رادیوگرافی جمجمه مجموعه ای از تصاویر مرتبط با استخوان های جمجمه است. عمدتاً سی تی اسکن جایگزین رادیوگرافی جمجمه می شود.
اشعه ایکس همانند نور یا امواج رادیویی نوعی از تشعشعات می باشد که مشابه با پرتوی نور چراغ قوه، در قالب اشعه ایکس متمرکز شده است. اشعه ایکس می تواند از بسیاری از اشیاء از جمله بدن انسان عبور کند. اشعه ایکس در نتیجه ی برخورد با دستگاه شناساگری که مسئول ثبت فیلم بوده و یا تصاویر را به کامپیوتر می فرستد، تصاویر عکسبرداری را ایجاد می کند. بافت های متراکم بدن از قبیل استخوان، بسیاری از اشعه های ایکس را جذب و بلوکه می کنند و در تصاویر عکسبرداری شده با اشعه ایکس سفید به نظر می رسند. بافت هایی با تراکم کمتر، از قبیل عضلات و اندام ها پرتوهای ایکس کمتری را بلوکه کرده (اشعه ایکس بیشتری از آنها عبور می کند) و در تصاویر عکسبرداری شده با اشعه ایکس همانند سایه هایی خاکستری به نظر می رسند. نوعی از اشعه ایکس که عمدتاً از طریق هوا عبور می کند – مثلاً از طریق ریه ها – در تصاویر عکسبرداری شده با اشعه ایکس سیاه به نظر می رسد.
رادیوگرافی جمجمه به پیدا کردن صدمات سر، شکستگی استخوان و یا رشد غیرطبیعی و یا تغییرات موجود در ساختار یا اندازه استخوانی کمک می کند.
عمدتاً سی تی اسکن جایگزین رادیوگرافی جمجمه می شود. رادیوگرافی جمجمه برای بررسی موارد ذیل انجام می شود:
قبل از آزمایش با اشعه ایکس، با پزشک خود درباره احتمال بارداری تان صحبت کنید. بارداری و خطر تابش اشعه به جنین باید در نظر گرفته شود. خطرات ناشی از اشعه ایکس معمولاً در مقایسه با منافع بالقوه این آزمون بسیار اندک می باشد. در صورت ضرورت قطعی عکسبرداری، برای محافظت از نوزاد در برابر پرتوهای اشعه ایکس می توان نوعی پیشبند سربی را در مقابل شکم مادر وی قرار داد.
در مورد نگرانی هایتان در رابطه با ضرورت انجام این آزمایش، مخاطرات آن، چگونگی انجام آن، و یا معنا و مفهوم نتایج حاصله با پزشک خود گفتگو کنید. برای درک اهمیت این آزمایش، می توانید فرم اطلاعات آزمون پزشکی را تکمیل نمایید.
هیچ کار دیگری پیش از انجام این آزمایش ضرورت ندارد.
رادیوگرافی جمجمه توسط تکنسین رادیولوژی انجام می شود. تصاویر رادیوگرافی توسط رادیولوژیستی متبحر در تفسیر، مورد بررسی قرار می گیرد.
شما باید هر گونه طلا و جواهراتی را که ممکن است در مسیر تصویر اشعه ایکس قرار بگیرد، از بدن خود خارج نمایید. همچنین باید دندان های مصنوعی و عینک خود را دربیاورید.
ممکن است از شما خواسته شود بر روی تخت رادیولوژی دراز کشیده و یا بر روی یک صندلی بنشینید. استخوان های صورت و جمجمه بقدری پیچیده اند که برای دستیابی به تصاویر واضح و روشن، تصاویر متعددی از زوایای مختلف (به صورت یک مجموعه) مورد نیاز می باشد. معمولاً مجموعه ای از تصاویر رادیوگرافی از نماهای جلویی، پشتی، فوقانی وکناری سر ثبت می شود. شما باید در طی رادیوگرافی سر خود را کاملاً ثابت و بیحرکت نگه دارید. در طی رادیوگرافی می توان از یک پد، نوار فوم، پیشانی بند، و یا کیسه های شن برای نگه داشتن سر شما در جای مناسب خود استفاده نمود.
رادیوگرافی جمجمه حدود ۱۰تا ۲۰ دقیقه طول می کشد. در صورت نیاز به اخذ تصاویر بیشتر ممکن است از شما خواسته شود که تا گسترش اشعه ایکس حدود ۵ دقیقه صبر کنید. در برخی از کلینیک ها و بیمارستان ها، تصاویر اشعه ایکس را می توان بلافاصله بر روی صفحه نمایش کامپیوتر (دیجیتالی) بدست آورد.
شما هیچ گونه ناراحتی و دردی را در طی عکسبرداری با اشعه X احساس نخواهید کرد. فقط ممکن است میز اشعه ایکس سخت و اتاق مربوطه سرد به نظر برسد. در صورت وجود جراحت و مصدومیت با احتمال بیشتری ممکن است موقعیت عکسبرداری را آزارنده یا دردناک تلقی نمایید.
در صورت مواجهه با هرگونه تشعشعی و حتی سطوح پایین تشعشع مورد استفاده در این روش، همواره خطری هر چند اندک برای آسیب به سلولها یا بافت های بدن وجود دارد. البته خطرات ناشی از اشعه ایکس معمولاً در مقایسه با منافع بالقوه این آزمون بسیار ناچیز می باشد.
به عنوان مثال، میزان مواجهه با تشعشعات در عکسبرداری از قفسه سینه با اشعه ایکس، تقریباً با میزان تشعشعات دریافتی در طی پرواز رفت و برگشت از بوستون به لس آنجلس (مونترال به ونکوور) و یا اقامت ۱۰ روزه در کوه های راکی برابری میکند (دنور، کلرادو).
رادیوگرافی جمجمه مجموعه ای از تصاویر مرتبط با استخوان دهای جمجمه است. در مواقع اورژانسی، نتایج حاصل از رادیوگرافی در عرض چند دقیقه آماده میشوند. در غیر این صورت، معمولاً رادیولوژیست گزارش رسمی رادیولوژی را برای روز بعد آماده می کند.
عللی که ممکن است از انجام این آزمون ممانعت کرده و یا نتایج حاصله را مخدوش سازند، عبارتنداز:
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com