لیزرها در درمان سرطان

کلمه لیزر، برای تقویت نور توسط گسیل القایی تابش، است. نور لیزر، متفاوت از نور عادی است. نور خورشید یا نور لامپ دارای بسیاری از طول موج هاست که در همه جهات گسترش پیدا می کند. از سوی دیگر، نور لیزر، یک طول موج تکی دارد و می تواند در یک پرتو بسیار باریک، متمرکز شود. این باعث می شود که که هر دو قدرتمند و دقیق باشند. لیزر می تواند به جای تیغه ها (چاقوی جراحی) برای کار جراحی بسیار دقیق، از جمله تعمیر شبکیه آسیب دیده در چشم و یا برش از طریق بافت های بدن، مورد استفاده قرار گیرد.

انواع لیزرها

لیزرها برای مایع، گاز، جامد یا مواد الکترونیکی که برای ایجاد نور استفاده می شوند، مشهور شده اند. بسیاری از انواع لیزرها، برای درمان مشکلات پزشکی استفاده می شوند و آن هایی که جدید هستند، در حال آزمایش تمام وقت می باشند. امروزه، سه نوع از لیزرها به طور معمول در درمان سرطان استفاده می شوند که شامل دی اکسید کربن(CO2)، آرگون، و نئودیمیم: گارنت آلومینیوم یتیریوم (Nd:YAG) می باشند.

لیزرهای دی اکسید کربن (CO2)

لیزر CO2، عمدتا یک ابزار جراحی است. این لیزر می تواند بافتها را با خونریزی نسبتا کمی در نتیجه تغییرات انرژی نور به گرماریال ببرد و یا بخار کند. این نوع از لیزر، برای حذف لایه های نازک از سطح پوست بدون رفتن به لایه های عمیق تر، استفاده می شود.

لیزر آرگون

لیزر آرگون تنها می تواند مسافت کوتاهی وارد بافت شود. این لیزر در درمان مشکلات پوستی و در جراحی چشم، مفید است. گاهی وقات در خلال کولونوسکوپی (آزمون نگاه کردن به سرطان کولون) برای حذف رشد پولیپ ها قبل از تبدیل شدن آن ها به سرطان، استفاده می شود. می تواند با داروهای حساس به نور برای کشتن سلول های سرطانی در یک درمان شناخته شده به عنوان درمان فتودینامیک (PDT) استفاده شود. شما می توانید در مورد این موضوع، عنوان فوتودینامیک درمانی را یاد بگیرید.

لیزر آرگون، و نئودیمیم: گارنت آلومینیوم یتیریوم (Nd:YAG)

نور از این لیزر می تواند در مقایسه با نور انواع دیگر لیزر، به صورت عمیق تر به داخل بافت وارد شود. و این لیزر می تواند خون را به سرعت لخته کند. لیزرهای Nd:YAG می توانند از طریق لوله های نازک انعطاف پذیری به نام آندوسکوپی برای رفتن و رسیدن به قطعات سخت داخل بدن مانند لوله بلع (مری) یا روده بزرگ (کولون) مورد استفاده قرار گیرند. این نور همچنین می تواند از طریق فیبرهای نوری برای گرم کردن و نابود کردن یک تومور استفاده شود.

دیگر لیزرهای مورد استفاده در پزشکی

برخی از انواع جدید تر لیزر شامل:

• اربیوم: گارنت آلومینیوم یتیریوم (Er:YAG)
• هولمیم: گارنت آلومینیوم یتیریوم(Ho:YAG)، بخار مس، و لیزرهای دیود می باشند که در درمان های پزشکی و دندان استفاده می شوند.

جوانب مثبت و منفی جراحی لیزر

لیزر برخی مزایا (جوانب مثبت) و معایب (جوانب منفی) در مقایسه با جراحی استاندارد دارد.

جوانب مثبت جراحی لیزر

• لیزر دقیق تر و صحیح تر از تیغه جراحی می باشد. به عنوان مثال، بافت نزدیک یک برش لیزر (برش) تحت تاثیر قرار نمی گیرد و ارتباط کمی با پوست و یا بافت های دیگر وجود دارد.
• حرارت تولید شده توسط لیزر کمک می کند که لبه های بافت بدن که برش دیده، تمیز شود و خطر ابتلا به عفونت کاهش پیدا کند.
• از آن جا که مجرا خون با گرمای لیزر بسته می شود، خونریزی، تورم و درد و زخم کمتری وجود دارد.
• عامل زمان کوتاه تر می شود.
• جراحی لیزر ممکن است برش را کمتر کند و و به بافت های سالم کمتر آسیب برساند (می تواند کمتر تهاجمی باشد). به عنوان مثال، با فیبر نوری، نور لیزر می تواند به قسمت هایی از بدن از طریق کاهش بسیار
• کوچک (برش) بدون نیاز به ایجاد یک برش بزرگ بتابد.
• این شیوه و روش ممکن است در عمل های سرپایی انجام شود.
• زمان بهبودی غالبا کوتاه است.

جوانب منفی جراحی لیزر

• پزشکان و پرستاران آموزش کمتری در استفاده از لیزر دیده اند.
• تجهیزات لیزری هزینه های پولی زیادی در مقایسه با تجهیزات جراحی های معمولی دارند. اما پیشرفت در فناوری به آرامی به آن ها در کاهش هزینه و اندازه کمک کرده است.
• اقدامات احتیاطی اکید باید در اتاق عمل به دنبال لیزر، استفاده شود. به عنوان مثال، گروه جراحی و بیمار باید از برای محافظت از چشم آن را بپوشانند.
• اثرات برخی از لیزرها ممکن است خیلی طولانی باشد. به طوری که ممکن است نیاز به تکرار باشد. و گاهی اوقات لیزر نمی تواند تمام تومور را در یک درمان حذف کند، بنابراین نیاز به تکرار وجود خواهد داشت.

درمان سرطان با لیزر

لیزرها می توانند به دو روش برای درمان سرطان استفاده شوند:

برای کوچک و یا از بین بردن تومور با گرما

برای فعال شدن یک ماده شیمیایی شناخته شده به عنوان یک عامل فتوسنتزی که تنها سلول های سرطانی را می کشد (این نوع، درمان فتودینامیک یا PDT نامیده می شود)

لیزرها می توانند به تنهایی استفاده شوند. آن ها اغلب با درمان های دیگر سرطان مانند شسمی درمانی یا تابش استفاده می شوند. لیزرها برای درمان و یا پیشگیری از عوارض جانبی درمان سرطان های مختلف، مورد مطالعه قرار گرفته اند. به عنوان مثال برخی از مطالعات به دنبال این هستند که چگونه درمان لیزری کم (LLLT) ممکن است برای محافظت یا درمان زخم های دهانی شدید ناشی از شیمی درمانی استفاده شود و چگونه ممکن است برای درمان تورم ناشی از عمل جراحی پستان، مورد استفاده قرار گیرد.

کاهش یا از بین بردن تومورها به طور مستقیم

لیزرهای CO2 و Nd:YAG برای کوچک کردن و یا از بین بردن تومورها استفاده می شوند. آن ها می توانند با لوله های نازک انعطاف پذیر که آندوسکوپی نامیده می شوند استفاده شوند که به پزشکان اجازه می دهد که قطعات داخلی خاصی از بدن مانند مثانه یا معده را ببینند.نور برخی از این لیزرها می تواند از طریق یک آندوسکوپ مجهز به فیبر نوری ارسال شود. این امر اجازه می دهد که پزشکان ببینند و در بخش هایی از بدن که نمی توانند جز با عمل جراحی به آن دست پیدا کنند، کار و فعالیت کنند. با استفاده از یک آندوسکوپ همچنین همچنین اجازه داده می شود که هدف بسیار دقیق تر از پرتوهای لیزر باشد. لیزرها می توانند با میکروسکوپ های با قدرت کم استفاده شوند. این امر اجازه می دهد که پزشکان دید وسیع تری از منطقه تحت درمان داشته باشند. هنگامی که لیزر با با یک ابزار استفاده می شود، اجازه می دهد که حرکات بسیار خوب باشد(میکرومانیپولاتور نامیده می شود).

سیستم های لیزری می توانند یک منطقه را به کوچکی ۲۰۰ میکرون برش دهند که در مقایسه با عرض این برش بسیار مناسب است. لیزرها برای درمان بسیاری از سرطان ها استفاده می شوند. در روده یا روده بزرگ، لیزر می تواند در حذف پولیپ ها که رشد کمی داشته و ممکن است سرطانی شوند، استفاده شود. لیزر دی اکسید کربن می تواند برای درمان بافت های پیش سرطانی و زود سرطان گرفته گردن رحم، واژن و فرج استفاده شود. لیزرها همچنین برای برداشتن تومورها و مسدود کردن لوله بلع(مری) و روده بزرگ(کولون) استفاده شوند.

این به معنای درمان سرطان نیست اما برخی از علائم مانند مشکل در عمل بلع را تسکین می دهد. لیزر Nd:YAG نیز همچنین در حذف سرطان که از مناطق دیگر به ریه ها گسترده شده است، استفاده می شود. این امر کمک می کند تا از عمل جراحی که نیاز به از بین بردن بخش های بزرگی از ریه است، اجتناب شود. این نوع از لیزر نمی تواند سرطان را درمان کند اما می تواند تنفس و سایر علائم در بسیاری از بیماران را بهبود ببخشد. سرطان های سر، گردن، راه های هوایی و ریه ها می تواند با لیزرها درمان شود(اما معمولا درمان نیست). تومورهای کوچک در تارهای صوتی ممکن است با لیزر به جای تابش در برخی از بیماران، درمان شود. تومورهای مسدود کننده راه های هوایی فوقانی می تواند تا حدودی با لیزر حذف شده و تنفس را آسان تر کند. انسداد عمیق تر در راه های هوایی از جمله در شاخه های لوله تنفس(نایژه) می تواند با یک لوله انعطاف پذیر روشن که برونکوسکوپی و لیزر Nd:YAG نامیده می شود، درمان شود. حرارت بینابینی ناشی از لیزر (LITT) با استفاده از گرما به کوچک کردن تومور با آسیب رساندن به سلول ها یا محروم کردن آن ها از چیزهایی که آن ها برای زندگی به آن نیاز دارند(مانند اکسیژن و مواد غذایی) کمک می کند. در LITT، نور لیزر از طریق یک سیم فیبر نوری عبور می کند و وارد تومور می شود. جایی که آن را گرم می کند و به تخریب و کشتن سلول های سرطانی مشغول می شود. LITT گاهی اوقات برای درمان تومورها در کبد نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

درمان فتودینامیک

در درمان فتودینامیک (PDT) یک داروی خاص بنام عامل photosensitizing وارد جریان خون می شود. در طول زمان این دارو توسط بافت های بدن، جذب می شود. این دارو در سلول های سرطانی در مدتی طولانی تر نسبت به بافت های طبیعی، باقی می ماند. درخشش نوع خاصی از نور روی سلول های سرطانی است که این دارد از طریق آن نور روشن سلول های سرطانی را از بین می برد. عامل های Photosensitizing، توسط یک طول موج خاصی از نور، روشن و یا فعال می شوند. برای مثال یک لیزر آرگون می تواند در PDT مورد استفاده قرار گیرد. هنگامی که سلول های سرطانی که حاوی این عامل هستند، در معرض نور قرمز لیزر قرار می گیرند، موجب واکنش شیمیایی شده که سلول های سرطانی را می کشد.و قرار گرفتن در معرض نور باید به دقت و زمانی مورد استفاده قرار گیرد که عامل سلول های سالم را ترک کرده باشد اما هنوز در سلول های سرطانی باقی مانده باشد.

• PDT مزایای بیشتری نسبت به درمان های دیگر دارد از جمله:
• سلول های سرطانی می تواند انتخاب شود و نابود شود اما سلول های طبیعی در امان باشند.
• تاثیر مخرب عامل photosensitizing، تنها زمانی که دارو در معرض نور باشد اتفاق می افتد.
• عوارض جانبی نسبتا خفیف است.

با این حال، استفاده از PDT در حال حاضر، بدون مشکل نیست. نور لیزر آرگون نمی تواند بیشتر ازحدود یک سانتی متر از بافت(کمی بیش از یک سوم اینچ) از بافت عبور کند که این بدان معناست که برای تومورهای عمیق تر، مناسب نیست. و عامل های photosensitizing امروزه می توانند در خارج کردن مردمی که به نور حساسیت دارند، استفاده شوند که این امر موجب بروز واکنش هایی شبیه آفتاب سوختگی تنها پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید به صورت کم می باشد. این امر تا حد زیادی می تواند فعالیت های بیمار را تا زمانی که اثر دارو از بدن خارج شود،  محدود کند که اغلب هفته ها به طول می انجامد. PDT گاهی اوقات برای درمان سرطان و پیش سرطان از لوله بلع(مری) و انواع خاصی از سرطان ریه که می تواند با آندوسکوپی انجام گیرد، استفاده می شود. PDT برای استفاده در سرطان های دیگر مانند مغز و پروستات مورد مطالعه قرار گرفته است. محققان به دنبال انواع مختلفی از لیزرها و داروهای photosensitizer جدید هستند که حتی ممکن است بهتر فعالیت کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد ، به قسمت سند فتودینامیک درمانی رجوع کنید.

چشم انداز لیزر ها در درمان سرطان

از آن جا که قدرت و دقت لیزرها برای درمان و جراحی سرطان های خاص مناسب است، پزشکان در حال تلاش برای پیدا کردن راه های جدید و بهتر در استفاده از لیزرها هستند. به عنوان یک جراج بدانید که استفاده از لیزر ارزان تر است و به عنوان بهخشی از فناوری بهبود یافته اجازه می دهد که تومورهای درون بدن فرد درمان شود.لذا لیزرها بیشتر به عنوان بخشی از درمان سرطان استفاده خواهند شد.

ترجمه شده از وبسایت: www.cancer.org