دوقلوها مشکلاتشان دو برابر و بدین ترتیب دو برابر هم ما را سرگرم می کنند. شما این جمله را یک میلیون بار شنیده اید. ( بر همین اساس والدین سه قلوها و سایر چند قلوها می توانند این مقدار را تغییر دهند.) اما سخت است که این قسمت سرگرم کننده یعنی تلاش برای به خواب بردن بچه ها را هم به خاطر بسپاریم. راهکارهای زیر کمک خواهد کرد تا شما و دوقلوهایتان چشم های بسیار نیازمندتان را به خواب فرو ببرید.
استفاده از یک برنامه خواب کلید رشد یک الگوی خواب سالم بوده که موجب می شود تا مقدار خوبی آن چنان که سزاوارتان است استراحت کنید. اگر نوزادتان در زمان های مختلف یک چرت خوابیده یا به رختخواب می رود، در یکی یا هر دو صورت ممکن است در هر زمانی بیدار شود. ترک شما موجب غرق شدن احساسات او می شود.
یک روتین آرام و آرامش بخش قبل از خواب مثل حمام گرم، قصه گویی و چند دقیقه در آغوش گرفتن، مالش دادن پشت بچه و آرام صحبت کردن یا آواز خواندن کمک می کند تا نوزادتان برای خواب آماده شود. اگر شما با یک روتین قبل از خواب سازگار شوید، فرزندتان به زودی این نشانه ها را یاد گرفته و متوجه می شود که الان زمان خواب است.
روش قدیمی قنداق کردن یا به دقت پیچاندان نوزاد در یک پتوی سبک ممکن است که به آنان احساس امنیت و اطمینان خاطر داده و برای خوابیدن آماده شوند.
نوزادان را در تختخواب خواب آلود کنید، نه اینکه آنان را بخوابانید.
به بچه هایتان کمک کنید تا یاد بگیرند خودشان را به خواب فرو ببرند. بدین منظور به آنان اجازه دهید تا زمانیکه در تختخواب هستند یعنی درست قبل از خواباندن آنان، خودشان بخوابند. دکتر Rebecca Moskwinski ، رئیس سازمان ملی کلوپ مادران دوقلو توصیه نمی کند که نوزادان را قبل از گذراندن مرحله نوباوگی شان با تکان دادن بخوابانیم. چون ممکن است نوزادان به این روش برای خوابیدن عادت کنند. زمانی که نوزادان شما برای کنار گذاشتن تغذیه شبانه به اندازه کافی وزن می گیرند، وی استفاده از روش خاموشی تدریجی فربر(Richard FerberF) را توصیه می کند. با این روش آنان یاد می گیرند تا خودشان بخوابند.
از آنجایی که هر دو نفر دوقلوها با یکدیگر در رحم هستند، ممکن است منطقی به نظر برسد که آنان را در یک تخت قرار بدهیم. این در حالی است که آکادمی اطفال آمریکا یا AAP خلاف این امر را توصیه می کند. دوقلوها اغلب نارس متولد می شوند و وزن آنان در هنگام تولد به میزان کمی می باشد که این امر خطر ابتلای کودک به سندروم مرگ ناگهانی یا SIDS را افزایش می دهد. AAP می گوید که بهتر است دوقلوها را در تخت های جداگانه نگه داشت. چون شواهدی دال بر این وجود ندارد که خوابیدن در یک تخت به نفع دوقلوها بوده، ولی خطر دیگری از گرمای بیش از حد معمول، خفگی ناگهانی نوزاد و SIDS وجود دارد. شما می توانید تخت ها را نزدیک یکدیگر قرار دهید تا دوقلوها بتوانند یکدیگر را ببینند و با اطمینان خاطر بخوابند.
اگر به طور معمول یکی از نوزادانتان آرام و قرار ندارد ولی دیگری معمولا آرام می باشد، ممکن است از روی وسوسه به سمت نوزادی بروید که سروصدا می کند. دکتر الکساندر گلبین، رئیس انستیتو پزشکی رفتار و خواب به شدت مخالف این امر است. او توضیح می دهد که در این صورت موقع خوابیدن به نوزاد آرام به اندازه موردنیاز توجه نمی شود. از همین رو پیش از آنکه کج خلقی های بیشتر از سمت نوزاد ناآرام را مورد توجه قرار دهید، مطمئن شوید که نوزاد دیگر سرحال و خواب است. نگران این نباشید که یکی از نوزادان دیگری را بیدار کند. به نظر نمی رسد بیشتر دوقلوها و چندقلوها حتی زمانیکه در یک اتاق هم هستند با گریه کردن خواهر یا برادر هم شیر خود اذیت شوند.
بپذیرید که چند قلوها در طول شب هنگامی به خواب می روند که برای خوابیدن آماده باشند
Moskwinski می گوید که یک برنامه خاموشی تدریجی اغلب به وزن نوزادان، نه سن شان بستگی دارد. دوقلوهای همسان تمایل دارند تا عمدتا در ساعات یکسان بخوابند. طبق الگوی Fraternal خواب دوقلوها ممکن است مستقل تر بوده، به ویژه اگر اندازه یا خلق و خوی آنان بسیار متفاوت از یکدیگر باشد.
برای مراقبت از خواب توصیه می شود:
به محض اینکه یکی از نوزادان از گرسنگی شروع به گریه می کند، نوزاد دیگر را هم بیدار کنید.
در این راستا شما می توانید نوزادان دوقلو خود را تا حد امکان در طول شب حتی درحین تغذیه آنان، ساکت و آرام و اتاق آنان را کم نور نگه دارید و در طول شب بیش از حد لازم به آنان رسیدگی نکنید.
غذای دوقلوها را داده و آنان را به تختخواب برگردانید. این کار به نوزادان کمک می کند تا یاد بگیرند که شب برای خوابیدن است.
اگر نوزادانتان حداقل نه ماهه هستند، شما می توانید آنان را تشویق کنید تا خودشان آرام و به خواب بروند. برای این کار به آنان یک اسباب بازی نرم ویژه یا پتو بدهید تا با آن خوابش ببرد. این “اشیاء انتقالی” آرامش بخش بوده و می توانند به نوزادان کمک کنند تا خوابشان ببرد.
در طول روز اغلب نوزاد خود را بغل و بلند و نیز لمس کرده و تکان دهید.
بیم نداشته باشید و نوزادان را در هنگام بیداری شان بغل کنید. در صورتی که فکر می کنید پستانک کمک می کند تا نیاز نوزاد به مکیدن برآورده شود، دادن پستانک به او کار خوبی به حساب می آید.
اجازه ندهید که کولیک یا قولنج نوزاد شما را از پای درآورد
کولیک یک الگو از گریه کردن نوزاد است که معمولا در اواخر بعدازظهر یا عصر بی هیچ دلیل روشنی اتفاق می افتد. هر روش تسکین دهنده ای را که فکر می کنید بکار گیرید. نظیر حمام گرم، ماساژ، قنداق کردن، گوش دادن به موسیقی آرامش بخش، حمل کودک در آغوشی نوزاد، گذاشتن او صندلی متحرک یا گهواره ای و یا ترکیبی از این راهکارها.
از خانواده یا دوستان خود و یا یک پرستار کمک بگیرید تا بتوانید به دلیل گریه و زاری های ظاهرا بی پایان کودک به خودتان استراحت دهید. به یاد داشته باشید که بیشتر نوزادان در ۳ تا ۴ ماهگی قولنج را پشت سر می گذاشتند، پس “طاقت بیار و تحمل کن”.
ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com