علایم دیابت نوع ۱

نشانه ­های و علایم دیابت نوع ۱ بدلیل افزایش قند خون، معمولاً به سرعت و در عرض چند روز تا چند هفته ایجاد می­ شود. در ابتدا، ممکن است علائم بیماری نادیده گرفته شده یا با بیماری دیگری مانند آنفولانزا اشتباه گرفته شود.

علائم قند خون بالا عبارتنداز:

• دفع ادرار زیاد، که ممکن است شبها بسیار چشمگیرتر و قابل توجه ­تر باشد. در واقع کلیه­ ها می ­کوشند تا قند اضافی موجود در خون را دفع نمایند. بدین جهت، آنها آب بیشتری نیز دفع می­ کنند. بنابراین دفع آب بیشتر به معنای ادرار بیشتری است.
• تشنگی بسیار. به دلیل دفع بیشتر از حد معمول آب بدن، بدن دچار کم آبی شده و فرد احساس تشنگی می­ کند.
• کاهش وزن بدون تلاش عمدی. کاهش وزن بدلیل کم آبی بدن رخ می ­دهد. همچنین ممکن است کاهش وزن بدین دلیل رخ می ­دهد که بدن بجای استفاده از تمامی کالری قندی خود، بخشی از آن را از طریق ادرار دفع می­ کند.
• افزایش گرسنگی. احساس گرسنگی نیز بدین دلیل رخ می­ دهد که بدن قادر به مصرف تمامی کالری خود نمی ­باشد و بسیاری از آنها بدون استفاده از طریق ادرار از بدن دفع می­ شوند.
• تاری دید. هنگامی که قند در عدسی چشم افزایش ­یابد، عدسی آب اضافی را به چشم شما می ­فرستد، همین امر شکل عدسی را تغییر داده و موجب تاری دید فرد می­ شود.
• احساس خستگی زیاد. شما به همان دلیلی که احساس گرسنگی می­ کنید، دچار احساس خستگی هم می­ شوید. زیرا بدن شما قادر به مصرف تمامی کالری دریافتی خود نیست و لذا انرژی مورد نیاز خود را کسب نمی­ کند.

علائم بیماری کتواسیدوز دیابتی

علائم کتواسیدوز دیابتی عبارتند از:

• پوستی برافروخته، گرم و خشک
• کم اشتهایی، درد شکم، و استفراغ
• بوی میوه ­ای تند در تنفس
• تنفس عمیق و سریع
• بی قراری، خواب آلودگی، دشواری در بیدار شدن از خواب، گیجی، یا کما. کودکان خردسال ممکن است علاقه­ شان به فعالیت­ های طبیعی خود را از دست بدهند.

علایم قند خون پایین

علائم رایج افت قند خون عبارتند از:

• تعریق
• لرزش
• ضعف
• گرسنگی
• گیجی

در صورت کاهش بسیار زیاد قند خون ممکن است فرد از هوش برود.

در صورتی که قادر به تشخیص افت قند خونتان نباشید (عدم آگاهی از هیپوگلسیمی)، بهتر است به صورت مداوم قند خونتان را مورد سنجش قرار دهید.

عوامل خطر برای قند خون بالا و پایین

کنترل مداوم و شدید قند خون. کنترل شدید قند خون، از عوارض بعدی بیماری دیابت از جمله عوارض چشمی، کلیوی، قلبی، عروق خونی، و بیماری ­های عصبی جلوگیری می­ کند. ولی در عین حال شما را در معرض خطر افت مکرر قند خون قرار می­ دهد.

نوجوانی و بلوغ. جهش رشدی سریع و تغییرات هورمونی نوجوانی می ­تواند حفظ سطح قند خون در محدوده هدف را با دشواری­ هایی مواجه سازد. محدوده هدف برای شما سطوحی از قند خون است که با پزشک خود تنظیم کرده­ اید.

شرایط روانپزشکی. افسردگی، اختلال اضطرابی، اختلال ترس، و اعتیاد به الکل یا مواد مخدر خطر افزایش یا کاهش مکرر قند خون را افزایش می­ دهد.

اختلالات خوردن. نوجوانان اغلب در مورد وزن و تصویر بدنی خود نگران هستند، و برای کاهش وزن نیز ممکن است از تزریق انسولین اجتناب کنند. اختلالات خوردن در زنان و دختران مبتلا به دیابت نوع یک در تمامی سنین شایعتر می ­باشد.

هایپرتروفی چربی، که نوعی بافت چربی و زخمی است که در اثر تزریق مکرر انسولین در محلی واهی ایجاد می ­شود. پوست این ناحیه ممکن است سفت ­تر از پوست اطراف آن به نظر برسد. تزریق انسولین به ناحیه­ ی دارای بافت چربی و زخمی موجب می­ شود تا انسولین به میزانی مشابه با دفعات پیشین تزریق جذب نشود که خود این موضوع می­ تواند موجب افزایش یا کاهش قند خون شود.

گاستروپارزی. آسیب به اعصاب بدن می ­تواند واکنش­ های معده نسبت به هضم مواد غذایی را تغییر دهد. ممکن است مدت زمان هضم مواد غذایی طولانیتر شود، که این مساله نیز می ­تواند تخمین زمان دقیق اثرگذاری انسولین بعد از صرف غذا را با دشواری مواجه سازد. چنین وضعیتی می­ تواند موجب افزایش یا کاهش قند خون شود.

مشکلات تیروئیدی یا کلیوی. هورمون تیروئید می ­تواند موجب کاهش سرعت سوخت و ساز بدن شود، که همین امر موجب می ­شود تا برخی از داروها (مانند انسولین) به مدت طولانی تری در بدن باقی بمانند. چنین وضعیتی موجب افت قند خون می­ شود. همچنین در صورت وجود آسیب ­های کلیوی، ممکن است انسولین به مدت طولانی ­تری در بدن باقی بماند و موجب افت قند خون شود. همچنین وجود مشکلات کلیوی در ارتباط با ساخت گلوکز، موجب افت قند خون می ­گردد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com