اطلاعات کلی در مورد کراتین – Creatine
دیگر اسامی لاتین: Cr, Creatina, Créatine, Créatine Anhydre, Creatine Anhydrous, Creatine Citrate, Créatine Citrate, Creatine Ethyl Ester, Créatine Ethyl Ester, Creatine Ethyl Ester HCl, Créatine Ethyl Ester HCl, Créatine Kré Alkaline, Creatine Malate, Créatine Malate, Creatine Monohydrate, Créatine Monohydrate, Créatine Monohydratée, Creatine Pyroglutamate, Créatine Pyroglutamate, Creatine Pyruvate, Créatine Pyruvate, Dicreatine Malate, Dicréatine Malate, Di-Creatine Malate, Éthyle Ester de Créatine, Glycine, N-(aminoiminométhyl)-N-Méthyl, Kre-Alkalyn Pyruvate, Malate de Tricréatine, N-amidinosarcosine, N-(aminoiminomethyl)-N Methyl Glycine, Phosphocreatine, Phosphocréatine, Tricreatine HCA, Tricréatine HCA, Tricreatine Malate, Tricréatine Malate.
کراتین یک ماده شیمیایی است که معمولا در بدن یافت می شود بخصوص در عضلات. همچنین در برخی مواد غذایی نیز وجود دارد. گوشت و ماهی منابع خوب کراتین هستند. در آزمایشگاه نیز امکان ساخت کراتین وجود دارد.
کراتین اغلب به طور شایع بهبود عملکرد ورزشی و افزایش توده عضلانی توسط ورزشکاران و افراد مسن مصرف می شود. شواهدی وجود دارد مبنی بر تاثیر استفاده از کراتین بر عملکرد ورزشی جوانان سالم حین فعالیت های پرفشار نظیر دو سرعت. اما افراد مسن این بهره را نمی برند. به نظر نمی رسد مصرف کراتین قدرت و ساختار بدن را در افراد بالای ۶۰ سال تقویت کند.
کراتین به صورت همگیری در بین ورزشکاران آماتور و حرفه ای مصرف می شود. یافتن این موضوع که مصرف محلول کربوهیدرات بیشتر از کراتین به تنهایی سطح کراتین عضلات را افزایش می دهد، نوشابه های ورزشی کراتین را پرطرفدار کرده است.
کراتین توسط کمیته ملی المپیک و جامعه ورزشی دانشجویان تایید شده است. هرچند دیگر به آن یارانه تعلق نمی گیرد و دانشجویان می بایست با هزینه خود آن را خریداری کنند. برنامه ای نیز برای ممنوع کردن مصرف آن در دستور کار نیست مگر اینکه شواهدی مبنی بر مضر بودن آن یافت شود.
آمریکایی ها چهار میلیون کیلو کراتین در سال مصرف می کنند.
کراتین انرژی مورد نیاز عضلات را تامین می کند.
گیاه خواران و دیگر افرادی که سطح کِراتین پایینی دارند با شروع مصرف مکمل های کِراتین بهره بیشتری می برند تا افرادی که از سطح بالای کِراتین برخوردارند. عضلات اسکلتی تنها قادر به ذخیره مقدار مشخصی کِراتین هستند؛ مصرف بیشتر سطح آن را افزایش نمی دهد. در روزهای اول مصرف مکمل معمولا به نقطه اشباع می رسد.
مصرف کِراتین تا ۵ سال بی خطر است.
استفاده خوراکی دوز بالای آن می تواند خطرناک باشد و به قلب، کبد و کلیه آسیب بزند. هرچند، این موضوع اثبات نشده است. کِراتین می تواند باعث دل درد، تهوع، اسهال و گرفتگی عضلانی شود.
کِراتین باعث می شود عضلات آب را از سایر بخش های بدن جذب کنند. می بایست آب بیشتری نوشیده شود و از فعالیت در محیط گرم خودداری شود چرا که می تواند باعث کم آبی شود.
بسیاری از افرادی که کِراتین مصرف می کنند، وزن شان افزایش می یابد. به این دلیل که کِراتین باعث می شود عضلات آب را در خود نگه دارند نه اینکه عضله سازی کند.
استفاده همزمان از کِراتین، کافیین و افدرا می تواند باعث عوارض شدیدی از جمله سکته شود.
کِراتین می تواند باعث نامنظم شدن ضربان قلب شود. و همچنین ناراحتی های پوستی.
حاملگی و شیردهی: عدم وجود اطلاعات کافی
بیماری کلیوی یا دیابت: مصرف کِراتین می تواند موجب وخیم تر شدن بیماری شود.
مثل سیکلوزپورین، آمینوگلیکوزیدها از جمله آمیکاسین، گنتامیسین و نوبرامایسین. داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی از جمله ایبوپروفن، اندومتاسین، ناپروکسن و پیروکسیکام.
نوعاً دوز ابتدایی ۲۰ گرم در روز به مدت ۵روز و متعاقب آن ۲ گرم. هرچند دوز ابتدایی را به مدت ۲ روز نیز می توان ادامه داد.
دوز ابتدایی ۹ گرم در روز به مدت ۶ روز. یا ۳ گرم در روز برای ۲۸ روز.
در حین مصرف مکمل کِراتین می بایست ۶۴ اونس آب در روز مصرف شود.
۲۰ گرم در روز به مدت ۵ تا ۱۰ روز.
۱۰ گرم در روز
دوز ابتدایی ۲۰ گرم در روز به مدت ۶ روز متعاقب آن ۲ گرم در روز برای ۶ ماه، سپس ۴ گرم در روز برای ۱۸ ماه بهبود استقامت در مبتلایان به پارکینسون: ۲۰گرم در روز برای ۵روز و سپس ۵گرم در روز.
۱.۵ گرم در روز.
۱۰ گرم در روز برای بزرگسالان و ۵ گرم برای کودکان
۱۵۰ میلی گرم روزانه برای ۵ روز و بعد از آن ۶۰ میلی گرم.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com