کابوس های شبانه: چرا اتفاق می افتند و در مورد آنها چه باید کرد

چگونه بفهمیم که آیا این یک کابوس شبانه است؟

با اینکه کودک نوپایتان می تواند به شما بگوید که یک کابوس دیده است، سخت است بفهمید چه چیزی باعث این پریشانی شب هنگام او شده است.

دلایل احتمالی زیادی وجود دارد، که یک کودک نوپا در هنگام شب از خواب برخیزد و ناراحت باشد. برخی ممکن است نیاز به دلداری داده شدن داشته باشند، چراکه هیچ گاه یاد نگرفته اند، دوباره خودشان را آرام کرده، به خواب روند. بعضی کودکان به این خاطر که بیمار یا ناراحت هستند بیدار می شوند.

اما اگر “خوش خواب”ِ معمول شما ناگهان در حال گریه کردن از خواب بیدار می شود، هراسناک به نظر می رسد، به شما می چسبد و برای دوباره به خواب رفتن مشکل دارد، ممکن است یک کابوس دیده باشد. این اتفاق معمولا در طول نیمه دوم شب رخ می دهد، زمانی که احتمال خواب دیدن بیشتر است.

کابوس های شبانه، نباید با ترس های شبانه اشتباه گرفته شوند، یک اختلال خواب غیر معمول تر که به وطر طبیعی در طول بخش نخست از سه قسمت شب رخ می دهد و اغلب در کودکانی که ۴ یا ۵ سال دارند اتفاق می افتد. کودکانی که ترس شبانه دارند، با اینکه به شدت پریشانند و به سختی آرام می شوند، در خواب سریع، در یک وضعیت عمیقِ بدون رویا باقی می مانند. بعد از آن او به چرت زدنِ خوب خود باز می گردد و آن اتفاق را در صبح به یاد نمی آورد.

چرا کابوس های شبانه اتفاق می افتند؟

کابوس های شبانه کودک نوپایتان، احتمالا به آنچه درست قبل از خواب اتفاق افتاده است، مربوط است، مثل گوش کردن به یک داستان که او را ترسانده است یا تماشای یک برنامه ناراحت کننده در تلویزیون.

استرس هم می تواند منجر به کابوس های شبانه شود. وقت خواب، به خودی خود می تواند علت کابوس شبانه باشد، به خصوص برای کودک نوپایی که اضطراب جدایی دارد. مریض بودن یا دور بودن از یکی از والدین برای یک مدت زمانی هم می تواند برای کودکان استرس زا باشد.

اما سعی کنید نگران نشوید و خودتان را سرزنش نکنید. مشکلات روحی به کابوس های شبانه ربطی ندارند و خواب های بدِ گاه گاه، در این سن بسیار طبیعی است. این امر هیچ ربطی به آنچه شما گفته اید، یا انجام داده اید، ندارد.

چگونه بعد از یک کابوس شبانه به کودک نوپایتان کمک کنید

وقتی کودکتان گریه می کند، پیش او بروید. اطمینان دادنِ فیزیکی مهم است، بنابراین او را در آغوش بگیرید یا تا زمانی که آرام شود، پشتش را بمالید. شما همچنین ممکن است بخواهید از اینکه حیوان یا اسباب بازی پرشده اش در آغوشش است، مطمئن شوید.

دوباره بررسی کنید که چراغ خواب روشن باشد و درِ اتاق خواب او را باز بگذارید؛ بنابراین او می داند که شما در آن نزدیکی هستید. اگر کودک نوپایتان را برای اطمینان بخشیدن به او، به تخت خود می برید، بدانید که در حال خلق عادتی هستید، که ترک آن مشکل است.

اگر به اندازه کافی بزرگ هست که بفهمد چه می گویید، درباره کابوس شبانه اش با او صحبت کنید. اما به خاطر داشته باشید که گفتنِ “این فقط یک خواب است” تسلی زیادی نخواهد بود – در این سن او تفاوت میان واقعیت و خواب را نمی فهمد.

جلوگیری از کابوس های شبانه

این امر قطعا ثابت شده نیست، اما یک تشریفات آرامش بخش هنگام خواب – یک حمام گرم، یک داستان آرام بخش و یک ترانه آرام کننده – می تواند به دفع کابوس های شبانه کمک کند. خواندن کتاب های وقت خواب، مثل کتابِ ماه کلاسیک شب بخیر گوییِ ماگارت وایز براون، که خواب را با شرایط گرم و شاد پیوند می دهد، را امتحان کنید.

برای کمک به فرزندتان برای داشتن یک استراحت شبانه خوب، اتاق او را در دمای آسایش نگه دارید – نه خیلی گرم و نه خیلی سرد. بهترین دما برای یک خوابِ پر از آسایش، دمای کمی خنک تر از حدود ۷۰ درجه فارنهایت است.

نور زیاد، خواب را مختل می کند. اگر کودکتان از تاریکی می ترسد، یک چراغ خواب با نور کافی پیدا کنید، که هیولا ها را دور نگه می دارد، اما مرد ماسه ایی(یک شخصیت تخیلی که با پاشیدن ماسه در چشم کودکان آنها را خواب می کند) را نه.

اگر کابوس های شبانه ادامه پیدا می کند و کودکتان از رفتن به تخت خواب می ترسد، این موضوع را با پزشکش در میان بگذارید – خواب های بد ممکن است علامتی از آنچه باشد که در بیداری اش می گذرد، که نیاز به بررسی دارد.

ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com