اطلاعات کلی در مورد روغن ماهی – Fish Oil
اسامی دیگر به لاتین: Aceite de Pescado, Acides Gras Oméga-3, Acides Gras Oméga 3, Acides Gras Oméga 3 Sous Forme Ester Éthylique, Acides Gras N-3, Acides Gras Polyinsaturés N-3, Acides Gras W3, ACPI, Cod Liver Oil, EPA/DHA Ethyl Ester, Ester Éthylique de l’AEP/ADH, Fish Body Oil, Herring Oil, Huile de Foie de Morue, Huile de Hareng, Huile de Menhaden, Huile de Poisson, Huile de Saumon, Huile de Thon, Huile Lipidique Marine, Huile Marine, Huiles Marines, Lipides Marins, Marine Lipid Concentrate, Marine Fish Oil, Marine Lipid Oil, Marine Lipids, Marine Oil, Marine Oils, Marine Triglyceride, Menhaden Oil, N-3 Fatty Acids, N3-polyunsaturated Fatty Acids, Omega 3, Oméga 3, Omega-3, Oméga-3, Omega-3 Fatty Acid Ethyl Ester, Omega-3 Fatty Acids, Omega 3 Fatty Acids, Omega-3 Marine Triglycerides, PUFA, Salmon Oil, Triglycérides Marins, Tuna Fish Oil, Tuna Oil, W-3 Fatty Acids.
روغن ماهی از طریق خوردن ماهی یا مکمل آن تامین می شود. ماهی هایی که غنی از اسید چرب امگا ۳ هستند عبارت اند از ماکرل، تن، سالمون، خاویار، شاه ماهی، آبفام، آنچوی، ساردین، هرینگ، قزل آلا و من هادن. این ها حدود ۱ گرم امگا ۳ در ۳.۵ اونس ماهی دارند.
مکمل های روغن ماهی معمولا از ماکرل، هرینگ، تن، هالیبوت، سالمون، جگر ماهی کاد، پیه نهنگ و فک گرفته می شوند. این مکمل ها اغلب دارای مقداری ویتامین ای هستند برای پیشگیری از فاسد شدن. همچنین ممکن است حاوی کلسیم، آهن، ویتامین های آ، ب۱، ب۲، ب۳، ث یا د باشند.
روغن ماهی برای طیف گسترده ای از عارضه ها استفاده می شود. اغلب برای عارضه های مربوط به سیستم قلبی و خونی استفاده می شود. برخی از افراد از روغن ماهی برای کاهش فشار خون یا سطح تری گلیسیرید (چربی مربوط به کلسترول) استفاده می کنند. روغن ماهی همچنین برای جلوگیری از بیماری قلبی یا سکته مغزی توصیه شده است. شواهد علمی نشان می دهد که روغن ماهی واقعا سطح پایینی از تری گلیسیرید بالا دارند و همچنین به نظر می رسد برای کمک به جلوگیری از بیماری قلبی و سکته مغزی می تواند مفید باشد، اگر به میزان توصیه شده استفاده شوند. مصرف بیش از حد روغن ماهی در واقع می تواند خطر سکته مغزی را افزایش می دهد.
ماهی اعتبار خود را به دلیل غذای مغز بودن به دست آورده است چرا که بسیاری از آن برای افسردگی، روان پریشی، بیش فعالی، آلزایمر و دیگر اختلالات فکری استفاده می کنند.
برخی افراد از روغن ماهی برای خشکی چشم، گلوکوم، و دژنراسیون ماکولا (AMD) – یک بیماری بسیار شایع مربوط به سن در افراد مسن است که می تواند به مشکلات بینایی جدی منجر شود – استفاده می کنند.
زنان گاهی اوقات از روغن ماهی برای جلوگیری از دوره های دردناک، درد پستان و عوارض بارداری مانند سقط، فشار خون بالا در اواخر حاملگی و زایمان زودرس استفاده می ککند.
روغن ماهی همچنین برای دیابت، آسم، اختلالات هماهنگی رشدی، اختلالات حرکتی، خوانش پریشی، چاقی، بیماری های کلیه، استخوان های ضعیف (پوکی استخوان)، بیماری های خاص مربوط به درد و تورم مانند پسوریازیس، و جلوگیری از کاهش وزن ناشی از برخی داروهای ضد سرطان مورد استفاده قرار می گیرد.
بعضاً از روغن ماهی هنگام پیوند قلب استفاده می شود به منظور بالا رفتن فشارخون و آسیب کبدی ناشی از خود جراحی یا داروهایی که برای جلوگیری از پس زدن عضو مصرف می شوند. از آن پس از جراحی عروق کرونر نیز استفاده می شود تا از گرفتگی دوباره عروق جلوگیری کند.
نحوه آماده کردن ماهی نیز در میزان فواید دریافتی از آن مؤثر است. اگر ماهی آب پز مصرف شود می تواند خطر بروز بیماری قلبی را کاهش دهد، اما اگر به صورت سرخ کرده خورده شود نه تنها دیگر فایده ای بلکه حتی می تواند خطر بروز بیماری قلبی را نیز افزایش دهد.
دو مورد از مهمترین اسیدهای چرب امگا۳ که در روغن ماهی موجود است عبارت اند از ایکوساپنتانیک اسید و دوکوساهگزانیک اسید.
عمده فواید روغن ماهی به دلیل امگا۳ موجود در آن است. بدن نه خود قادر به تولید امگا۳ است و نه می تواند امگا۶ که در غذاهای غربی فراوان است را به امگا۳ تبدیل کند. بسیاری از تحقیقات روی EPA و DHA انجام شده است،که دو نوع اسیدهای امگا ۳ هستند که اغلب در مکمل های روغن ماهی گنجانده شده است.
اسیدهای چرب امگا۳ درد و ورم را کاهش می دهد. به همین دلیل است که برای خشکی چشم و سوریاس مفیدند. این اسیدهای چرب از لختگی خون جلوگیری می کنند.
مصرف کمتر از ۳ گرم در روز روغَن ماهی بی خطر است. دوز بالای آن خطرناک بوده و می تواند انعقاد خون را دچار مشکل کرده و باعث خونریزی شود.
همچنین دوز بالای روغَن ماهی فعالیت سیستم ایمنی را کاهش می دهد و قدرت بدن را در مبارزه با عفونت ها تضعیف می کند. بخصوص در افراد مسن و افرادی که داروهای کاهنده فعالیت سیستم ایمنی مصرف می کنند.
مصرف دوز بالای آن می بایست تحت نظر پزشک صورت گیرد.
عوارض جانبی آن عبارت اند از آروق، تنفس بد، سوزش سر دل، تهوع، مدفوع سست، جوش و خونریزی بینی. مکمل های روغَن ماهی را فریز کرده یا همراه با وعده های غذایی مصرف کنید تا عوارض آن به حداقل برسد.
دریافت زیاد روغَن ماهی از مواد غذایی نیز خطرناک است. برخی ماهی ها مثل کوسه، ماکرل و سالمون می توانند حاوی جیوه یا سایر ترکیبات شیمیایی سمی باشند. مکمل های روغَن ماهی اما عاری از این ترکیبات هستند.
بیماری کبدی: روغَن ماهی خطر خونریزی را در این افراد افزایش می دهد.
آلرژی به ماهی و غذاهای دریایی: این افراد به روغَن ماهی نیز حساسیت دارند.
اختلال دوقطبی: شرایط را وخیم می کند.
افسردگی: عوارض را افزایش می دهد.
دیابت: دوز بالای روغَن ماهی کنترل قندخون را مشکل می کند.
فشارخون بالا: مصرف همزمان آن با داروهای کاهنده فشار باعث افت شدید فشار می شود.
ایدز: دوز بالای آن سیستم ایمنی را تضعیف می ککند.
کاشت دفیبریلاتور: در برخی موارد روغَن ماهی می تواند باعث نامنظم شدن ضربان قلب در این افراد شود.
پلیپ غده ای خانوادگی: مصرف روغَن ماهی می تواند خطر ابتلا به سرطان را در این افراد افزایش دهد.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com