ویتامین د

اطلاعات کلی در مورد ویتامین د – Vitamin D

اسامی دیگر لاتین: Alfacalcidol: 1-alpha-hydroxycholecalciferol, 1-alpha-hydroxycholécalciférol, 1 alpha (OH)D3. Calcifediol: 25-HCC, 25-hydroxycholecalciferol, 25-hydroxycholécalciferol , 25-hydroxyvitamin D3, 25-hydroxyvitamine D3, 25-OHCC, 25-OHD3, Calcifédiol. Calcipotriene : Calcipotriène, Calcipotriol. Calcitriol: 1,25-DHCC, 1,25-dihydroxycholecalciferol, 1,25-dihydroxycholécalciférol, 1,25-dihydroxyvitamin D3, 1,25-dihydroxyvitamine D3, 1,25-diOHC, 1,25(0H)2D3. Cholecalciferol: 7-déhydrocholestérol Activé, Activated 7-dehydrocholesterol, Cholécalciférol, Colecalciferol, Colécalciférol, Vitamin D3. Dihydrotachysterol: DHT, Dihydrotachystérol, dihydrotachysterol 2, dichysterol, Vitamine D3. Ergocalciferol: Activated Ergosterol, Calciferol, Ergocalciférol, Ergocalciferolum, Ergostérol Activé, Ergostérol Irradié, Irradiated Ergosterol, Viosterol, Viostérol, Vitamin D2, Vitamine D2. Paricalcitol: 19-nor-1,25-dihydroxyvitamin D2, 19-nor-1,25-dihydroxyvitamine D2, Paracalcin. Fat-Soluble Vitamin, Vitamina D, Vitamine D, Vitamine Liposoluble, Vitamine Soluble dans les Graisses

ویتامین د به مقدار کمی در موارد غذایی معدودی یافت می شود از جمله ماهی های تن و ساردین.

همچنین برخی محصولات لبنی و آب میوه ها را با ویتامین د غنی شده می کنند. اما عمده ویتامین د – ۸۰ تا ۹۰% – از طریق تابش آفتاب بر روی پوست ساخته می شود. در آزمایشگاه نیز قابل ساخت است.

از ویتامین د برای پیشگیری و درمان نرمی استخوان استفاده می شود. همچنین برای درمان ضعف استخوان ها، درد استخوانی و تحلیل ارثی بافت استخوانی استفاده می شود. برای جلوگیری از زمین خوردن و شکستگی در افراد در معرض خطر پوکی استخوان، و جلوگیری از کاهش کلسیم و تحلیل استخوان در افراد مبتلا به نارسایی کلیه.

ویتامین د را برای بیماری های قلبی عروقی، فشارخون و کلسترول بالا مورد استفاده قرار می دهند. همچنین برای دیابت، چاقی، ضعف عضلانی، تصلب چندگانه، آرتریت روماتیسمی، بیماری مزمن ریوی، آسم، برونشیت، سندروم پیش قاعدگی، و بیماری های لثه و دندان.

برخی افراد از آن برای بیماری های پوستی مثل لک و پیس، لوپوس، سختی پوست و سوریاس استفاده می کنند.

برای تقویت سیستم ایمنی و پیشگیری از بیماری های دستگاه ایمنی و سرطان.

چون ویتامین د سطح مواد معدنی بدن را تنظیم می کند مثل کلسیم و فسفر، در مواقع کمبود این دو نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

نوع خاصی از ویتامین د با نام کلسیترول به صورت مستقیم روی پوست قرار می گیرد برای درمان نوع خاصی از سوریاس.

اگر به کانادا سفر کرده باشید حتماً دیده اید که بر نقش ویتامین د در پیشگیری از پوکی استخوان به همراه کلسیم و ورزش مناسب بسیار تأکید شده است در صورتی که در آمریکا این چنین نیست.

ویتامین د در بدن چگونه عمل می کند

ویتامین د برای تنظیم سطوح مواد معدنی بدن و همچنین ساختار مناسب استخوان ضروری است.

در معرض نور آفتاب قرار گرفتن، ساده ترین و مطمئن ترین راه دریافت ویتامین د است. صورت دستها و پاها را دو بار در هفته به میزانی در معرض نور خورشید قرار دهید که باعث آفتاب سوختگی نشود. این میزان با توجه به سن، نوع پوست و فصل متغیر است.

جالب است که میزان کافی ویتامین د به سرعت توسط نور خورشید بازسازی می شود. تنها ۶روز بدون استفاده از ضدآفتاب در معرض آفتاب قرار گرفتن می تواند ۴۹روز غیبت آن را جبران کند. چربی های بدن به مثابه باتری های ویتامین د عمل می کنند. هنگام تابش آفتاب ویتامین د در چربی ها ذخیره می شود و پس از آن آزاد می شود.

با این حال کمبود ویتامین د بسیار شایع است. افرادی که کمتر در معرض آفتاب هستند مثل کانادا و آمریکای شمالی شانس بیشتری دارند. کمبود ویتامین د در مناطق آفتابی نیز می تواند رخ دهد، شاید بخاطر بیشتر در خانه ماندن، پوشیده بودن در بیرون و یا استفاده همیشگی از ضدآفتاب ها.

افراد مسن نیز در خطر کمبود ویتامین د قرار دارند. آنها کمتر در معرض نور خورشید قرار می گیرند، گیرنده های کمتری در پوست خود دارند برای تبدیل نور خورشید به ویتانین د، ویتامین کمتری در غذایشان وجود دارد، مشکل در جذب آن دارند و به دلیل سن بالا کلیه قادر به تبدیل ویتامین د خوراکی به فرم قابل استفاده آن نیست. در واقع خطر کمبود ویتامین د، در افراد بالای ۶۵سال بسیار بالاست. به شکل عجیبی ۴۰% از افراد مسن حتی در مناطق آفتابی ویتامین د کافی را دریافت نمی کنند.

مصرف مکمل های ویتامین د در افراد مسن و ساکنان مناطق شمالی ضروری است. سیاه پوستان نیز می بایست مدت زمان بیشتری در معرض نور قرار بگیرند.

موارد مصرف و اثرگذاری ویتامین د

مؤثر در موارد زیر می باشد

• سطح پایین فسفات در خون به دلیل یک اختلال ارثی. مصرف ویتامین د همراه با مکمل های فسفات می تواند اختلالات استخوانی را در این افراد درمان کند.
• سطح پایین فسفات خون به دلیل سندروم فانسونی. مصرف ویتامین د در این افراد می تواند کارساز باشد.
• کلسیم کم موجود در خون به دلیل کمبود هورمون پاراتیرویید. مصرف ویتامین د می تواند کلسیم موجود در خون را در این افراد افزایش دهد.
• نرمی استخوان ها. مصرف ویتامین د می تواند نرمی استخوان ها را به دلیل بیماری کبدی، مصرف داروها یا سندروم جذب ضعیف درمان کند.
• سوریاس. مصرف ویتامین د یا کلسیپوترین بر روی پوست می تواند سوریاس را درمان کند. همچنین مصرف ویتامین د به همراه یک کرم حاوی کورتیکواسترویید هم می تواند اثرگذار باشد.
• اختلال استخوانی در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی. مصرف ویتامین د در این افراد سطح کلسیم را کنترل کرده و از تحلیل استخوان جلوگیری می کند. هرچند خطر مرگ یا درد استخوانی را در این افراد کاهش نمی دهد.
• راشیتیسم. مصرف ویتامین د در درمان و پیشگیری از آن مؤثر است. نوع خاصی از ویتامین د، کلسیترول، می بایست در افراد دارای نارسایی کلیوی استفاده شود.
  کمبود ویتامین د. مصرف ویتامین د در درمان و پیشگیری از آن مؤثر است.

احتمال بالای اثرگذاری در موارد زیر را دارد

• تحلیل استخوان در افراد مصرف کننده کورتیکواسترویید. مصرف ویتامین د از تحلیل استخوان در این افراد جلوگیری می کند. مصرف ویتامین د به تنهایی یا همراه با کلسیم تراکم استخوان را تقویت می کند.
• جلوگیری از زمین خوردن در افراد مسن. افرادی که ویتامین د کافی مصرف نمی کنند بیشتر از دیگران زمین می خورند. مصرف ویتامین د خطر افتادن را تا ۲۲% کاهش می دهد. دوز بالای آن مفیدتر خواهد بود؛ حداقل ۸۰۰ واحد.
• همچنین مصرف ویتامین د به همراه کلسیم می تواند با کاهش نوسانات حرکتی و فشارخون خطر زمین خوردن را کاهش دهد. اثر آن در زنان بیشتر از مردان و در افراد بستری نیز بیشتر از دیگران است.
• پوکی استخوان. مصرف نوع خاصی از ویتامین د، کولکلسیفرول، به همراه کلسیم از شکستگی و ضعف استخوان جلوگیری می کند.

احتمال اثر در موارد زیر را دارد

• سرطان. مصرف زیاد ویتامین د به همراه کلسیم می تواند خطر ابتلا به برخی سرطان ها را کاهش دهد.
• پوسیدگی. مصرف ویتامین د۳ می تواند خطر پوسیدگی را تا ۴۹% و ویتامین د۲ تا ۳۶% کاهش دهد.
• تحلیل استخوان ناشی از مقدار زیاد هورمون پاراتیرویید. مصرف ویتامین د سطح هورمون را کاهش داده و تحلیل استخوان را در زنان دارای این مشکل کاهش می دهد.
  فلج چندگانه (ام اس). مصرف ویتامین د می تواند خطر ابتلا را تا ۴۰% در زنان کاهش دهد. مصرف حداقل ۴۰۰واحد در روز، بیشترین اثر را خواهد داشت.
• عفونت دستگاه تنفسی. تحقیق بر روی کودکان در سن مدرسه نشان داد که مصرف ویتامین د در زمستان خطر آنفولانزای فصلی را کاهش می دهد. همچنین مصرف ویتامین د خطر آسم ناشی از آنفولانزا یا دیگر عفونت های تنفسی را نیز کاهش می دهد. کودکان دارای سطح پایین ویتامین د شانس بیشتری برای ابتلا به سرماخوردگی دارند. هرچند این موارد در مورد بزرگسالان صادق نیست.
• آرتریت روماتیسمی. زنان مسن که ویتامین د زیادی دریافت می کنند کمتر در خطر هستند.
• از دست دادن دندان. مصرف ویتامین د و کلسیم می تواند از بروز آن در سالمندان جلوگیری کند.
• کاهش وزن. سطح پایین ویتامین د می تواند باعث چاقی شود. زنانی که ویتامین د همراه با کلسیم مصرف می کنند می توانند وزن خود را کنترل کنند. هرچند این موضوع درباره زنانی است قبل از شروع مصرف مکمل، کلسیم کافی را دریافت نکرده باشند.

احتمالا بی اثر در موارد زیر می باشد

• سرطان پستان. در مطالعه ای بر روی زنان یاءسه نشان داده شد که مصرف روزانه ۴۰۰واحد ویتامین د و ۱۰۰۰میلی گرم کلسیم خطر ابتلا را کاهش نمی دهد. هرچند احتمال تاثیر دوز بالای ویتانین د در زنان جوان وجود دارد.
• قدرت عضلانی. مصرف روزانه ویتامین د نه قدرت عضلانی را افزایش می دهد و نه عملکرد فیزیکی را در سالمندان سالم بدون کمبود ویتامین د، بهبود می بخشد.
  تحلیل استخوان در افراد دارای کلیه پیوندی. مصرف روزانه ویتامین د همراه با کلسیم کربنات تاثیری نخواهد داشت.
• سل. مصرف ویتامین د به درمان سل کمکی نخواهد کرد.

شواهد کافی برای اثر در موارد زیر موجود نیست

• آسم. افراد مبتلا معمولا ویتامین د کمی دارند. در کودکان آسمی، مصرف مکمل ویتامین د خطر حملات آسم را هنگام عفونت تنفسی کاهش می دهد. هرچند اثر آن بر درمان و پیشگیری از علایم آسم مشخص نیست.
• بیماری قلبی. افراد دارای سطح پایین ویتامین د موجود در خون بیشتر در خطر بیماری های قلبی از جمله نارسایی قلب هستند. هرچند مصرف ویتامین د عمر افراد دارای نارسایی را افزایش نمی دهد.
• بیماری کلیوی. ویتامین د سطح هورمون پاراتیرویید را در افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی کاهش می دهد. هرچند، خطر مرگ را در این افراد کاهش نمی دهد.
• بیماری ریوی مزمن. معمولا افراد مبتلا سطح ویتامین د پایینی دارند. هرچند اطلاعات کافی درباره اثر ویتامین د در کاهش علایم آن وجود ندارد.
• عملکرد ذهنی. مقدار ویتامین د بدن ارتباطی به آن ندارد.
• سرطان روده. برخی تحقیقات نشان داده اند که مصرف ویتامین د با کاهش خطر ابتلا مرتبط است. هرچند این موضوع در افراد دارای سطح پایین ویتامین د صادق نیست. دیگر تحقیقات آن را نفی کرده اند.
• دیابت. افراد دارای سطح پایین ویتامین د اغلب بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به دیابت نوع۲ هستند. هرچند اطلاعات کافی درباره تاثیر ویتامین د در درمان و پیشگیری از دیابت وجود ندارد. شواهد اولیه نشان از آن دارد که مصرف روزانه ویتامین د در یک سال اول زندگی نوزادان خطر ابتلا به دیابت نوع۱ را در بزرگسالی کاهش می دهد.
  نارسایی قلبی. افرادی که سطح ویتامین د پایینی دارند، بیشتر در خطر هستند هرچند مصرف روزانه ویتامین د نیز این خطر را کاهش نمی دهد.
• کلسترول بالا. افراد با ذخیره ویتامین د پایین بیشتر در خطر کلسترول بالا هستند. تحقیقات محدودی نشان داده اند که مصرف روزانه ویتامین د، کلسیم و رژیم غذایی کم کالری به شکل قابل توجهی کلسترل بد را کاهش و کلسترل خوب را در زنان چاق افزایش می دهد. هرچند این امر وابسته به محدودیت های غذایی است. دیگر تحققیقات این موضوع را نفی کرده اند.
• فشارخون بالا. ویتامین د پایین با فشارخون بالا مرتبط است. برخی تحقیقات نشان داده اند که مصرف ویتامین د فشار را کاهش می دهد. دیگران بیان کرده اند که مصرف ویتامین د و کلسیم خطر فشار خون بالا را در زنان یائسه کاهش نمی دهد.
• وزن کم هنگام تولد. مادرانی که هنگام بارداری مکمل های ویتامین د را مصرف می کنند نوزادشان کمتر در خطر خواهد بود.
• سندروم متابولیک. برخی تحقیقات بیان کرده اند که مصرف بالای ویتامین د در زنان بالای ۴۵سال خطر ابتلا را کاهش نمی دهد. برخی دیگر خلاف آن را ثابت کرده اند.
• خطر مرگ. سطح پایین ویتامین د با افزایش خطر مرگ مرتبط است. برخی تحقیقات نشان داده اند که مصرف روزانه ویتامین د این خطر را کاهش می دهد برخی دیگر این اثر را منوط به استفاده همزمان کلسیم کرده اند.
• بیماری خونی. مصرف خوراکی ویتامین د می تواند کمک کند.
• بیماری لثه. وجود ویتامین د بالا در خون با کاهش خطر ابتلا در افراد بالای ۵۰سال مرتبط است. این موضوع در مورد افراد کمتر از ۵۰سال صادق نیست.
• سندروم پیش قاعدگی. مصرف بالای ویتامین می تواند خطر ابتلا یا علایم آن را کاهش دهد. هرچند از آن پیشگیری نمی کند. مصرف ویتامین د به همراه کلسیم نیز علایم را کاهش می دهد.
• بیماری عضلانی. مصرف ویتامین د یا تزریق آن به عضلات می تواند این بیماری را که ناشی از کمبود ویتامین د است درمان کند.
• افسردگی فصلی. مصرف ویتامین د علایم را بهبود می بخشد.
• برآمدگی های شبه زگیل غیرسرطانی روی پوست. مصرف د۳ بر روی پوست می تواند اندازه تومور را در برخی افراد کاهش دهد.
• درد عضلانی ناشی از مصرف داروی استاتین. مصرف مکمل ویتامین د علایم را کاهش می دهد.
• آتروفی رحم. مصرف ویتامین د به مدت حداقل ۱سال سطح دیواره رحم را بهبود می بخشد اما  علایم را نه.
• زگیل. مصرف ماکساکلسیتول، که از د۳ گرفته می شود، بر روی پوست می تواند زگیل های ویروسی را در افراد دارای ضعف دستگاه ایمنی کاهش می دهد.
• برونشیت
• اختلالات تنفسی

عوارض جانبی و ایمنی ویتامین د

مصرف یا تزریق دوز مجاز ویتامین د بی خطر است. اکثر افراد هیچ عارضه جانبی را تجربه نمی کنند، مگر اینکه زیاد مصرف کنند. برخی از عوارض جانبی عبارت اند از ضعف، خستگی، خواب آلودگی، سردرد، بی اشتهایی، خشکی دهان، طعم فلز در دهان، تهوع و استفراغ.

مصرف طولانی مدت ویتامین د روزانه بیش از ۴گرم خطرناک بوده و کلسیم موجود در خون را به شدت بالا می برد. هرچند دوز بسیار بیشتری مورد نیاز است برای درمان کوتاه مدت کمبود ویتانین د.

ملاحظات و هشدارها

حاملگی و شیردهی: مصرف روزانه کمتر از ۴گرم بی خطر است. مصرف بیش از آن خطرناک بوده و آسیب جدی به نوزاد می زند.

بیماری کلیوی: ویتامین د سطح کلسیم و خطر سخت شدن سرخرگ ها را در افراد مبتلا به مشکلات جدی کلیوی افزایش می دهد. از طرفی می بایست مراقب ضعف استخوان کلیوی نیز بود که کلیه قادر به برقراری سطح مورد نیاز کلسیم و فسفر خون نیست. مقدار کلسیم در افراد مبتلا به مشکلات کلیوی می بایست به دقت تحت کنترل باشد.

سطح بالای کلسیم خون: مصرف ویتامین د شرایط بدتر می کند.

سخت شدن سرخرگ ها: مصرف ویتامین د مضر است بخصوص در افراد مبتلا به بیماری کلیوی.

سارکوییدوز: ویتامین د سطح کلسیم را در این افراد افزایش می دهد که می تواند منجر به سنگ کلیه یا دیگر مشکلات شود.

هیستوپلاسموز: ویتامین د سطح کلسیم را در این افراد افزایش می دهد که می تواند منجر به سنگ کلیه یا دیگر مشکلات ششود.

پرکاری غده تیرویید: مصرف ویتامین د سطح کلسیم را در این افراد افزایش می دهد.

لنفوم: ویتامین د سطح کلسیم را در این افراد افزایش می دهد که می تواند منجر به سنگ کلیه یا دیگر مشکلات شود.

سل: ویتامین د سطح کلسیم را در این افراد افزایش می دهد که می تواند منجر به سنگ کلیه یا دیگر مشکلات شود.

تداخلات دارویی ویتامین د

تداخل متوسط با: مراقب استفاده همزمان باشید

• آلومینیوم : آلومینیوم در اغلب ضداسیدها موجود است. ویتامین د می تواند میزان جذب آن را افزایش دهد. این مسئله در افراد مبتلا به بیماری کلیوی ایجاد مشکل می کند. ویتامین د را ۲ساعت قبل یا ۴ساعت بعد از ضداسید مصرف کنید.
• کلسیپوترین: یک دارویی مشابه ویتامین د است. مصرف همزمان باعث بروز عوارض جانبی می شود.
• دیجوکسین: ویتامین د به جذب کلسیم کمک می کند. کلسیم می تواند بر قلب اثر بگذارد. دیجوکسین برای تقویت عضلات قلب مصرف می شود. مصرف همزمان می تواند اثرگذاری دیجوکسین را افزایش داده و ضربان قلب را به شکل غیرعادی افزایش دهد.
• دیلیتیازم: مصرف زیاد ویتامین د اثرگذاری آن را بر قلب کاهش می دهد.
• وراپامیل: ویتامین د به جذب کلسیم کمک می کند. کلسیم بر قلب اثر می گذارد. وراپامیل نیز بر قلب اثرگذار است. از مصرف زیاد ویتامین د همزمان با آن خودداری کنید.
• قرص آب (پیشاب آور): برخی از این قرص ها مقدار کلسیم بدن را افزایش می دهند. مصرف زیاد ویتامین د همراه با آن سطح کلسیم را به شدت در بدن بالا برده و موجب عوارض جانبی از جمله مشکلات کلیوی می شود.

برخی از این قرص ها: کلروثیازید، هیدروکلروثیازید، اینداپامید، متولازون و کلروثالیدون.

تداخی جزیی: همراه با احتیاط مصرف شود

• سیمتیدین: بدن ویتامین دِ را به شکلی که قابل استفاده باشد تغییر می دهد. سیمتیدین این فرآیند را دچار مشکل کرده و اثربخشی ویتامین د را کاهش دهد.
• هپارین: سرعت انعقاد خون را کاهش داده و اگر به مدت طولانی مصرف شود می تواند یک استخوان را بشکند. این افراد می بایست کلسیم و ویتامین دِ زیادی مصرف کنند.
• همارین با وزن مولکولی پایین: مصرف آن در طولانی مدت خطر شکستگی استخوان را در پی دارد.  این افراد می بایست کلسیم و ویتامین دِ زیادی مصرف کنند. برخی از این داروها: انوگزاپارین، دالتپارین و تینزاپارین

دوز مصرفی ویتامین د

• جلوگیری از پوکی استخوان و شکستگی: ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ در روز برای بزرگسالان. برخی متخصصان ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ واحد را توصیه کرده اند.
• جلوگیری از زمین خوردن: ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد همراه با ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی گرم کلسیم در روز.
• پیشگیری از ام اس: مصرف روزانه حداقل ۴۰۰ واحد به مدت طولانی.
• پیشگیری از سرطان: ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم کلسیم در روز ۱۱۰۰ واحد د ۳ در زنان یائسه.
• درد عضلانی ناشی از استاتین: ۵۰۰۰۰ واحد در هفته یا ۴۰۰ واحد در روز ویتامین دِ ۲ یا د ۳ .
• پیشگیری از سرماخوردگی: ۱۲۰۰ واحد در روز.

اغلب مکمل ها تنها ۴۰۰ واحد ویتامین دِ دارند.

مؤسسه دارویی میزان مجاز مصرف روزانه را در سال ۲۰۱۰ منتشر کرده است. تا ۷۰ سال ۶۰۰ واحد، ۷۱ سال به بالا ۸۰۰ واحد، زنان باردار و شیرده ۶۰۰ واحد. نوزادان تا ۱۲ ماه ۴۰۰ واحد در روز.

دیگر مؤسسات مقداری بیش از آن را تعیین کرده اند. در سال ۲۰۰۸ مؤسسه آمریکایی حداقل میزان ویتامین دِ را به ۴۰۰ واحد در روز افزایش داد در نوزادان، کودکان و نوجوانان. والدین نمی بایست از محلول های ۴۰۰ واحد در قطره استفاده کنند. دادن اشتباه یک قطره بیشتر می تواند ۱۰۰۰۰ واحد ویتامین را افزایش دهد. سازمان غذا و دارو شرکت ها ملزم کرده است که بیش از ۴۰۰ واحد در هر قطره چکان قرار ندهند.

سازمان ملی پوکی استخوان مصرف روزانه ۴۰۰ تا ۸۰۰ واحد را در افراد زیر ۵۰ سال و ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد را برای سالمندان توصیه کرده است.

جامعه یائسگی آمریکای شمالی مصرف ۷۰۰ تا ۸۰۰ واحد در روز را برای زنان در معرض خطر کمبود ویتامین دِ توصیه کرده است.

انجمن پوکی استخوان کانادا: در گذشته ۴۰۰ واحد در روز تا۵۰سال، ۸۰۰ واحد بیشتر از آن. اکنون: ۴۰۰ تا ۱۰۰۰واحد تا ۵۰ سال، ۸۰۰ تا ۲۰۰۰ بیشتر از آن.

انجمن سرطان کانادا مصرف روزانه ۱۰۰۰ واحد را هنگام پاییز و زمستان در گروه خطر توصیه کرده است. از جمله تیره پوستان، افرادی که زیاد پوشیده هستند و افراد مسن که اغلب در خانه هستند.

در حال حاضر بسیاری از متخصصان مکمل های ویتامین دِ حاوی کولکلسیفرول را تجویز می کنند. این از نوع دیگر ویتامین د، ارگوکلسیفرول، قوی تر است.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com