کودک شما در دو سال اولیه زندگی اش، یاد می گیرد صحبت کند. مدت زیادی قبل از اینکه اولین کلمه اش را ادا کند، قواعد زبان و اینکه بزرگ ترها چگونه از آن، برای برقراری ارتباط استفاده می کنند، را یاد می گیرد.
او برای ایجاد صدا، از استفاده از زبانش، لب ها، سقف دهان و هر دندان بیرون زده ایی، شروع می کند (در ابتدا گریه می کند، سپس در ماه اول یا دوم، “اُوه” و “اَه” می گوید، و بعد از آن جملات کوتاه نامفهوم بیان می کند). به زودی آن صداها، کلمات واقعی می شوند-در طول ۶ ماه، ممکن است “ماما” و “دادا” از لبانش خارج شود و اشک را به چشمانتان بیاورد.
از آن به بعد کودکتان، کلمات بیشتری از شما و هرکس دیگری که در اطرافش باشد، یاد می گیرد. و گاهی بین ۱۸ ماهگی و ۲ سالگی، شروع به گفتن کلمات دو تا چهار کلمه ایی می کند. وقتی کودک شما پیشرفت های ذهنی، احساسی و رفتاری می کند، به طور فزاینده ایی قادر خواهد بود، که از کلمات، برای توصیف چیزهایی که می بیند، می شنود، احساس می کند و می خواهد، استفاده کند.
اگه دوست دارین بدونین رشد حرکتی، شناختی, اجتماعی و زبانی کودکتون چطور بوده، پیشنهاد ما استفاده از نرم افزار رشدیار هست.
در اینجا نحوه انتظار شما از پیشرفت کودکتان در صحبت کردن آمده است. اگر او در حال رشد در محیطی دوزبانه است، نشانه های زبانی معمولا، برای هر دو زبان در زمانی یکسان رخ می دهد.
بسیاری از محققان بر این باورند، که عمل فهم زبان، از هنگام جنینی آغاز می شود، همان زمانی که کودک متولد نشده شما به ضربات مداوم قلبتان عادت می کند، او خود را با آوای صدای شما وفق می دهد و می تواند صدای شما را از دیگران تشخیص دهد.
گریه کردن، اولین شکل ارتباط برقرار کردنِ کودک شما است. و یک لحن گریه، همه معانی را پوشش نمی دهد: یک گریه پر سر و صدا، ممکن است به این معنی باشد که گرسنه است، در حالی که گریه های بریده بریده، ممکن است علامت این باشد که نیاز به تعویض پوشک دارد. وقتی بزرگتر می شود، مجموعه دلپذیری از صداهای قلپ قلپ، آه و کو کو در می آورد.
برای توانایی فهم تکلمش، او با گوش دادن به اطرافیانش، شروع می کند به تشخیص اینکه کلمات چه معنی ایی می دهند و اینکه جملات چگونه ساخته می شوند.
در این مرحله، کودکتان با ترکیب حروف صدادار و بی صدا (مثل “بابا” یا “یایا”)شروع به گفتن حرف های نامفهوم می کند. در حدود ۶ ماهگی می تواند نسبت به اسمش واکنش نشان دهد. در این زمان یا بعد از آن ممکن است اولین “ماما” یا “دادا” را بشنوید. اگرچه مطمئنا این کلمات دلتان را آب می کند، کودک شما هنوز این کلمات را مساوی شما نمی داند. این تشخیص بعدها، زمانی که او تقریبا یک ساله است، بوجود می آید.
تلاش های کودک شما برای صحبت کردن، شبیه به یک تک صدایی جریان فکری با کلمات بی انتهای به هم وصل شده در یک زبان دیگر، به نظر می رسد. تلفظ اصوات، برای کودک شما مثل یک بازی است، که آن را با استفاده از زبان، دندان ها، سقف دهان و تارهای صوتی اش، برای ایجاد انواع صداهای بامزه، تجربه می کند.
در این مرحله، حرف های نامفهوم زدن، چه انگلیسی، فرانسوی یا ژاپنی صحبت کنید، یک جور به نظر می رسند. ممکن است متوجه شوید که فرزندتان، به صداهای مشخصی (مثل “کا” یا “دا”) علاقه دارد، و به این خاطر که حالتی که تلفظ می شوند یا احساسی که در دهانش ایجاد می شود را دوست دارد، بارها و بارها آنها را تکرار می کند.
حالا که او سخنان نامفهوم می گوید و اصوات را ادا می کند، به نظر می رسد که منظورش را می رساند. این به آن خاطر است، که لحن و مدل و الگوهایی که شما استفاده می کنید را بکار می برد. ادای سخنان نامفهومش را با صحبت کردن و خواندن متن برایش، تقویت کنید.
اکنون کودک شما از یکیا چند استفاده می کند و می داند که به چه معنی هستند. او حتی صرف فعل، بالا بردن تن صدایش، وقتی که با گفتن “آپ-پی؟” سوالی می پرسد، به طور مثال وقتی که می خواهد او را بغل کنید، را تمرین می کند. او وقتی از قدرت انتقال و بیان نیازهایش استفاده می کند، اهمیت زبان را می فهمد.
اگرچه ممکن است او کمتر از ۵۰ کلمه ادا کند، اکنون کودک شما بسیار بیشتر از آنچه که می تواند بگوید، می فهمد. و هر روز کلمات بیشتری یاد می گیرد، پس مراقب زبانتان باشید! او حتی ممکن است، دو کلمه را باهم ادغام کند و جملات ابتدایی مثل “بغلم کن” را بسازد.
وقتی که او ۲ ساله است، ممکن است جملات دو تا چهار کلمه ایی به کار برد و آهنگ های ساده بخواند. در پی احساس بالغ شدنش، او شروع خواهد کرد به صحبت درباره چیزهایی که دوست دارد و ندارد، آنچه فکر می کند و احساس می کند. ضمایر ممکن است او را سر در گم کنند، که چرا باید به جای “پرتاب من” بگوید “پرتاب کودک”.
ممکن است کودک نوپای شما مدت زمانی تلاش کند، تا بلندی صدای مناسب، برای صحبت کردن را پیدا کند، اما به زودی یاد خواهد گرفت. او همچنین شروع به فهمیدن مفهوم ضمایری مثل “من”، “مرا” و “تو” خواهد کرد. بین سنین ۲و ۳ سال، دایره لغاتش به گسترده شدن، ادامه می دهد و بیشتر چیزهایی که به او می گویید را متوجه می شود. او کلمات و افعال را با هم ترکیب خواهد کرد، تا جملات ساده ایی مثل “من الان میروم” را شکل دهد.
زمانی که کودکتان ۳ ساله می شود، احتمالا یک سخنگوی کاملا ماهر است. او قادر خواهد بود، از پس یک مکالمه طولانی برآید و شما قادر خواهید بود، اکثر چیزهایی که می گوید را بفهمید. او حتی متعهد خواهد شد، دو کار هم زمانی که از خواسته اید را انجام دهد. (“کتاب را بردار و در قفسه کتاب بگذار.”)
شما می توانید با فراهم کردن محیط گفتگوی غنی و پرورش دهنده، به مهارت زبانی کودکتان کمک کنید. مهم ترین کارهایی که باید انجام دهید:
صحبت کنید. نیازی نیست که بی وقفه صحبت کنید، اما هربار که با کودکتان هستید، با او صحبت کنید. شرح دهید که چه کاری انجام می دهید، به اشیاء اشاره کنید، سوال بپرسید و آواز بخوانید. (گرچه استفاده از سخنان ساده و واضح مناسب است، از میل به کو کو کردن و گفتن جملات نامفهوم بپرهیزید. کودک شما با شنیدن درست صحبت کردن شما، یاد می گیرد خوب صحبت کند.)
بخوانید. خواندن متن برای فرزندتان، روشی عالی برای قرار دادن لغات جدید، طوری که جمله ها کنار هم قرار می گیرند و طرز پیش رفتن داستان ها، در اختیار اوست. به عنوان یک کودک، او آوای صدای شما را دوست دارد، وقتی که نوپاست، داستان ها و تصاویر را می پسندد و وقتی که یک پیش دبستانی ست، حتی برای گفتن اینکه در کتابی چه می گذرد، ذوق و شوق دارد.
گوش دهید. وقتی کودکتان با شما صحبت می کند، شنونده خوبی باشید-به او نگاه کنید و علاقه مند و متوجه باشید. وقتی که می داند شما به چیزی که می گوید علاقه مندید، میل بیشتری به صحبت کردن پیدا می کند.
شما بهترین فرد برای اندازه گیری میزان پیشرفت سخن گفتن کودکتان هستید. اگر او هریک از نشانه هایی که در زیر لیست شده است را دارد و شما احساس نگرانی می کنید، باید احتمال تاخیر تکلم یا مشکل شنوایی را با دکتر کودک خود بررسی کنید.
پزشک کودک شما ممکن است فرزندتان را برای ارزیابی، به یک آسیب شناس گفتار و زبان کودک، ارجاع دهد. (یک فهرست قابل جستجو از آسیب شناسان معتبر بر روی وب سایت انجمن امریکایی گفتار-زبان-شنوایی در دسترس است.) به جای آن، دفتر دکتر شما، مسئول مهدکودک یا مدرسه محلی، می توانند شما را به نزدیکترین برنامه مداخله ایی در محدوده خودتان، هدایت کنند-که معمولا با همکاری شورا یا سیستم عمومی مدارس بوجود می آیند- که برای مشکلات تکلم، آزمایشات رایگان انجام می دهند.
برخی علائم که باید به آنها توجه کنید:
کودک شما هیچ صدا یا ارتباط چشمی با شما برقرار نمی کند ( یا حتی تلاش نمی کند که برقرار کند)، آواهای صدادار (“اَه”، “اِه”، “اُه”) در نمی آورد، در ۶ ماهگی، به اسم یا صداهای اطراف عکس العمل نشان نمی دهد، در ۹ ماهگی حرف های نامفهوم نمی زند یا در ۱۲ ماهگی کلمات واحدی (شامل “ماما” یا “دادا”) ادا نمی کند.
کودکتان برای اینکه چیزی را به شما نشان دهد، اشاره نمی کند، کلمات جدید یاد نمی گیرد، در ۱۸ ماهگی حداقل ۶ کلمه نمی داند یا مهارت های تکلمی که قبلا یاد گرفته را از دست می دهد.
در سن ۲۴ ماهگی، به اعضای بدن اشاره نمی کند، قادر به دنبال کردن دستورالعمل های ساده نیست، نمی تواند کلمات یا کارها را تکرار کند یا فقط از کلمات منفرد استفاده می کند.
در ۳۶ ماهگی، کودکتان شروع به استفاده از عبارات دو یا سه کلمه ایی نکرده است، از دستورالعمل های ساده پیروی نمی کند، متناقض حرف می زند یا فهمیدن صحبت هایش سخت است.
اگر کودک شما لکنت دارد، این الزاما نشانه مشکل نیست. لکنت داشتن، یک مرحله طبیعی است، به خصوص وقتی قدرت برقراری ارتباط او با سرعت زیادی در حال پیشرفت است. بعضی اوقات، او برای اینکه به شما بگوید چه در سر دارد، به قدری هیجان زده است، که نمی تواند کلمات را به اندازه کافی سریع، از دهانش خارج کند.
اما اگر لکنتش تا بعد از ۴ سالگی ادامه یابد، یا به قدری نا مساعد باشد، که برای ادای کلمات، فکش را به هم می فشرد یا شکل صورتش را عوض می کند، با دکترش در این باره صحبت کنید. بیشتر مدارس برای آزمایش و ارزیابی کودکتان، اگر لکنتش بیش از ۶ ماه به طول بیانجامد، کمک می کنند.
وقتی کودکتان بزرگتر می شود، پرحرف تر خواهد شد. لحظاتی پیش خواهد آمد، که شما به شدت آرزوی آن روزهای آرامِ بدون سر و صدا و حرف را می کنید، اما اکثر اوقات از تعریف هایش از اینکه در پیش دبستانی چه گذشته، درباره دایناسورها چه فکر می کند و تعاریفش از اینکه بهترین دوستش چه خوردنی ایی دوست دارد، لذت خواهید برد.
در ۴ سالگی، کودکتان می تواند با جملات پنج یا شش کلمه ایی صحبت کند. او شروع به فهمیدن و استفاده از برخی قواعد ابتدایی گرامر خواهد کرد. او داستان تعریف می کند و برای غریبه ها به اندازه ایی خوب صحبت می کند، که بتوانند منظورش را بفهمند. او همچنین، اسم و فامیل خود را یاد خواهد گرفت. اُوه، و آماده پاسخ دادن به هر “چرا” در هرجایی که می روید باشید.
ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com