اطلاعات کلی در مورد کلاله ذرت (کاکل ذرت) – Corn Silk
اسامی دیگر به لاتین: Barbe de Maïs, Blé d’Inde, Cheveux de Maïs, Indian Corn, Maidis Stigma, Maïs Violet, Maize Silk, Purple Corn, Seda de Maíz, Soie de Maïs, Stigma Maydis, Yu Mi Xiu, Zea, Zea mays
رشته های بلند و درخشان اطراف بلال را کلاله ذرت می نامند که مصرف دارویی دارد.
کلاله ذرّت برای عفونت مثانه، التهاب سیستم ادراری، التهاب پروستات، سنگ کلیه، و شب ادراری استفاده می شود. همچنین برای درمان نارسایی احتقانی قلب، دیابت، فشار خون بالا، خستگی، و کلسترول بالا استفاده می شود.
کلاله ذرّت حاوی پروتئین، کربوهیدرات، ویتامین، مواد معدنی و فیبر است. همچنین دارای ترکیبات شیمیایی است که مانند قرص آب عمل کرده و سطح قندخون را تغییر داده و به کاهش التهاب کمک می کنند.
اغلب بی خطر است. کلاله ذرّت مقدار پتاسیم موجود در خون را کاهش داده و باعث خشکی پوست و آلرژی می شود.
حاملگی و شیردهی: مصرف معمول آن بی خطر است. اما مصرف زیاد آن خطرناک است چرا که ممکن است رحم را تحریک کرده و موجب سقط جنین شود.
دیابت: مقدار زیاد کلاله ذرت قندخون را کاهش داده و کنترل قندخون را در افراد دیابتی دچار مشکل می کند.
فشارخون بالا یا پایین: مقدار زیاد آن مضر است.
مقدار بسیار کم پتاسیم موجود در خون: مقدار زیاد آن مضر است.
آلرژی به ذرت: استفاده از لوسیون هایی که حاوی کلاله ذُرت هستند ممکن است باعث راش پوستی قرمز شدن پوست و خشکی شود.
هر دو قندخون را کاهش می دهند، مصرف همزمان می تواند باعث افت شدید قندخون شود.
برخی داروهای دیابت عبارتند از گلیمپرید، گلیبورید، انسولین، پیگلیتازون، روزیگلیتازون، کلروپروپامید، گلیپزید و تولبوتامید.
کلاله ذرت در حجم زیاد می تواند باعث کاهش فشار شود. مصرف همزمان می تواند موجب افت شدید فشارخون شود.
کاپتوپریل، انالاپریل، لوزارتان، والزارتان، دیلیتیازم، آملودیپین، هیدروکلروتیازید و فورسامید.
این داروها پتاسیم بدن را کاهش می دهند. کلاله ذُرت نیز همینطور. مصرف همزمان می تواند باعث فقر پتاسیم شود.
مثل دگزامتازون،هیدروکورتیزون، متیل پردنیسولون و پردنیسون.
کلاله ذرت سرشار از ویتامین ک است که به انعقاد خون کمک می کند. وارفارین اثری معکوس دارد و مصرف همزمان باعث کاهش اثرگذاری وارفارین می شود.
کلاله ذرت اثری مشابه دارد و دفع پتاسیم را افزایش می دهد. مصرف همزمان موجب فقر پتاسیم می شود.
مثل کلروتیازید، کلروتالیدون، فورسامید و هیدروکلروتیازید.
دوز مناسب آن به شرایط مختلفی از جمله سن و وضعیت سلامتی بیمار بستگی دارد. در حال حاضر اطلاعات علمی کافی برای تعیین دوز مصرفی مناسب وجود ندارد. در نظر داشته باشید که فرآورده های طبیعی الزاماً بی خطر نبوده و دوز مصرفی آن را رعایت کنید. از دستورالعمل های روی بسته پیروی کرده و با پزشک خود مشورت کنید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com