بیماری قلبی در افراد مبتلا به دیابت شایع است. داده های به دست آمده از مرکز ملی دیابت نشان می دهد که در سال ۲۰۰۴ بیماری های قلبی در ۶۸٪ از گواهی مرگ مرتبط با دیابت در افراد ۶۵ سال و پیرتر گزارش شده است. و سکته در ۱۶ درصد از گواهی مرگ مرتبط با دیابت در افراد ۶۵ سال و بالاتر برجسته می باشد. به طور کلی، خطر مرگ در اثر بیماری قلبی و سکته ۲-۴ بار بالاتر در افراد مبتلا به دیابت بیشتر است.
در حالی که همه افراد مبتلا به دیابت شانس افزایش ابتلا به بیماری های قلبی دارند، اما این بیماری در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ شایع تر است.
مطالعه فرامینگهام Framingham یکی از اولین شواهد بود تا نشان دهد که افراد مبتلا به دیابت، نسبت به کسانی که افرادی که دیابت ندارند، در برابر بیماری های قلبی آسیب پذیرتر هستند. در مطالعه فرامینگهام به نسلهای مختلف از مردم، از جمله افراد مبتلا به دیابت توجه شده تا عوامل خطر سلامت برای توسعه بیماری قلبی شناسایی شوند. و نشان داد که عوامل متعددی – از جمله دیابت – می تواند احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد. گذشته از دیابت، سایر مشکلات بهداشتی مانن فشار خون بالا، مصرف سیگار، کلسترول بالا، و یک سابقه خانوادگی از بیماری قلبی اولیه با بیماری های قلبی در ارتباط هستند.
هر چه فاکتورهای خطر برای سلامتی برای بیماری قلبی بیشتر باشند احتمال توسعه ی بیماری قلبی و حتی مرگ ناشی از آن نیز افزایش می یابد،. درست مثل هر کس دیگری، افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر مرگ ناشی بیماری قلبی هستند. هر چند که احتمال مرگ در اثر بیماری قلبی در یک فرد مبتلا به دیابت خیلی بیشتر است. بنابراین، در حالی که در فرد با داشتن یک عامل خطر سلامت، مانند فشار خون بالا، ممکن است دچار مرگ ناشی از بیماری های قلبی شود، این احتمال در فرد مبتلا به دیابت دو یا حتی چهار برابر بیشتر است.
برای مثال، یک مطالعه پزشکی نشان داده است که افراد مبتلا به دیابت که دیگر فاکتورهای خطرناک برای بیماری های قلبی نداشتند، ۵ بار بیشتر احتمال دارد دچار مرگ ناشی از بیماری های قلبی شوند. یکی دیگر از مطالعات پزشکی نشان داد که افراد مبتلا به دیابت، بدون توجه به انواع دیگر از عوامل خطر بیماری های قلبی، نسبت به فرد بدون دیابت که قبلا حمله قلبی داشته، بیشتر در معرض حمله قلبی است.
کارشناسان بیماری های قلبی توصیه میکنند که همه افراد دیابتی دارای عوامل خطر بیماری قلبی هستند و باید درمان تهاجمی آنها مانند افرادی باشد که قبلاً حملات قلبی داشته اند.
شایع ترین علت بیماری قلبی در فرد مبتلا به دیابت سخت شدن عروق کرونر است، که نوعی تجمع کلسترول در رگ های خونی تامین کننده ی اکسیژن و تغذیه به قلب است.
این افزایش کلسترول معمولا قبل از افزایش قند خون است که در دیابت نوع ۲ رخ می دهد آغاز می شود. به عبارت دیگر، بیماری های قلبی تقریبا همیشه قبل از تشخیص دیابت نوع ۲ تشخیص داده می شوند.
هنگامی که پلاک های کلسترول بتوانند از هم جدا شده یا دچار پارگی شوند، منجر به لخته شدن خون و مسدود ساختن رگ های خونی می شوند. این می تواند به حمله قلبی منجر شود. همین روند می تواند در تمام شریان ها در بدن اتفاق می افتد، و در نتیجه عدم خونرسانی به مغز، باعث سکته مغزی یا عدم خونرسانی به پاها، دست ها یا بازوها، بیماری عروق محیطی ایجاد می شود.
نه تنها افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض خطر بیماری های قلبی هستند، بلکه در معرض ابتلا به نارسایی قلبی نیز هستند، که یک بیماری جدی پزشکی است و در آن قلب قادر به پمپ کردن خون به اندازه کافی نیست. این امر می تواند منجر به افزایش مایعات در ریه ها شود که باعث اشکال در تنفس، و یا احتباس مایعات در دیگر بخش های بدن (به خصوص در پاها) است که باعث تورم می شود.
نشانه های حمله قلبی عبارتند از:
به یاد داشته باشید که داشتن درد و سایر علائم کلاسیک منجربه حمله قلبی نمی شود. این امر به ویژه برای زنان صادق است.
اگر شما در حال تجربه هر یک از این نشانه ها هستید، باید با دکتر خود تماس بگیرید و یا به نزدیکترین اورژانس بروید.
بیماری عروق محیطی علائم زیر را دارد:
گزینه های درمانی متعددی برای بیماری های قلبی در افراد مبتلا به دیابت وجود دارد، که به شدت بیماری های قلبی بستگی دارد، از جمله:
بیماری عروق محیطی با روشهای زیر درمان می شود:
آسپرین درمانی با دوز کم برای مردان و زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ که بالای ۴۰ سال دارند، و در معرض خطر بالا برای بیماری های قلبی و بیماری عروق محیطی هستند، توصیه می شود. از دکتر خود بپرسید آیا آسپرین درمانی برای شما مناسب است. اگر شما شرایط خاص پزشکی داشته باشید، ممکن است آسپرین درمانی توصیه نشود.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmdd.com