وقتی صحبت از نشانه است، اولین قدم های کودکتان، حرکت به حساب نمی آید. یک روز او در کنار کاناپه خواهد ایستاد یا شاید خود را در امتدادش بکشد و بعدا با کمک دستانِ منتظر شما، با شک و تردید تاتی تاتی می کند. بعد از آن رها می شود و می دود و دوران کودکی را پشت سر می گذارد. اولین گام های کودک شما، نخستین حرکت عمده در راه مستقل شدن اوست.
دراولین سال زندگی اش، کودکتان مشغول هماهنگ سازی و قوی ساختن ماهیچه های اعضای بدنش است. او قبل از بالا کشیدن خود و ایستادن در ۹ ماهگی، یاد می گیرد بنشیند، غلت بخورد و چهاردست و پا برود. بعد از آن دیگر بحث کسب اطمینان و تعادل خواهد بود.
اگه دوست دارین بدونین رشد حرکتی، شناختی, اجتماعی و زبانی کودکتون چطور بوده، پیشنهاد ما استفاده از نرم افزار رشدیار هست.
پاهای کودک تازه متولد شده شما، هنوز آنقدر قوی نیستند که بتوانند به او کمک کنند، اما اگر شما زیر بغل او را بگیرید، او پاهایش را آویزان می کند و با پاهایش به سختی سطحی را می فشرد، تقریبا شبیه به اینکه دارد راه می رود. این یک رفتار واکنشی است و تنها برای یک یا دو ماه انجامش می دهد.
زمانی که کودکتان ۶ ماهه است، اگر به او اجازه دهید، با کمک اشیای خانه به پاهایش تعادل می بخشد و بالا و پایین می پرد. پریدن، زمانی که عضلات پای فرزندتان با مهارت یافتن او در غلت خوردن، نشستن و چهاردست و پا رفتن، به قوی شدن ادامه می دهد.
در حدود ۹ ماهگی، کودکتان احتمالا با گرفتن مبلمان، شروع به بالا کشیدن خود و ایستادن، می کند (پس اطمینان حاصل کنید، که تمام چیزهایی که سر راهش قرار دارند، برای کمک به او به اندازه کافی مستحکم هستند). اگر در این کار با نگه داشتن او تا کاناپه بعدی به او کمک کنید، او با قدرت ادامه می دهد.
در ۹ یا ۱۰ ماهگی، کودک شما یاد می گیرد چگونه پاهایش را خم کند، پس از ایستادن بنشیند-که سخت تر از آنست که فکرش را می کنید!
بعد از مهارت یافتن در حالت ایستادن، در حدود ۱۲ ماهگی،با رفتن از یک مبلمان به سوی دیگری برای کمک گرفتن، شروع به گشت زدن می کند. او حتی قادر خواهد بود آن را رها کند و بدون کمک بایستد.
در این زمان، او همچنین خم خواهد شد و چمباتمه خواهد زد. همزمان با تواناییش در این کار، ممکن است بتواند، در حالت ایستاده یک اسباب بازی را بیرون بیاورد یا در حالت راه رفتن از پله بالا برود. او همچنین در حالی که دست شما را محکم می فشرد، با شما راه می آید، هرچند احتمالا حداقل تا چند هفته نمی تواند به تنهایی اولین قدم هایش را بردارد. بیشتر کودکان آن گام های بدون تعادل اول را با نوک انگشتان پا و پاهای باز از هم برمی دارند.
در ۱۲ ماهگی، بسیاری از کودکان نوپا به تنهایی راه می روند-اگرچه با حالت لرزان. اگر کودک شما هنوز راه رفتن با کمک را متوقف نکرده است، این فقط به آن معناست، که تنها راه رفتنش کمی بیشتر طول می کشد.
بعد از آن اولین گام های جادویی به سوی استقلال، کودکتان شروع می کند به مهارت پیدا کردن در مراحل بالاتری از حرکت و پویایی:
در ۱۴ ماهگی، کودک نوپای شما باید قادر باشد به تنهایی بایستد. او احتمالا می تواند روی زمین چمباتمه بزند و دوباره روی پاهایش بایستد، و حتی ممکن است عقب عقب رفتن را تمرین کند.
در ۱۵ ماهگی، کودکتان بسیار خوب راه می رود. او ممکن است دوست داشته باشد، هنگام راه رفتن اسباب بازی هایش را بکشد با هُل دهد. در این سن او با پاهای نسبتا دور از هم و کف پاهای به سمت بیرون راه خواهد رفت. این حالت طبیعی است و به او کمک می کند تعادلش را حفظ کند.
در حدود ۱۶ ماهگی، کودک شما به بالا و پایین رفتن از پله ها علاقه مند می شود-اگرچه تا تولد بعدیش با اینکه شما به او کمک کنید، مخالفت نخواهد کرد.
کودک شما احتمالا در ۱۸ ماهگی یک راه رونده ماهر خواهد بود. دوست دارد از تمام اسباب و اثاثیه بالا برود و با سرعت پله ها را بپیماید-اما تا چند ماه بعدی برای پایین آمدن به کمک نیاز دارد. او تلاش می کند به توپی ضربه بزند، اگرچه همیشه موفق نخواهد بود و احتمالا دوست دارد با موزیک برقصد.
در ۲۵ یا ۲۶ ماهگی، گام های کودکتان متعادل تر خواهد شد، بسیاری از حرکات ابتدایی او، ذاتی خواهند شد. او قادر خواهد شد، که با یک پا بر هر پله، از پله ها بالا و پایین برود. او دیگر انرژی اش را برای راه رفتن، ایستادن، دویدن یا پریدن متمرکز نمی کند، اگر چه کارهایی مثل ایستادن روی نوک انگشتان یا یک پا، هنوز به تمرکز و تلاش نیاز دارند.
وقتی کودک شما یاد می گیرد خودش را برای رسیدن به حالت ایستاده بالا بکشد، ممکن است برای فهمیدن اینکه چگونه دوباره به حالت نشسته برگردد، کمی نیاز به کمک داشته باشد. اگر گیر افتاد و برای کمکتان گریه کرد، او را بلند نکنید و دوباره روی زمین ننشانید. به او نشان دهید چطور زانوهایش را خم کند، بنابراین یاد خواهد گرفت چطور بدون واژگون شدن، بنشیند و به او اجازه دهید خودش اینکار را انجام دهد.
شما می توانید با ایستادن یا زانو زدن مقابل او و دراز کردن دستانتان او را به راه رفتن تشویق کنید. یا دستانش را بگیرید و اجازه دهید دنبالتان راه بیاید. او احتمالا از اسباب بازی های مخصوص راه رفتن، که می تواند هنگام راه رفتن به آنها تکیه کند، خوشش خواهد آمد. (به دنبال اسباب بازی هایی بگردید که محکم هستند و تکیه گاه وسیعی دارند.)
آکادمی امریکایی کودکان (AAP)، به شدت استفاده از روروک کودکان را رد می کند. به این خاطر که این طرف و آن طرف رفتن را برای کودکتان بسیار آسان می کند، روروک ها می توانند از رشد مطلوب ماهیچه های فوقانی کودک جلوگیری کنند. به این خاطر که دسترسی به اشیای داغ یا سمی، که در حالت عادی قادر به گرفتن آنها نیستند، را فراهم می سازد، ایمنی او را کاهش می دهد.
شما همچنین می توانید تا زمانی که کودکتان خارج از خانه، یا به طور مداوم بر سطوح سخت یا سرد راه نرفته است، از آشنا کردن او با کفش خودداری کنید. با پای برهنه راه رفتن به او در حفظ تعادل و هماهنگی کمک می کند.
مثل همیشه، اطمینان حاصل کنید که فرزندتان محیطی امن و بی خطر دارد، که می تواند مهارت های جدیدش را در آن پرورش دهد. از راهنمای استانداردهای ایمنی کودک پیروی کنید و هیچگاه کودکتان را بدون زیر نظر داشتن رها نکنید.
اگر کودکتان در حال گذراندن زمان کافی است، بی حوصله نشوید. اما اگر در ۱۲ ماهگی هنوز نمی تواند بدون کمک بایستد، در ۱۸ ماهگی نمی تواند راه برود یا در ۲ سالگی نمی تواند با حفظ تعادل راه برود، موضوع را با پزشکش در میان بگذارید.
به خاطر داشته باشید، که کودکان جداول زمانی متفاوتی دارند و کودکان نابالغ ممکن است، این نشانه و علامت های دیگر را بعد از هم سن و سالان خود بدست آورند. اگر کودک شما نابالغ بود، باید نشانه های او را با زمانبندی های که توسط متخصصان اطفال تنظیم شده، با سن معادل کودکتان تاریخ گذاری کنید.
ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com