اطلاعات کلی در باره جلبک های سبز دریایی – Blue-green algae
اسامی دیگر لاتین: AFA, Algae, Algas Verdiazul, Algues Bleu-Vert, Algues Bleu-Vert du Lac Klamath, Anabaena, Aphanizomenon flos-aquae, Arthrospira maxima, Arthrospira platensis, BGA, Blue Green Algae, Blue-Green Micro-Algae, Cyanobacteria, Cyanobactérie, Cyanophycée, Dihe, Espirulina, Hawaiian Spirulina, Klamath, Klamath Lake Algae, Lyngbya wollei, Microcystis aeruginosa, Microcystis wesenbergii, Nostoc ellipsosporum, Spirulina Blue-Green Algae, Spirulina Fusiformis, Spirulina maxima, Spirulina platensis, Spirulina pacifica, Spiruline, Spiruline d’Hawaii, Tecuitlatl.
جلبک های سبز دریایی ، مجموعه متنوعی از گیاهان ساده هستند که در آب های شور و برخی از دریاچه های آب شیرین یافت می شوند.
جلبک به عنوان منبع پروتئین، ویتامین های ب و آهن مورد استفاده قرار می گیرد.
اغلب در آب های شور مناطق استوایی وجود دارد. رنگ طبیعی آن باعث می شود تا ظاهر دریا به رنگ سبز تیره به نظر برسد. ارتفاع، دما و میزان تابش آفتاب بر نوع آن تاثیر می گذارد.
بعضی از جلبک های سبز دریایی به شکل کنترل شده رشد می کنند. اما اغلب به صورت طبیعی می رویند و دارای باکتری، سموم زنده و فلزات سنگین هستند.
شاید این گونه به نظر برسد که جلبک منبع عالی پروتئین است. اما واقعیت آن است که هیچ برتری نسبت به گوشت و شیر در این مورد ندارد و هر گرم آن ۳۰برابر گران تر است.
جلبک سبزآبی حاوی مقادیر زیادی پروتئین، آهن و دیگر مواد معدنی است که به صورت خوراکی جذب بدن می شوند. آثار آن بر سیستم ایمنی، التهاب و عفونت های ویروسی در حال مطالعه است.
مصرف فرآورده های جلبک عاری از آلودگی ها مثل عناصر آسیب زننده به کبد، فلزات سمی و باکتری های مضر بی خطر است.
اما مصرف جلبک آلوده بخصوص در کودکان که بیشتر حساس اند، خطرناک است.
جلبک آلوده می تواند باعث آسیب کبدی، دل درد، تهوع، استفراغ، ضعف، عطش، ضربان قلب سریع، شک و مرگ شود.
حاملگی و شیردهی: عدم وجود اطلاعات کافی
بیماری های دستگاه ایمنی مثل ام اس، لوپوس، آرتریت روماتیسمی و پمفیگوس: مصرف جلبک می تواند فعالیت سیستم ایمنی و علایم این بیماری ها را افزایش دهد. از مصرف آن خودداری کنید.
فنیل زدگی: جلبک حاوی فنیلالانین است که می تواند شرایط را وخیم کند.
داروهای کاهنده سیستم ایمنی: جلبک سیستم ایمنی را افزایش می دهد و از اثربخشی دارو می کاهد.
برخی از این داروها: آزاتوپرین، باسیلیکسیماب، سیکلوسپورین، داسلیزوماب، موروموناب، میکوفنولات، تاکرولیموس، سیرولیموس، پردنیسون و کورتیکواستروید.
دوز مناسب آن به شرایط مختلفی از جمله سن و وضعیت سلامتی بیمار بستگی دارد. در حال حاضر اطلاعات علمی کافی برای تعیین دوز مصرفی مناسب وجود ندارد. در نظر داشته باشید که فرآورده های طبیعی الزاماً بی خطر نبوده و دوز مصرفی آن را رعایت کنید. از دستورالعمل های روی بسته پیروی کرده و با پزشک خود مشورت کنید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com