت های جنینی هستند، اما اغلب با بافت تروفوبلاستیک همراه هستند. مهم است بدانیم که یک جنین مناسب (که قادر به زندگی باشد) تشکیل نمی شود.

مولهای جزئی را معمولاً به طور کامل با جراحی بر می دارند. تنها تعداد کمی از زنان دارای مولهای جزئی باید پس از جراحی اولیه به درمان بیشتری نیاز پیدا می کنند. مولهای جزئی به ندرت به صورت بیماری تروفوبلاستیک بارداری بدخیم رشد و توسعه می یابند.

بیمری تروفوبلاستیک بارداری مداوم، یک بیماری تروفوبلاستیک بارداری است که با جراحی اولیه از بین نمی رود. بیماری تروفوبلاستیک بارداری مداوم زمانی اتفاق می افتد که مول هیداتیفرم از لایه ی سطحی رحم به لایه ی عضلانی زیر (با نام myometrium) رشد کرده است. از جراحی برای درمان خراش های مول هیداتیفرم در داخل رحم استفاده می شود (که کورتاژ و  اتساع ساکشن، یا D &G نام دارد). که فقط لایه ی داخلی رحم ( آندومتریوم ) برداشته می شود و نمی توان توموری را که درون لایه ی عضلانی رد کرده است، از بین برد.

بیشتر موارد GTD مداوم، مولهای مهاجم هستند، اما در موارد نادری تومورهای ترفوبلاستیک محل جفت یا کوریوکارسینوما می باشند (به قسمت پایین مراجعه شود).

مول مهاجم

یک مول مهاجم (که سابقاً chorioadenoma destruens نام داشت)، نوعی مول هیداتیفرم است که درون لایه ی عضلانی رحم رشد نموده است. مول های مهاجم می توانند از هر دو مولهای کامل یا جزئی توسعه یابند، ما مولهای کامل در افلب موارد بیشتر از مولهای جزئی مهاجم می شوند. مول های مهاجم در کمتر از ۱ زن از ۵ زنی در آنها مول کامل را برداشته اند، رشد می کند. خطر ابتلا به یک مول مهاجم در این زنان افزایش می یابد اگر:

• مدت طولانی (بیش از ۴ ماه) بین آخرین دوره ی قاعدگی و درمان وجود داشته باشند.
• رحم خیلی بزرگ شده باشد.
• زن مسن تر از ۴۰ سال باشد.
• زن در گذشته بیماری تروفوبلاستیک بارداری داشته است.

به دلیل آنکه این مول ها درون لایه ی عضلانی رحم رشد نموده اند، در طی یک D & C به طور کامل برداشته نمی شوند. مول های مهاجم گاهی می توانند به خودی خود از میان بروند، اما در اغلب موارد به درمان نیاز است.

یک تومور یا مولی که به طور کامل در دیواره ی رحم رشد می کند، ممکن است موجب خونریزی حفره ی لگنی یا شکمی شود. این خونریزی می توانند تهدیدی برای زندگی باشد.

گاهی اوقات پس از برداشتن یک مول هیداتیفرم کامل، تومور به سایر قسمت های بدن، اغلب ریه ها، گسترش می یابد (متاستاز). این امر در ۴% موارد (۱ از ۲۵ مورد) روی می دهد.

کوریوکاسینوما

کوریوکارسینوما فرم بدخیم بیماری تروفوبلاستیک بارداری (GTD) است. و بیشتر از سایر انواع تروفوبلاستیک بارداری احتمال دارد کخ به سرعت رشد یافته و به سایر ارگانهای دور از رحم گسترش یابد.

نیمی از تمامی کوریوکاسینوما حاملگی به صورت بارداری های مولار شروع می شوند. در حدود یک چهارم در زنانی است که سقط جنین (سقط جنین خودبخودی)، سقط جنین عمدی، یا حاملگی لوله ای (رشد جنین در لوله ی فالوپ و نه در رحم) دارند. یک چهارم دیگر (۲۵%) پس از حاملگی و زایمان طبیعی رشد می کنند.

به ندرت، کوریوکاسینوما که مرتبط با حاملگی نباشند می توانند ایجاد شوند. و بیشتر در نواحی غیر از رحم، مانند تخمدان، بیضه، قفسه ی سینه، یا شکم، هستند و ممکن است در هر دو مردان و زنان رخ دهد. در این موارد، کوریوکاسینوما معمولاً در ترکیبی با سایر انواع سرطان ها هستند و نوعی سرطان به نام تومور ژرم سل مخلوط (mixed germ cell tumor) تشکیل می دهند.

این تومورها مربوط به بارداری نیستند و در اینجا ورد بحث و بررسی قرار نمی گیرند. کوریوکاسینوما غیر حاملگی کمتر به شیمی درمانی پاسخ می دهند و ممکن است نسبت به کوریوکاسینوما حاملگی، پیش آگهی (چشم اندار) مطلوب کمتری داشته باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این تومورها به اشناد ما در مورد سرطان تخمدان و سرطان بیضه مراجعه شود.

تومور ترفوبلاستیک محل جفت

تومور ترفوبلاستیک محل جفت (PSTT) یک شکل بسیار نادر بیماری تروفوبلاستیک بارداری (GTD) است که در جایی رشد می کند که جفت به پوشش داخلی رحم متصل است. این تومور اغلب اوقات پس از یک حاملگی طبیعی یا سقط جنین رشد می کند، اما ممکن است پس از برداشتن یک مول کامل یا جزئی نیز رشد کند.

بیشتر PSTTs ها به سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابند. اما این تومورها تمایل به رشد (یا حمله) به لایه ی عضلانی رحم دارند. بیشتر فرم های GTD بسیار حساس به داروهای شیمی درمانی هستند، اما PSTT ها اینگونه نیستند. در عوض، با جراحی درمان می شوند، که با هدف حذف کامل بیماری است.

تومور تروفوبلاستیک اپیتلوئید

تومور تروفوبلاستیک اپیتلیویید (ETT) یک نوع بسیار نادر از بیماری تروفوبلاستیک بارداری که می تواند به سختی تشخیص داده شود. تومور تروفوبلاستیک اپیتلوئید معمولاً کوریوکارسینوما آتیپیک نامیده می شود زیرا زیر میکروسکوپ سلولهایی مانند سلولهای کوریوکارسینوما دارد، اما اکنون تصور می شود که بیماری جداگانه ای باشد. از آنجا که می تواند در سرویکس یا گردن رحم رشد کند، ممکن است گاهی با سرطان گردن رحم اشتباده گرفته شود. مانند تومورهای تروفوبلاستیک محل جفت، ETT اغلب پس از یک حتملگی کامل رخ می دهد، اما ممکن است چند سال پس از بارداری رخ دهند. همچنین ممکن است تومور تروفوبلاستیک اپیتلوئید  مانند تومورهای تروفوبلاستیک محل جهت، پاسخ خیلی خوبی به داروی شیمی درمانی ندهند، بنابراین درمان اصلی جراحی است. ممکن است هنگام تشخیص، از قبل متاستاز شده باشد که پیش آگهی (چشم اندار) ضعیف تری دارد.