قلب

قلب یا Heart، اندامی است ماهیچه ای که در سمت چپ قفسه سینه قرار گرفته است. قلب خون را وارد شریان ها و ورید های بدن می کند که دستگاه قلبی عروقی نام دارد.

قلب ۴ حفره دارد، که عبارتند از:

دهلیز راست که خون را از ورید ها می گیرد و به بطن راست پمپ می کند.
بطن راست که خون را از دهلیز راست می گیرد و به ریه ها پمپ می کند، در جایی که با اکسیژن پر می شود.
دهلیز چپ که خون پر اکسیژنه را از ریه ها می گیرد و آن را به بطن چپ پمپ می کند.
بطن چپ ( بزرگ ترین حفره ی قلب) که خون پر اکسیژن را به کل بدن پخش می کند. انقباضات این بخش، فشار خون را شکل می دهد.

شریان های کرونری در سطح قلب وجود دارد و خون پر اکسیژن را به ماهیچه ی قلب می رساند.

بیماری های قلبی

بیماری شریان کرونری: در طی سال ها، پلاک های کلسترولی شریان های تغذیه کننده قلب را مسدود می کند. این شریان های تنگ در خطر بالایی برای انسداد کامل در اثر شکل گیری ناگهانی لخته خون قرار دارند که به این انسداد، حمله ی قلبی می گویند.
آنژین صدری پایدار: شریان های کرونری تنگ شده ممکن است با فعالیت، درد قفسه سینه و یا ناراحتی در قفسه سینه ایجاد کند.
آنژین صدری ناپایدار: درد قفسه سینه و یا ناراحتی که جدید است، بدتر شده است و یا در زمان استراحت ایجاد می شود. این حالت یک وضعیت اورژانسی است که ممکن است باعث حمله ی قلبی، اختلال جدی ریتم قلبی و یا ایست قلبی شود.
انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی): شریان کرونری به طور ناگهانی مسدود می شود. به علت نرسیدن اکسیژن، بخشی از عضله ی قلب از بین می رود.
آریتمی: ریتم غیر عادی قلب در اثر تغییرات هدایت تحریکات الکتریکی در قلب می باشد. برخی انواع آریتمی خوش خیم است ولی سایر موارد می تواند تهدید کننده ی حیات باشد.
نارسایی احتقانی قلب: در این حالت قلب خیلی ضعیف است و به طور موثر خون را پمپ نمی کند. تنگی نفس و تورم پاها از علائم شایع آن است.
کاردیومیوپاتی: بیماری که عضله ی قلب به طور غیر عادی بزرگ، ضخیم و / یا سفت شده است. در نتیجه، توانایی قلب برای پمپاژ خون کم شده است.
پریکاردیت: التهاب پریکوردیوم قلب می باشد. عفونت های ویروسی، نارسایی کلیوی، و بیماری های خودایمنی از علل شایع آن است.
افیوژن پریکارد: مایع در بین پریکاردیوم و خود قَلب جمع می شود. اغلب به علت پرکاردیت رخ می دهد.
فیبریلاسیون دهلیزی: تحریکات الکتریکی غیر عادی قَلب در ناحیه ی دهلیزها است، که ضربان قلب نامنظم می دهد. این اختلال یکی از شایع ترین انواع آریتمی هاست.
آمبولی ریوی: در این حالت لخته ی خون از قَلب به سمت ریه ها می رود.
بیماری دریچه ای قلب: هر یک از ۴ دریچه ی قَلب می تواند دچار اختلال شود. اگر این اختلال شدید باشد، بیماری دریچه ای می تواند نارسایی احتقانی قلب ایجاد کند.
سوفل ( مرمر) قلب: صدای غیر طبیعی در زمان شنیدن با استتوسکوپ.
اندوکاردیت: التهاب لایه داخلی قلب و یا دریچه های قلبی است. معمولا در اثر عفونت جدی دریچه های قلبی ایجاد می شود.
افتادگی دریچه میترال
مرگ قلبی ناگهانی علت آن کاهش و یا عدم عملکرد قَلب به صورت ناگهانی است ( ارست قلبی)

تست های بررسی مشکلات قلبی

نوار قلب ( الکتروکاردیوگرام): به آن ECG و یا EKG هم گفته می شود. برای تشخیص بسیاری از مشکلات قلبی کمک کننده است.
اکوی قلبی: سونوگرافی قلب است. تصویر مستقیمی از هر مشکل عضله ی قَلب و دریچه های قلبی را نشان می دهد.
تست استرس قلبی: در این تست ممکن است افراد دچار بیماری شریان کرونری شناسایی شوند.
کاتتریزاسیون قلبی: کاتتری از راه شریان فمورال وارد می شود. پزشک می تواند تصاویر اشعه ایکس از شریان های کرونری و هر نوع انسداد را بررسی کند و استنت یا روش های دیگر را استفاده کند.
هولتر مانیتورینگ: اگر پزشک به آریتمی مشکوک باشد، مانیتور متحرک قَلبی ممکن است استفاده شود که به آن هولتر مانیتور می گویند و ریتم قَلبی را به طور مداوم برای دوره ی ۲۴ ساعته ضبط می کند.

درمان مشکلات قلبی

ورزش: ورزش منظم برای سلامت قلبی مهم است. در این زمینه باید با پزشک مشورت شود.
آنژیوپلاستی: در طی کاتتریزاسیون قلبی، پزشک بالنی را در رگ باریک و یا مسدود باد می کند تا شریان پهن تر شود. اغلب برای باز نگه داشتن رگ کرونری، استنت قرار داده می شود.
مداخله ی کرونری پوستی (PCI): گاهی اوقات آنژیوپلاستی به نام PCI و یا PTCA انجام می شود.
استنت شریان کرونری: در طی کاتتریزاسیون قلبی، پزشک استنت خاصی را وارد شریان کرونری تنگ یا مسدود می کند تا باز شود.
ترومبولیز: داروهای ضد انعقاد وارد رگ می شود تا لخته ی خون عامل حمله ی قلبی برطرف شود.
داروهای کاهنده چربی خون: داروهای استاتین و دیگر داروهای پائین آورنده ی کلسترول خطر حمله ی قلبی را در افراد پر خطر کاهش می دهد.
داروهای ادرار آور (دیورتیک): این داروها ادرار را افزایش می دهند و مایعات بدن را کاهش. پس حجم خون کم می شود و علائم حمله ی قلبی بهبود می یابد.
داروهای مسدود کننده گیرنده بتا: این داروها ضربان قلب را کند می کنند. این داروها برای بسیاری از مشکلات قلبی مثل نارسایی قَلبی و آریتمی استفاده می شود.
داروهای مهارکننده ACE: این داروهای فشار خون پس از برخی موارد حمله ی قَلبی و یا نارسایی احتقانی قَلب هم می تواند کمک کننده باشد.
آسپرین: این داروی قوی به پیشگیری از تشکیل لخته ی خون ( عامل حمله ی قَلبی) کمک می کند.
کلوپیدوگرل (پلاویکس): داروی پیشگیری کننده از تشکیل لخته ی خون که از تجمع پلاکت جلوگیری می کند. این دارو برای بسیاری از افرادی که استنت دارند، مهم است.
داروهای ضد آریتمی
ضربان ساز (پیس میکر): برای حفظ ریتم ثابت قَلب کاربرد دارد.