نقص توجه – بیش فعالی بزرگسالان و تمرینات ورزشی

نقص توجه – بیش فعالی نه تنها بر کودکان تاثیر می گذارد، بلکه بزرگسالان نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند.

نقص توجه – بیش فعالی تمرکز داشتن ، کنترل عواطف، و انجام وظایف را برای بزرگسالان امری دشوار می کند.

بزرگسالان مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی  نیز درست مثل بچه ها، اغلب از محرک ها یا داروهای دیگر جهت کنترل علائمشان استفاده می کنند. همچنین ممکن است آنها از جلسات درمانی جهت افزایش قدرت مدیریت و قدرت تمرکزشان کمک بگیرند.

یکی از درمانهای نقص توجه – بیش فعالی  که به نسخه یا مراجعه مطب درمانگر نیاز ندارند، ورزش است. پژوهش ها دریافته اند که انجام نرمش های منظم می تواند موجب بهبود قدرت تفکر، و علائم نقص توجه – بیش فعالی  در بزرگسالان شود.

ورزش و ذهن

ورزش تنها برای چربی سوزی و حجم دهی عضلات مفید نیست. بلکه می تواند موجب سلامت نگه داشتن ذهن شود.

وقتی شما ورزش می کنید، مغز شما مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی چون دوپامین را، ترشح می کند، که به قدرت تمرکز و ذهن باز کمک می کند. اغلب افراد مبتلا به اختلال نقص توجه – بیش فعالی میزان دوپامین موجود در مغزشان کمتر از حد معمول است.

داروهای محرکی که اغلب برای درمان نقص توجه – بیش فعالی در بزرگسالان مصرف می شوند، میزان دوپامین موجود در مغز را افزایش می دهند. بنابراین منطقی است که ورزش می تواند بسیاری از اثرات داروهای محرک را داشته باشد.

تناسب اندام می تواند مزایای زیر را برای بزرگسالان مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی داشته باشد:

• کاهش استرس و اضطراب.
• بهبود کنترل تنش ها و کاهش رفتارهای اجباری
• بهبود عملکرد حافظه
• بهبود عملکردهای اجرایی. که مجموعه ای از مهارت های مورد نیاز برای برنامه ریزی، مدیریت، و یادآوری جزئیات می باشد.
• بهبود سطح عامل نوروتروفیک گرفته شده از مغز. که پروتئینی برای یادگیری و تقویت حافظه است. آن را در افراد مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی به صورت کوتاه مدت تامین می کند.
• دلایل دیگر برای ورزش کردن

علاوه بر کاستن علائم نقص توجه – بیش فعالی ، ورزش مزایای دیگری نیز دارد. انجام منظم ورزش می تواند به شما در شرایط زیر کمک کند:

• داشتن یک وزن متناسب. این مسیله مهم است چون شواهد نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلال نقص توجه – بیش فعالی شانس بیشتری برای چاق شدن دارند.
• کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت و انواع خاصی از سرطان.
• تنظیم فشار خون و سطح کلسترول در یک محدوده طبیعی.
• تقویت استخوان.
• بهبود خلق و خوی و عزت نفس.

هر چند وقت یکبار باید ورزش کنید؟

کارشناسان بهداشت توصیه می کنند که حداقل در هفته ۱۵۰ دقیقه با شدت متوسط ورزش کنید. به این معنی که حدود ۳۰ دقیقه در ۵ روز از هفته نرمش کنید.

اگر شما در حال انجام تمرینات هوازی شدید تر – مانند دو و یا کلاس دوره ای هستید – شما می توانید حدود ۷۵ دقیقه در هفته ورزش کنید.

مهم نیست که چه نوع ورزشی را شما انجام می دهید. برای مثال، شما می توانید ورزش هایی چون دو، دوچرخه سواری، کلاس های ایروبیک، و یا تناسب اندام را داشته باشید. هر نوع ورزشی که دوست دارید را انجام دهید.

سعی کنید ورزش های نزدیک به هم گوناگونی را امتحان کنید. به این ترتیب شما در نیمه راه علاقه یا تمرکزتان را از دست نمی دهید. شما حتی می توانید برای مثال با آموزش وقفه تمرینات نسبتا مشترک را جایگزین هم کنید. برای مثال دو و یا چرخه به مدت ۳۰ ثانیه، با ۳۰ ثانیه یا یک دقیقه وزنه برداری قابل جایگزین است.

مادامی که عرق می کنید و ضربان قلب تان بالاست، شما تا حد خوبی، اثرات مثبت و واقعی ورزش کردن را بر علائم نقص توجه – بیش فعالی خود می بینید.

اگر پشتکار شما کم است، با یکی از دوستانتان ورزش کنید. یک دوست می تواند در ایجاد پشتکار برای شما در این مسیر موثر باشد، اطمینان حاصل کنید که در بیشتر روزهای هفته ورزش می کنید. ورزش کردن دوست شما برای شما مثل یک حساب رسی است، بنابراین شما نمی توانید به قید وثیقه از تمرینات خود فرار کنید.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com