رفتار فرزند ۱۸ ماهه‌ی شما: پر از اوقات تلخی

جدید این ماه: پر از اوقات تلخی

بعضی روزها ساده‌ترین چیزها اعصاب خردسال شما را خرد و خاکشیر می‌کند. مثلا در لیوان شیر دیگری به او شیر می‌دهید و او آن را به طرف شما پرت می‌کند. یا دوست دارد پا برهنه برود، اگرچه بیرون هوا بارانی است و جیغ می‌کشد که چکمه‌هایش را نپوشد. چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟ بعضی اوقات این اوقات تلخی‌ها از همیشه بدتر هستند. ممکن است خسته یا عصبانی است. یا این که از عدم توان خود برای انجام دادن کارها ناامید شده است مثل نمی‌تواند یک میله را درون یک حفره بگذارد.

شما چه می‌توانید انجام دهید؟

اوقات تلخی‌ها می‌توانند در بدترین زمان ممکن رخ دهند. مثلا وقتی که در صبح عجله دارید اذیت کند. یا در فروشگاه هنوز خریدعایتان را نکرده باشید یا در اتاق انتظار مطب پزشک، این موقعیت‌ها چه شباهتی دارند؟ ممکن است خردسال در این موقعیت‌ها احساس اصطکاک روحی کند. و حس کند که سربار است و این که تمام توجه شما را ندارد. اگر از اوقات تلخی‌هایش در این وضعیت‌ها آگاه هستید، ممکن است با کمی وفق دادن یا یک کلک ساده همه‌چیز را درست پیش ببرید. صبح‌ها ۱۵ دقیقه زودتر بیدار شوید که با عجله دور خانه نچرخید. وقتی که می‌خواهید همراه او خرید بروید خوب به او غذا دهید و کامل استراحت کرده باشد. در ویزیت‌ها پزشک یک حیوان اسباب‌بازی یا کتاب موردعلاقه‌اش را همراه خود ببیری. در ضمن به خاطر داشته باشید که اوقات تلخی‌های گهگاه او محصول خردسال بودن و رشد اوست.

سایر تغییرات: یادگیری سهیم شدن چیزها

هیچ واژگانی به معنای مال تو در دایره‌ی اغات خردسال وجود ندارد- بنابراین همه چیز مال من می‌شود. بنابراین کلید ماشین، وسیله‌ی خواهر یا برادر، چکمه‌های پدر، سرسره‌ی پارک، تمام اینها در چشم خردسال ۱۸ ماهه مال اوست. شما می‌توانید به او بیاموزید که به اشتراک گذاشتن را وقتی چیزی به بچه‌ی دیگری داد یا اجازه داد خردسال دیگری از سرسره بالا رود از تشویق شما بیاموزد. وقتی که کتاب می‌خوانید یا ویدیو می‌بینید مثال‌های به اشتراک گذاشتن را به او نشان دهید. با سرزنش او را مجبور به کاری نکنید همین که او را تصدیق کنید که سهیم شدن سخت است باعث می‌شود مشتاق انجام آن کار شود. باید صبور باشید و بدانید که همه‌ی والدین این مراحل را طی کرده‌اند. برای یک خردسال یک اسباب‌بازی منبع آرامش است. ممکن است عادت‌هایی داشته باشد که او را تسکین دهند مثل پیچاندن موها، تکان خورد یا مکیدن شصت. بیش‌تر کودکان به طور طبیعی این عادات را وقتی ۴ ساله شدند ترک می‌کنند و احتمالاً نیازی به مداخله‌ی شما نباشد.

ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com