نیکل

اطلاعات کلی در مورد عنصر نیکل – Nickel

اسای دیگر لاتین: Atomic number 28, Chlorure de Nickel, Ni, Nickel Chloride, Nickel Sulfate, Nickelous Sulfate, Níquel, Numéro Atomique 28, Oligo-Élément, Sulfate de Nickel, Sulfate Nickeleux, Trace Element.

نیکل یک ماده معدنی است که در بسیاری از مواد غذایی از جمه آجیل، نخود و لوبیا، سویا، غلات و شکلات موجود است. بدن به نیکِل نیاز دارد اما در مقدار بسیار کم.

نیکِل برای افزایش جذب آهن، جلوگیری از فقر آهن (کم خونی)، و درمان پوکی استخوان استفاده می شود.

نحوه کارکرد عنصر نیکل

نیکِل برای برخی از فرآیند های شیمیایی بدن ضروری است. اما کارکرد دقیق آن مشخص نیست.

موارد مصرف و اثرگذاری عنصر نیکل

احتمال بالای اثربخشی در موارد زیر دارد

پیشگیری از فقر نیکِل. هرچند موردی مبنی بر فقر نیکِل گزارش نشده است اما مصرف بسیار جزیی آن می تواند از آن جلوگیری کند.

برای اثر د موارد زیر شواهد کافی موجود نیست

بهبود جذب آهن
پیشگیری از کم خونی
بهبود پوکی و سلامت استخوان

بررسی عوارض جانبی و ایمنی عنصر نیکل

مصرف خوراکی آن تا ۱میلی گرم در روز بی خطر است. مصرف بیشتر خطرناک بوده و باعث مسمومیت می شود.

کارگرانی که در معرض نیکِل قرار دارند ممکن است دچار آلرژی، اختلالات ریوی و سرطان شوند.

ملاحظات و هشدارها

حاملگی و شیردهی: مصرف کمتر از ۱میلی گرم در روز بی خطر است.

کودکان: مصرف کمتر از ۰.۲ میلی گرم در روز برای ۱تا۳ سال، ۰.۳ برای ۴ تا ۸ سال و ۰.۶ برای ۹ تا ۱۳ سال بی خطر است.

بیماری کلیوی: مصرف آن می تواند مضر باشد.

آلرژی به نیکِل: افرادی که در برخورد با نیکِل در جواهرات، سکه ها، استیل، ایمپلنت های جراحی و مواد دندانپزشکی دچار راش های پوستی شدند، در مصرف خوراکی آن نیز دچار همین مشکل خواهند شد.