دمل ها از جمله شایع ترین و دردناک ترین حالت های پوستی هستند. می توانند در افراد از هر سنی اتفاق بیافتند اما در بین کسانی که سیستم ایمنی بدنشان تضعیف شده است بسیار شایع تر هستند. در حالی که بسیار زشت و ناراحت کننده هستند, در بیشتر موارد به طور خود به خودی خوب می شوند و نیازی به مداخلات پزشکی وجود ندارد.
تعریف پزشکی دمل ها عبارت است از یک عفونت موضعی پوست که با مخلوطی از باکتری ها و گلبول های سفید خون به نام چرک پر شده اند. در بیشتر موارد رشد در نزدیکی یا در خود یک فولیکول مو اتفاق می افتد ولی می توانند در سوراخ هایی از پوست که مسدود شده اند نیز ایجاد شوند. زمانی که عفونت ایجاد می شود, جمع شدن چرک ممکن است باعث ایجاد برآمدگی دردناکی شود که با تکه پوست قرمز در اطراف آن مشخص می شود. این رشد هم ممکن است “سر” و “قسمت مرکزی عفونی” ایجاد کند و هم نکند. چندین نوع متفاوت دمل وجود دارد, شایع ترین آنها به نام “فورونکولز” با درگیری یک فولیکول مو یا “کاربونکولز” به صورت درگیری چندین فولیکول مو اتفاق افتد.
چندین عامل برای ایجاد دمل ها وجود دارند که شامل پوست تو رفته و اشیای خارجی مانند تراشه های فرورفته در زیر سطح پوست می باشند. در بعضی موارد, معمولا در آنهایی که وابسته به جوش هستند, می توانند رشد به صورت دردناک اتفاق بیافتد مخصوصا زمانی که غدد عرق درگیر مسدود شده باشند. در صورتی که ما نتوانیم علت دقیق این حالت را مشخص کنیم, چیزی که ما می دانیم این است که هر گونه شکستگی در پوست می توان منجر به از دست رفتن قدرت دفاع پوست در مقابل عوامل خارجی مانند باکتری ها شود. زمانی که این اتفاق می افتد, برای هر تعدادی از عوامل عفونتی این امکان وجود دارد که وارد شوند.
با وجود اینکه هر کسی می تواند مبتلا به دمل شود ولی افرادی که دارای بیماری های خاصی هستند که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند ،مستعد تر می باشند. بیماری هایی مانند از کار افتادن کلیه و دیابت منجر به تضعیف سیستم ایمنی فرد می شوند و می توانند موجب ایجاد عفونت های ثانویه مانند عفونت های باکتریایی در پوست شوند. همچنین دارو هایی وجود دارند که می توانند در عمل سیستم ایمنی اختلال ایجاد کنند, که شامل پردنیزون می باشند, همچنین افرادی که از این دارو ها استفاده می کنند ممکن است در معرض ابتلا به مشکلات پوستی شوند.
بسیاری از افراد از اثر مثبت درمان های طبیعی مانند بویل-ایکس که ظاهرا می تواند مشکل را از درون هدف قرار دهد اظهار رضایت کرده اند. بسیاری از شواهد حاکی از این است که اثر آن به طور روایتی بیان شده است.
گرمای ملایم ایجاد شده با حرارت, لباس شسته شده آغشته به صابون که به طور سه بار در هفته روی محل ضایعه قرار داده می شود, به فرایند بهبودی سرعت می بخشد.
آنتی بیوتیک های خوراکی همچنین می توانند برای ریشه کنی باکتری ها مورد استفاده قرار گیرند.
قرار دادن دارو بر روی محل دمل نمی تواند تاثیری داشته باشد, زیرا دارو ها نمی توانند از پوست نفوذ کنند, به هر حال لایه ای از پماد آنتی بیوتیک(پلی اسپورین) و باند بستن روی دمل می تواند از گسترش عفونت جلوگیری کند. اگر دمل شما بعد از درمان خوب نشد, باید پیش یک متخصص پوست بروید. بعضی مواقع باکتری ها دربرابر آنتی بیوتیک اولیه مورد استفاده, مقاوم هستند.
جراحی کوچک در جایی که دمل بیش از اندازه نیش دار شده باشد برای تخلیه چرک ها لازم می شود, این کار ممکن است دردناک باشد اما عمل بسیار سریعی بوده و بهبودی سریعی را ایجاد می کند.
ترجمه شده از وبسایت: www.skinsite.com