یومی هو تراپی یکی از رشتههای طب آلترناتیو یا جایگزین می باشد. شاخهای از روشهای درمان طبیعی که نگاهی سیستماتیک به انسان دارد. نگاهی باورمند به این که بدن انسان یکی از پیچیدهترین سیستمهای زنده دنیاست و باید تمامی اجزای تشکیل دهندهی آن را درارتباطات تنگاتنگ، زنده، پویا و دائم در حال تأثیر متقابل در نظر گرفت. معنی این حرف درواقع این است که به هنگام درمان یک بیماری نباید فقط به فکر عضو بیماربود و چرایی را درهمان نقطه جستجو کرد. تأثیر متقابل سایر ارگانهای بدن را در پیدایی و تداوم عضو بیمار باید مد نظر قرار داد وتلاش نمود تا علت درمان گردد، نه معلول.
جستجو برای ریشهیابی بسیاری از بیماریها، دکتر سایونجی ماسایوکی مبدع یومی هو تراپی و رئیس انستیتوی طب پیشگیر ژاپن را به این نتیجه رساند که عدم وجود هماهنگی وتقارن دربدن انسان منجربه اختلالات گوناگونی درعملکرد اعضای بدن میشود که در نهایت انسان را به سوی بیماری میکشاند، اما این عدم هماهنگی و نامتقارن بودن بدن، خود از کجا ناشی میشود؟
حقیقت این است که بیش از ۹۵ درصد از انسانها بدون آن که خود بدانند و متوجه باشند، دچار جابهجایی و انحراف در لگن خاصره هستند. عاملی که عمدتاً مادرزادی است و از مادر به کودک منتقل میشود ودرطول حیات نیز به دلیل ضربات وارده و یا شیوه غلط نشستن ، خوابیدن ویا راه رفتن ممکن است رخ بدهد و یا تشدید شود.
انحراف در لگن خاصره به این معناست که استخوان یکی از لگنها در یک سمت بالاتر از دیگری قرار دارد و اگر بخواهیم خط مستقیمی را از روی تاج ایلیاک سمت چپ و راست بگذرانیم، مشاهده خواهیم کرد که این خط افقی نیست، بلکه مایل است.
دراین حالت ستون فقرات که بر روی استخوانهای خاجی قرار دارد دیگر وضعیت ثابت و متعادلی ندارد و برپایهای کج و معوج استوار است و انسان به هنگامیکه میایستد یا راه میرود نمیتواند وزن خود را به طور مساوی به روی هر دو پا بیاندازد. در این موقع پای بلندتر به دلیل تحمل سهم بیشتری از وزن بدن، دچار اسپاسم و انقباض شده و پای کوتاه تر عموماً ضعیف تراز پای بلندتر میشود. از آنجا که فرد ناگزیر به حفظ تعادل است، ناخودآگاه تنه خود را به سمت پایی که بلندتر است خم میکند و گردن را به سمت دیگر،تداوم این وضعیت در دراز مدت منجر به انحراف جانبی در ستون فقرات ودر ناحیه کمرشده وعضلات مرتبط با مهرههای ستون فقرات را نیز درگیر کرده و دچار انقباض میکند. انتقال وزن بدن به دلیل خستگی یک پا بر روی پای کوتاهتر، خمیدگی تنه را به سمت دیگر باعث میگردد و انحرافی دیگر در ستون فقرات ، این بار در ناحیه فوقانی ایجاد میکند. در این وضعیت، ستون فقرات فرم S به خود میگیرد و یک شانه بلندتر از شانه دیگر میشود.
نشانههای آناتومیک شانهها و استخوان کتف خود نشانگر صحت این وضعیت میباشد.از جمله نشانههای رفتاری آن که به دلیل بارز بودن میتوان به آن اشاره داشت، یکی تمایل حمل کیف بر روی یک شانه و سایش بیشتر کف کفشها در سمت پای بلندتر را میتوان نام برد.
به هم خوردن فرم اسکلت بندی بدن، اعوجاج در ستون فقرات، افتادن بیشتر وزن بدن بر یک سمت و… عضلات مرتبط را دچار انقباض میکند که نتیجه ناگزیر آن اختلال در سیستم گردش خون و سیستم لنفاوی میشود. خون و اکسیژن کافی به اندامها به ویژه به ناحیه سر در مواردی که عضلات ناحیه کتف، شانه و گردن درگیر هستند نمی رسد و دردهای عضلانی، مفصلی، آرتروز گردن، سردردها و سرگیجهها، ضعف بینایی، وزوز گوش و … را به دنبال دارد.
انحراف در ستون فقرات و چرخش مهره ها حول محور نخاع، ضمن وارد آوردن فشار بیش از حد دیسکهای تحت فشار که میتواند بیماریهای دیسک و سیاتیک را باعث شود، ریشههای عصبی را نیز درگیر میکند و دراعصاب محیطی واعصاب خود مختاراختلال میکند. فشار بر روی ریشههای سمپاتیک و پاراسمپاتیک، اختلال درارگانهای داخلی ذیربط را به وجود میآورد و آنها را دچار بیماری میکند.
عدم تقارن و هماهنگی دربدن، تعادل درانرژی حیاتی بدن را به هم میریزد و منجربه افزایش یکی از انرژیهای یین و یانگ و کاهش دیگری میشود و حتی گاه با بروز انسداد درکانالهای انرژی سطح عمومی انرژی حیاتی بدن را به دنبال خواهد داشت. نتیجه آن که غدد درون ریز نیز دچار اختلال در عملکرد میشوند و علاوه بر بیماریهای فیزیکال، بیمار را دچار بیماریهای روحی و روانی میکند.از جمله به احساس خستگی مداوم، کاهش سطح هوشیاری فرد و بالاخره افسردگی میتوان اشاره کرد.
دکتر سایونجی ماسایوکی پس از بیست سال تحقیق در روشهای درمانی طبیعی در شرق به ویژه در چین و ژاپن، با انتخاب امتیازات و برتریهای تکنیکها و شیوههای درمانی گوناگون و ترکیب آنها در روش درمانی نوین خود، یومی هو تراپی را ابداع کرد. این روش درمانی با اتکا به تجارب پنج هزار ساله پزشکان چینی و ژاپنی وبا بهرهگیری از روشهای درمانی پزشکان مکتب شائولین «اصلاح مفاصل و اسکلتبندی انسان» که بسیار نزدیک به استئوپاتی و کایروپراکتیک میباشد، روشهای درمانی شیاتسو «فشار درمانی»، ماساژ چینی، رفلکسوتراپی «بازتاب درمانی» و بالاخره به گونهای انرژی درمانی، پایهریزی شده است.
“یومی هو تراپی” که نام خود را از ترکیب دو واژه چینی گرفته است و معنای آن ایجاد تعادل در لگن خاصره است، هم به عنوان طب پیشگیر کاربرد دارد و هم به عنوان روشی برای درمان بیماریها.
جنبه پیشگیرانه آن، با ایجاد تعادل و هارمونی در بدن، ایجاد قرینگی در اندامها، نگهداشتن عضلات و مفاصل در انعطاف و نرمی آنها، فعال کردن سیستم عصبی و به تبع آن سالم نگهداشتن سیستم گوارشی و تنفسی، بهبود سیستم گردش خود و سیستم لنفاوی، بهبود عملکرد غدد درون ریز، بالا بردن سطح انرژی حیاتی بدن و به تعادل رساندن انرژیهای مثبت و منفی بدن و بالاخره افزایش سطح قدرت خود درمانی بدن، به فرد امکان میدهد با تنی سالم و روحی شاداب و پر انرژی در مقابل بروز بیماریها مقاوم بوده و کمتر دربستر بیماری باشد.
جنبه درمانی آن با بیشترین کاربرد و اثر بخشی در اصلاح و رفع مشکلات سیستم حرکتی هم چون ناراحتیهای مفصلی، آرتروز، دیسک، سیاتیک و … در رفع سردردها، سرگیجهها، بهبود قدرت بینایی، آسم، پارهای از انواع آلرژی، پارهای از ناراحتیهای زنان و زایمان، سیستم گوارشی و غیره را میتوان نام برد.
تکنیکهای یومی هو تراپی از جمله تکنیکهای شرقی است که برخلاف ماساژهای غربی از روی لباس برای بیمار انجام میشود. درمانگران این شیوه براین باورند که استفاده از روغن و تماس مستقیم دست با بدن در این شیوه درمانی مانع ازارائه ماساژی عمیق به عضلات و بافتهای بدن میشود. درمانگر با کمک تکنیکهای یومی هوتراپی به گرم کردن بدن می پردازد و با این کار جریان گردش خون در بدن را بهبود بخشیده و آن را تسریع میکند به این ترتیب با کمک این تکنیکها خونرسانی بهتری به اندامهای اصلی و درونی بدن از قبیل مغز، قلب، ششها و… صورت می گیرد.
علاوه براین درمانگر ممکن است به کمک تکنیکهای کایروپراکتیک برای درمان اسپاسمها و گرفتگیهای عضلانی و بافتی بیمار اقدام کند یا از روش درمانی شیاتسو برای بهبود گرفتگیهایی که سطح بافت را سفت میکنند استفاده کند. در شیاتسو درمانگر با تمرکز روی مریدینها و کانالهای عصبی به درمان بیمار میپردازد. در کنار این شیوهها، تکنیکهای رفلکسولوژی نیز که روی نقاط رفلکسی بدن کار میکند مثل نقاطی که در طب سوزنی نیز مورد استفاده قرار میگیرد به بهبود برخی گرفتگیها و درمان اختلالها میپردازد.
بر اساس مشاهدات آماری، بندرت می توان فردی را یافت که به نوعی دچار جابجایی لگن خاصره نباشد. برای آنکه بتوان به موقع متوجه این جابجایی و انحراف در لگن خاصره شد و سریعاَ اقدام به درمان آن و جلوگیری از بروز بیماریهای گوناگون کرد، اکنون شما را با تعدادی از روش های تشخیص جابجایی در لگن خاصره آشنا می کنیم.
برای پی بردن به جابجایی لگن خاصره به سادگی می توان با مشاهده صورت، قسمت های مختلف بدن، بخصوص اندام های فوقانی و تحتانی، و وضعیت حرکتی مفاصل بدن، متوجه آن شد.
بدن یک انسان سالم با توجه به خط ساژیتال آن، می بایست در هر دو طرف آن دارای قرینگی کامل باشد. علائم و نشانه های صورت به بهترین نحو می تواند قرینگی یا عدم قرینگی در بدن انسان را آشکار کند. جابجایی در لگن خاصره همواره باعث عدم قرینگی در بدن انسان می گردد.
یکی یا تعداد بیشتری از این نشانه ها بیانگر جابجایی لگن خاصره است.
فردی با لگن خاصره سالم و طبیعی در حالت ایستاده و درازکش دارای خط شانه و خط لگنی مساوی و افقی است (دو طرف شانه و تاج ایلیاک در دو طرف لگن، قرینه هم بوده و در یک خط افقی قرار می گیرد).
بیماریهای ناشی از انحراف در لگن خاصره، متناسب با شدت و ضعیت انحراف، بسیار گوناگون است. موارد زیر خلاصه ای از نتایج و بررسی هایی است که در مطالعات دراز مدت به دست آمده است :
زمانی که انحراف لگن خاصره بوسیله روش درمانی “یومی هو” اصلاح می شود، این بیماریها و نشانه ها یا کاملاَ از بین می رود یا به درجات مختلف بهبود می یابد.
آقای محمدرضا خیرخواه از فعالین عرصه ی جهانی زبان اسپرانتو، درسفری به ژاپن با دکتر سایونجی ماسایوکی آشنا می گردد و بنا به دعوت او، به عنوان دبیر بین المللی ” انستیوی بین الملی طب پیشگیر ژاپن” شروع به کار می کند.
در سال ۱۹۸۹، او کتاب ” یومی هو تراپی” دکتر سایونجی ماسایوکی را به دو زبان انگلیسی و اسپرانتو برای دوستش، آقای غلامرضا آذرهوشنگ می فرستد و از او می خواهد با ترجمه ی این کتاب به معرفی ” یومی هو” در ایران بپردازد.
به دلیل اشتغالات وی، سرکار خانم دکتر زهرا کریمی ( همسر آقای آذرهوشنگ) و آقای رحمت فیروزی آن را ترجمه کرده و در انتشارات عطایی به چاپ می رسانند.
درمراسم آغازانتشارکتاب، دکترسایونجی سفری به ایران می کنند و درچند بیمارستان، مرکز توانبخشی و مرکز سالمندان کهریزک، و نزد اساتید یوگای ایران، اقدام به سخنرانی و معرفی روش درمانی خود می کند که مورد استقبال قرار می گیرد.
آقای غلامرضا آذرهوشنگ بنا به دعوت دکتر سایونجی و بنا به علاقه ای که در یادگیری این روش از خود نشان می دهد، به ژاپن می رود تا از نزدیک با این روش آشنا شده و نتایج درمانی آن را مشاهده کند.
از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴، وی چندین بار به ژاپن سفر می کند و کار آموزش و درمان را به طور جدی پی می گیرد. در سال ۱۹۹۴، با کسب دیپلم درجه ی ۵، اولین نفری می گردد که در میان آموزندگان کشورها ی دیگر جهان، موفق می شود افتخار همکاری با ” انستیتوی بین المللی طب پیشگیر ژاپن” را پیدا کند.
آقایان خیرخواه و آذرهوشنگ، درابتدا کلاس های آموزشی گوناگونی را در ایران برگزار می کنند. اما آقای خیرخواه به دلیل اقامت درکشورهای دیگر ( ژاپن و سپس تایوان)، چندان نمی تواند پیگیر این امر باشد. آقای آذرهوشنگ نیز در ابتدا ( به عنوان نماینده ی بین الملی انستیو و شخص دکتر سایونجی) بیشتر وقت خود را جهت آموزش و کار درمانی در کشورهای دیگری که انستیتو به وی ماموریت می داد، می گذراند. لذا معرفی این روش، به آرامی در کشور پیشرفت می کرد.
از سال ۱۹۹۹، آقای آذرهوشنگ کم کم در ایران بیشتر فعال شده و به عنوان تنها نماینده ی این روش درمانی در ایران، با شدت بیشتری کار آموزش و درمان را پی می گیرد.
هم اکنون، دانش آموختگان بسیاری این رشته و روش درمانی را آموخته ودر کمک به بیماران فعال می باشند.
لازم به ذکر است که “انستیتو بین الملی طب پیشگیر ژاپن” براساس قواعد خود، کار درمانی را برای کسانی مجاز می داند که حداقل مدرک دیپلم درجه ۳ یومی هو را دریافت کرده باشند.
تالیف و جمع آوری: یومی هو تراپیست مجید نجفی