هویج وحشی

اطلاعات کلی در مورد هویج وحشی – Wild Carrot

اسامی دیگر لاتین: Beesnest Plant, Bird’s Nest Root, Carotte Commune, Carotte Sauvage, Dauce Carotte, Daucus, Daucus carota, Garijara, Nan He Shi, Nid d’Oiseau, Queen Anne’s Lace, Shikha-Mula, Zanahoria Silvestre

قسمت هایی از آن که بر روی زمین می روید و روغنی از دانه های آن گرفته می شود مصارف دارویی دارند. هویج وحشی (که ریشه ای سفیدرنگ و سمی دارد) را با هویج معمولی اشتباه نگیرید.

از آن برای مشکلات مجاری ادراری از جمله سنگ کلیه، مشکلات مثانه، احتباس مایعات و اسید اوریک بالا در ادرار؛ همچنین برای نقرس، درد مفاصل ناشی از اسید اوریک بالا استفاده می شود.

از روغن دانه های آن برای درمان اسهال شدید، سوء هاضمه و درد قاعدگی استفاده می شود.

دیگر موارد استفاده: بیماری قلبی، سرطان، مشکلات کلیوی، انگل، تمدد اعصاب و تحریک میل جنسی.

در مواد غذایی از روغن هویج وحشی به عنوان طعم دهنده ی نوشیدنی های الکلی و غیرالکلی، فرآورده های لبنیاتی منجمد، آبنبات، کیک ها، ژلاتین، پودینگ، فرآورده های گوشتی، چاشنی، ادویه جات و سوپ ها استفاده می شود.

در صنعت، از روغن آن به عنوان خوشبوکننده ی صابون، کرم، لوسیون و عطر استفاده می شود.

هویج وحشی در بدن چگونه عمل می کند

هویج وحشی ترکیبات شیمیایی دارد که بر رگ ها، عضلات و قلب اثر می گذارد اما درباره اثرات دارویی آن اطلاعات کافی در دست نیست.

موارد استفاده و اثرگذاری هویج وحشی

شواهد کافی برای اثر در موارد زیر موجود نیست

• سنگ کلیه و دیگر بیماری های کلیه
• مشکلات مثانه
• نقرس
• اسهال
• سوء هاضمه
• نفخ
• انگل
• درد رحم
• بیماری قلبی
• سرطان
• احتباس مایعات
• تمدد اعصاب
• افزایش میل جنسی
• شروع عادت ماهیانه

عوارض جانبی هویج وحشی

مصرف خوراکی روغن دانه هویج وحشی در بزرگسالان در دوز دارویی آن بی خطر است. اما در مورد ایمنی قسمت هایی از آن که بر روی زمین می روید اطلاعات کافی وجود ندارد.

دوز بالای روغن آن می تواند باعث بروز مشکلات کلیوی و عصبی شود. می تواند راش پوستی ایجاد کرده و خطر آفتاب سوختگی را افزایش دهد.

ملاحظات و هشدارها

حاملگی و شیردهی: مصرف آن هنگام بارداری خطرناک است. دانه ها، روغن و بخش هایی از آن که در روی زمین می روید می توانند به رحم آسیب زده و باعث شروع عادت ماهیانه شوند. این اثرات می تواند منجر به سقط جنین شود.

هنگام شیردهی نیز بهتر از مصرف آن خودداری کنید. روغن دانه آن می تواند همانند استروژن عمل کند و مصرف آن می تواند خطرناک باشد.

آلرژی نسبت به کرفس و گیاه های شبیه آن: مصرف هویج وحشی می تواند واکنش آلرژیک را در افرادی که به غان، فلفل و کرفس حساسیت دارند، به همراه داشته باشد.

مشکلات کلیوی: می تواند مشکلات کلیوی را وخیم تر کند چون باعث تحریک کلیه می شود.

جراحی: هویج وحشی بر فشار خون تاثیر می گذارد و می تواند در کنترل فشار خون حین و پس از عمل اخلال ایجاد کند. از مصرف آن ۲هفته قبل از عمل خودداری کنید.

درمان با نور یو وی: هویج وحشی خطر آفتاب سوختگی را هنگام مجاورت نور خورشید یا یو وی افزایش می دهد.

تداخلات دارویی هویج وحشی

تداخل متوسط: مراقب استفاده همزمان باشید

• استروژن: مصرف زیاد هویج می تواند اثر استروژن را داشته باشد. اما به اندازه قرص های استروژن قوی نیست. مصرف همزمان آن می تواند از اثربخشی قرص های استروژن بکاهد. برخی قرص های استروژن عبارت اند از پریمارین، اتینل استرادیول و استرادیول.

• لیتیوم: هویج وحشی می تواند اثری مانند یک پیشاب آور داشته باشد. مصرف آن می تواند دفع لیتیوم را دچار مشکل کند. این می تواند باعث افزایش سطح لیتیوم موجود در بدن شده و عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشد.

• داروهای فشارخون: مقادیر زیاد هویج وحشی فشارخون را افزایش می دهد و در نتیجه اثربخشی داروهای کاهنده فشار کم می شود. برخی از این داروها عبارت اند از کاپتوپریل، انالاپریل، لوزارتان، والسارتان، دیلیتیازم، آملوپیدین، هیدردکلروثیازید و فورسمید.

• داروهایی که حساسیت نسبت به نور خورشید را بیشتر می کنند. هویج وحشی نیز این حساسیت پذیری را افزایش می دهد. مصرف همزمان آنها خطر آفتاب سوختگی، راش های پوستی و تاول را افزایش می دهد. برخی از این داروها عبارت اند از آمیتریپتیلین، سیپروفلوگزاسین، نورفلوگزاسین، لوملوگزاسین، اولوگزاسین، لوفلوگزاسین، اسپارفلوگزاسین، گاتیفلوگزاسین، موکسیفلوگزاسین، تریمثوپریم، تتراسیکلین، مزوگزاسلن و تریوگزاسلن.

دوز مصرفی هویج وحشی

دوز مصرفی آن به عوامل مختلفی از جمله سن و وضعیت سلامتی بیمار بستگی دارد. در حال حاضر اطلاعات علمی کافی برای تعیین دوز مصرفی مناسب وجود ندارد. در نظر داشته باشید که فرآورده های طبیعی الزاماً بی خطر نبوده و دوز مصرفی آن را رعایت کنید. از دستورالعمل های روی بسته پیروی کرده و با پزشک خود مشورت کنید.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com