بیشتر مردم اصطلاح ” فروست بایت ” را شنیده اند, اما بسیاری از آنها معنای واقعی آن را نمی دانند. فروست بایت حالتی است که مشخصه آن آسیب بافتی حاصل از قرارگیری در معرض سرما می باشد. فروست بایت یک بیماری موضعی است و بیشتر در نواحی اتفاق می افتد که از قلب, مرکز گردش خون , دور هستند. یخ زدگی بیشتر در نواحی انگشتان دست و پا اتفاق می افتد اما این عارضه دیگر نواحی بدن را نیز در بر میگیرد.
فروست بایت بسیار دردناک است و میتواند آسیب بافتی دائمی ایجاد کند مثل قطع انگشتان. با این حال با پیروی از چند قاعده آسان میتوان از بروز آن جلوگیری کرد.
زمانی که دما به پایین تر از دمای انجماد می رسد بهتر است نواحی انتهایی بدن را کاملا بپوشانید. چندین لباس چندلایه بپوشید مثل کلاهی که گوشهای شما را بپوشاند یا دستکش. هیچ دمای مشخصی برای شروع فرست بایت تعریف نشده است اما هرچقدر دما بیشتر کاهش یابد احتمال وقوع آن بیشتر می شود. سوز باد و دماهای زیر صفر خطر فروست بایت را به شدت افزایش می دهند. خشک نگه داشتن انگشتان بسیار حائز اهمیت است. انگشتان خیس, حتی وقتی جوراب یا دستکش وجود دارد به شدت در معرض ابتلا به فروست بایت قرار دارند.
بعضی افراد در مقایسه با بقیه بیشتر در معرض ابتلا به این عارضه هستند. مانند بسیاری از بیماریها این بیماری به افراد پیر و خردسالان بیشتر آسیب وارد میکند. به علاوه, هر کسی که در سیستم گردش خون خود دچار مشکل است, مثل افراد مبتلا به دیابت و سیگاری ها در برابر فروست بایت حساس تر هستند. افراد الکلی بیشتر در معرض قرار دارند چون حجم خون در حال جریان در صورت, درآنها بالاست.
چندین عارضه پوستی دیگر وجود داردکه با فروست بایت در ارتباط هستند. نخستین مورد یخ زدگی است. این عارضه در مقایسه با فروست بایت خفیف تر است. در این عارضه, تنها لایه های بالایی پوست یخ میزنند و هیچگونه آسیب بافتی اتفاق نمی افتد. در این عارضه, پوست شروع به یخ زدن می کند, درد گرفته و می خارد. بلافاصله پس از مشاهده این نشانه ها, ناحیه مربوطه را گرم کنید تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود.
سرمازدگی عارضه دیگری است که با فروست بایت ارتباط نزدیکی دارد. این عارضه نوعی آسیب بافتی است که به بسترهای مویرگی موجود در پوست وارد می شود و حاصل قرارگیری در معرض سرما و رطوبت است. سرمازدگی به بروز زخم و تاول در نواحی آسیب دیده و نیز قرمزی و خارش در آنها منتهی می شود. به طور کلی, این حالت تنها در افرادی اتفاق می افتد که قبلا به آن دچار شده اند. بعضی بیماری ها مثل بیماری های بافت همبند نیز میتوانند فرد را مستعد ابتلا به سرمازدگی کنند.
نخستین علامت فروست بایت بی حسی در ناحیه آسیب دیده است. باید توجه داشت که این بی حسی معمولا پس از ظهور نشانه های یخ زدگی اتفاق می افتد که باید آن را مد نظر قرار داد. در پوست لکه های سفید, قرمز یا زرد ظاهر می شود. در مورد فروست بایت درجه دو, در عرض یک یا دو روز تاول هایی ظاهر میشود و پس از یک ماه خوب میشوند, گرچه ناحیه آسیب دیده در برابر سرما و گرما به شدت حساس می شود.
در موارد فروست بایت شدید, عروق خونی, اعصاب و ماهیچه ها نیز یخ میزنند. پوست رنگ پریده می شود و حواس نواحی انتهایی از بین می رود که هم میتواند موقتی باشد و هم دائمی. ممکن است تاولهای بنفش مملو از خون نیز ظاهر شود. در موارد فروست بایت شدید, قطع عضو لازم و ضروری است.
درمان فروست بایت مستلزم واکنش سریع به علائم درد, خارش و بی حسی است که با شروع یخ زدگی پوست رخ می دهند. در بیشتر موارد, اگر پوست بلافاصله گرم شود, آسیب درازمدت اتفاق نمی افتد. ریختن آب گرم روی نواحی آسیب دیده به ترمیم آن کمک میکند. هرگز برای گرم کردن این نواحی از دماهای بالا مثل آتش یا اجاق استفاده نکنید. چون پوست بی حس است و احتمال سوختگی وجود دارد. اگر با انجام تمامی مواردی که ذکر شد , پس از ۳۰ دقیقه, بی حسی از بین نرفت, بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
فروست بایت میتواند بسیار خطرناک باشد اما پیشگیری از آن آسان است. خشک و پوشیده نگه داشتن اندام های انتهایی, استفاده از لباسهایی که هوا را رد نمی کنند میتواند بسیار مفید باشد. حواستان به علائم یخ زدگی و فروست بایت باشد تا پس از مشاهده به سرعت آنها را گرم کنید. در فصل زمستان پارو کردن و بازی با خطر فروست بایت منطقی نیست.
ترجمه شده از وبسایت: www.skinsite.com