فتودرماتیت ناشی از قرار گرفتن در معرض نور خورشید
فتودرماتیت نوعی درماتیت تماس آلرژیک است که از سایر انواع درماتیت های تماسی متفاوت است، بدین ترتیب که تماس با مواد آلرژی زا ، تا زمان قرار گرفتن در معرض نور آفتاب هیچ علامتی ندارد. درماتیت به معنی التهاب پوست است.
جوش های (بثورات) قرمز خارش دار یک علامت معمول است. این جوش ها ممکن است شبیه تاولهای کوچک باشند. این تاول ها و ناحیه اطراف آنها ممکن است پوسته پوسته شوند (پوست بیندارند). گاهی اوقات حالت تهوع تجربه می شود. در برخی موارد، ممکن است لکه ها برای مدت زمان طولانی خارش داشته باشند. در نتیجه ممکن است رنگ پوست به نارنجی یا قهوه ای تغییر کند. هر بخش از پوست در معرض نور خورشید، ممکن است بسته به مواد آلرژی زای محرک، تحت تاثیر قرار بگیرند.
مواد شیمیایی، داروها، داروهای گیاهی، گیاهان، محصولات مراقبت از پوست، و پلاگر کمبود ویتامین B می توانند دلایل اصلی Photodermatitis باشند. تلاش برای شناسایی دلایل این بیماری، برای درمان و پیشگیری مهم است.
مواد شیمیایی که اغلب باعث واکنش می شوند شامل salicylanilide و hexachloophene می باشند. که Salicylanilide در پاک کننده های صنعتی یافت می شوند. و Hexachlorophene در برخی صابون ها و پاک کننده های ضد باکتری وجود دارند.
داروهای آنتی بیوتیک اغلب باعث افزایش حساسیت به نور خورشید می شوند. در برچسب این داروها معمولاً یک هشدار در این رابطه وجود دارد. ایبوپروفن و سایر داروهای ضد درد نیز می توانند این مشکل را ایجاد نمایند.
مشخص شده است که داروی گیاهی با مخمر آبجوی سنت جان، که در برخی کشورها برای درمان افسردگی بکار می رود، اما در آمریکا بدون نسخه پزشک به فروش می رسد، موجب حساسیت به نور می شود. گیاهان دیگر نیز ممکن است همین اثر را داشته باشند.
بسیاری از گیاهان حاوی ترکیباتی هستند که محرک این واکنش هستند. گیاهانی که در زمره ی علل این حساسیت قرار می گیرند عبارتند از زردک، جعفری، کرفس، علف هرز hog weed، هویج وحشی، لیمو، لیمو ترش و انجیر.
برخی ترکیبات موجود در محصولات مراقبت از پوست که موجب حساسیت به نور می شوند، شامل PABA، پروکسید بنزوئیل، رتینوئید ها، روغن لیمو، پسورالن، قطران زغال سنگ، متیل کومارین و مشک هستند. PABA یکی از اجزای متعارف و عادی ضد آفتاب ها هستند، که ممکن است عجیب به نظر برسد که موجب photodermatitis شود.
Benzoyl peroxide و retinoids در درمان آکنه و کرم های ضد چروک یافت می شوند. روغن لیمو، متیل کومارین، و مشک از اجزای موجود در عطرها هستند. پسورالن ها و قطران زغال سنگ عمدتاً در درمان اگزما و پسوریازیس بکار می روند.
تشخیص علت و اجتناب از آن در آینده برای پیشگیری موثر است. استفاده از کرم های ضد آفتاب بدون PABA توصیه می شود، به ویژه هنگامی که این بیماری در اثر مصرف دارویی باشد که برای یک وضعیت پزشکی تجویز شده باشد.
هنگامی که یک واکنش بدون هشدار رخ دهد، ناحیه ی آسیب دیده باید با آب سرد شستشو داده شود تا موجب تخفیف و حدف ماده ی آلرژی زا شود. لوسیون کالامین نیز می تواند خارش را کاهش دهد. آنتی هیستامین های خوراکی مانند بنادریل (Benadryl) مفید هستند، اما به دلیل عارضه جانبی خواب آلودگی، فقط باید در شب مصرف شوند.
معمولاً Photodermatitis به سرعت و با حداقل درمان برطرف می شود، اما اگر محرک آلرژی زا شناسایی نشود و از آن اجتناب نشود، ممکن است این بیماری به صورت مزمن درآید.
ترجمه شده از وبسایت: www.skinsite.com