یک تنوع ژنتیکی وجود دارد که باعث می شود بروز صفاتی شبیه نقص توجه و بیش فعالی در مردم چادرنشین جهان شایع تر باشد. محققان فکر می کنند که این صفات مانند رفتار تکانشی،تنوع طلبی، و غیر قابل پیش بینی بودن ممکن است به عشایر در یافتن غذا و دیگر منابع کمک کند. بنابراین همان رفتاری که نشستن در پشت میز اداره را کاری چالش برانگیز می سازد ممکن است یک مزیت برای اجداد چادرنشین باشد.