اسید فولیک

اطلاعات کلی در مورد اسید فولیک – Folic Acid

اسامی دیگر به لاتین: ۵′-methyltetrahydrofolate, 5′-MTHF, Acide Folique, Acide Ptéroylglutamique, Acide Ptéroylmonoglutamique, Acido Folico, B Complex Vitamin, Complexe de Vitamines B, Complexe Vitaminique B, Dihydrofolate, Folacin, Folacine, Folate, Folinic Acid, L-methylfolate, Methylfolate, Méthylfolate, Pteroylglutamic Acid, Pteroylmonoglutamic Acid, Pteroylpolyglutamate, Tetrahydrofolate, Tétrahydrofolate, Vitamin B9, Vitamine B9.

فولات و اسید فولیک انواع محلول در آب ویتامین ب هستند. فولات به طور طبیعی در مواد غذایی وجود دارد و اسید فولیک نوع مصنوعی آن است. از سال ۱۹۹۸ اسید فولیک به غلات، آرد، نان، پاستا،  مواد شیرینی، بیسکویت ها و کراکر اضافه می شود. مواد غذایی که سرشار از فولات هستند عبارتند از سبزیجات برگدار مثل اسفناج، بروکلی و کلم، بامیه، مارچوبه، میوه هایی مثل موز، طالبی و لیمو، لوبیا، مخمر، قارچ، گوشت (جگر و قلوه گاو)، آب پرتقال و گوجه فرنگی.

اسید فولیک برای پیشگیری و درمان سطوح پایین خون از فولات (کمبود فولات)، و همچنین عوارض ناشی از آن، از جمله کم خونی و ناتوانی جذب مواد مغذی از روده استفاده می شود. اسید فولیک همچنین برای دیگر عارضه ها که معمولا با کمبود فولات مربوط هستند ، از جمله کولیت اولسراتیو، بیماری کبد، اعتیاد به الکل، و دیالیز کلیه استفاده می شود.

در دوران بارداری اسید فولیک برای جلوگیری از سقط جنین و پیش گیری از “نقص لوله عصبی” مورد استفاده قرار می گیرد.

برخی از افراد از اسید فولیک برای جلوگیری از سرطان روده بزرگ یا سرطان دهانه رحم استفاده می کنند. و همچنین برای جلوگیری از بیماری قلبی و سکته مغزی، و همچنین به منظور کاهش میزان سطح خونی هموسیستئین استفاده می شود. سطوح بالای هموسیستئین ممکن است خطری برای بیماری قلبی باشد.

اسید فولیک برای از دست دادن حافظه، بیماری آلزایمر، از دست دادن شنوایی وابسته به سن استفاده می شود، جلوگیری از بیماری های چشم وابسته به سن – دژنراسیون ماکولا (AMD) –  کاهش نشانه های پیری، استخوان های ضعیف (پوکی استخوان)، پاها متلاطم (سندرم پای بی قرار)، خواب مشکلات، افسردگی، درد عصب، درد عضلانی، ایدز، یک بیماری پوستی به نام ویتیلیگو، و یک بیماری ارثی به نام سندرم شکننده X و همچنین برای کاهش عوارض جانبی مضر درمان با داروهای lometrexol و متوترکسات استفاده می شود.

گاها از آدامس اسید فولیک برای درمان عفونت های لثه استفاده است.

اسید فولیک اغلب همراه با دیگر انواع ویتامین ب مصرف می شود.

اسید فولیک در بدن چگونه عمل می کند

فولیک اسید برای رشد مناسب بدن ضروری است. در ساخت دی ان ای و بسیاری از فعل و انفعالات بدن دخیل است.

کاربردها و اثربخشی اسید فولیک

در موارد زیر موثر است

• کمبود فولات

احتمال بالای اثر در موارد زیر دارد

• بیماری کلیوی. حدود ۸۵% افراد مبتلا به بیماری حاد کلیوی دارای مقدار زیادی هوموسیستین هستند که خطر سکته و بیماری های قلبی را به دنبال دارد. مصرف اسید فولیک سطح آن را پایین می آورد اما خطر بیماری های قلبی مربوطه را کاهش نمی دهد.
• مقادیر بالای هوموسیستین خون. مصرف اسید فولیک ۲۰تا۳۰% مقدار آن را کاهش می دهد. توصیه شده است افرادی که دارای سطح هوموسیستین بالاتر از ۱۱میکرومول هستند از ب۱۲ و اسید فولیک استفاده کنند.
• کاهش اثرات سوء داروی متوترکسات. مصرف اسید فولیک از تهوع و استفراغ ناشی از مصرف این دارو می کاهد.
• ناهنجاری های مادرزادی. دریافت فولات فراوان از مواد غذایی و مصرف مکمل های فولیک حین بارداری خطر ناهنجاری را کاهش می دهد.

احتمالا در موارد زیر موثر است

• کاهش بینایی ناشی از کهولت سن. استفاده از فولیک به همراه دیگر ویتامین ها از جمله ب۶ و ب۱۲ خطر ابتلا را کاهش می دهد.
• افسردگی. استفاده از فولیک در کنار داروهای ضدافسردگی می تواند مفید واقع شود.
• فشارخون بالا. مصرف روزانه فولیک برای حداقل ۶هفته فشار را کاهش می دهد. هرچند نه بیشتر از داروهای کاهنده فشار.
• آسیب به لثه به دلیل مصرف داروی فنیتون. استفاده از فولیک بر روی لثه ها می تواند از آن پیشگیری کند.
• مشکلات لثه حین بارداری. استفاده از فولیک لثه را تقویت می کند.
• لکه های سفید رنگ پوست. خوردن فولیک علایم را بهبود می بخشد.

احتمالا در موارد زیر بی اثر است

• سرطان گلبول های سفید. مصرف فولات حین بارداری خطر ابتلا را کاهش نمی دهد.
• سرطان پستان. استفاده از فولات توسط زنانی که مقدار زیادی متونین، ب۱۲ یا ب۶ مصرف می کنند خطر ابتلا را کاهش می دهد.
• بیماری قلبی. استفاده از فولیک به تنهایی یا به همراه ب۶ و ب۱۲ خطر مرگ یا دیگر عواقب ناشی از بیماری قلبی را کاهش نمی دهد.
• سندروم خستگی مفرط. تزریق روزانه فولیک تاثیری ندارد.
• مسمومیت ناشی از داروی لومترکسول. تزریق روزانه فولیک تاثیری ندارد.
• سرطان پروستات. سطح فولیک خون ارتباطی به ابتلا ندارد.
• سکته. دریافت بالای فولات از مواد غذایی خطر سکته ناشی از پارگی عروق خونی را کاهش می دهد. هرچند، فولیک خطر سکته ناشی از لختگی خون در رگ را کاهش نمی دهد.

به احتمال بسیار زیاد در موارد زیر بی تاثیر است

• بیماری ارثی سندروم فرجیل. مصرف خوراکی فولیک علایم را بهبود نمی بخشد.

برای تاثیر در موارد زیر شواهد کافی موجود نیست

• آلزایمر. افراد مسنی که فولیک اسید زیادی مصرف می کنند کمتر در خطر ابتلا قرار دارند.
• پیشگیری از انسداد دوباره عروق پس از آنژیو. استفاده از اسید فولیک همراه با ب۶ و ب۱۲ با درمان تداخل پیدا می کند در مواردی که یک استنت برای باز نگه داشتن در عروق قرار داده شده است.
• اختلال دوقطبی. استفاده از فولیک اثر ضدافسردگی لیتیوم را تقویت نمی کند. اما در تقویت اثر داروی والپورات مؤثر است.
• سرطان رحم. افزایش مصرف فولیک در کنار تیامین، ریبوفلاوین و ب۱۲ می تواند در پیشگیری اثرگذار باشد.
• مهارت های فکری و حافظه در افراد مسن. استفاده از فولیک اسید بعضاً می تواند عملکرد ذهنی را تقویت کند.
• سرطان روده. مصرف اسید فولیک خطر ابتلا را کاهش می دهد.
• دیابت. اسید فولیک تاثیری ندارد.
• صرع. اسید فولیک تاثیری ندارد.
• سطح بالای هوموسیستین خون در اثر مصرف فنوفیبرات. مصرف یک روز در میان فولیک می تواند مقدار آن را کاهش دهد.
• سرطان معده. فولیک می تواند خطر ابتلا به بعضی انواع سرطان معده را کاهش دهد.
• نقرص. فولات خطر آن را کاهش می دهد.
• ضعف شنوایی. سطح پایین فولات موجود در خون با ناشنوایی ناگهانی در کودکان مرتبط است. مصرف اسید فولیک برای ۳سال روند ناشنوایی را در کهنسالان کند می کند.
• ناباروری مردان. مصرف روزانه فولیک و روی سولفات اسپرم را افزایش می دهد.
• سرطان ریه. ارتباطی با فولیک ندارد.
• افزایش مدت اثرگذاری داروهای درد قفسه سینه مصرف فولیک تاثیری ندارد.
• شکاف لب. مصرف فولیک حین بارداری خطر آن را کاهش می دهد.
• سرطان پانکراس. خوردن بیش از ۲۸۰ میکروگرم فولات در روز خطر ابتلا را کاهش می دهد.
• سندروم پای بی قرار. فولیک اسید می تواند عوارض آن را کاهش دهد.
• بیماری سلول داسی شکل. تاثیر فولیک مشخص نیست.
• سرطان ناشی از کولیت اولسروز. مصرف فولیک می تواند از آن پیشگیری کند.
• بیماری کبدی
• پوکی استخوان
• الکلیسم

عوارض جانبی و ایمنی اسید فولیک

خوردن یا تزریق فولیک بی خطر است. هیچ گونه عوارضی تاکنون برای مصرف دوز کمتر از ۱۰۰۰ میکرو گرم در روز آن گزارش نشده است.

مصرف دوز بالای آن در طولانی مدت می تواند خطرناک باشد و عوارضی چون دل درد، اسهال، اختلال خواب، راش، بی قراری، گیجی، تغییرات رفتاری، ناراحتی پوستی، حمله و نفخ را به دنبال داشته باشد.

مصرف بین ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میکروگرم اسید فولیک می تواند خطر بروز حمله قلبی را در افرادی که مشکل قلبی دارند افزایش دهد و حتی سرطان های ریه و پروستات.

ملاحظات و هشدارها

حاملگی و شیردهی: مصرف به اندازه آن بی خطر است. معمولا برای پیشگیری از ناهنجاری های مادرزادی می بایست روزانه بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میکروگرم فولیک مصرف شود.

آنژیوپلاستی: تزریق وریدی فولیک، ب ۶ و ب ۱۲ می تواند مضر باشد.

سرطان: مصرف روزانه ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میکروگرم فولیک می تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.

بیماری قلبی: مصرف فولیک و ب ۶ در افرادی که سابقه بیماری قلبی دارند خطر حمله را افزایش می دهد.

کم خونی ناشی از فقر ب ۱۲ : مصرف فولیک می تواند کم خونی را پنهان کرده و اقدامات درمانی را به تأخیر بیاندازد.

اختلال حمله: مصرف فولیک شرایط را وخیم تر می کند.

تداخلات اسید فولیک

تداخل متوسط : مراقب استفاده همزمان باشید

• فسفنیتون : این دارو در مواقع حمله استفاده می شود. بدن برای دفع، آن را تجزیه می کند. مصرف فولیک می تواند سرعت این فرآیند را افزایش داده و از اثربخشی دارو بکاهد.

• متوترکسات : این دارو با کاهش اثر فولیک در سلول های بدن عمل می کند. استفاده از قرص های فولیک می تواند از اثربخشی آن بکاهد.

• فنوباربیتال : این دارو در مواقع حمله به کار می رود و استفاده از فولیک اثربخشی آن را کاهش می دهد.

• فنیتون : بدن برای دفع آن را تجزیه می کند. فولیک سرعت این فرآیند را افزایش داده و از اثربخشی دارو می کاهد.

• پریمیدون : این دارو در مواقع حمله به کار می رود و استفاده از فولیک اثربخشی آن را کاهش می دهد.

• پیریمتامین : این دارو برای درمان عفونت های انگلی استفاده می شود. مصرف فولیک اثربخشی آن را کاهش می دهد.

دوز مصرفی اسید فولیک

برای کمبود فولیک: ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ میکروگرم در روز.

پیشگیری از ناهنجاری مادرزادی: حداقل ۴۰۰ میکروگرم در روز حین ماه اول بارداری. زنان با سابقه عوارض بارداری معمولا ۴ میلی گرم در روز از یک ماه قبل و تا ۳ماه بعد از زایمان مصرف می کنند.

کاهش خطر ابتلا به سرطان کولن: ۴۰۰ میکروگرم در روز

درمان سطح بالای هوموسیستین خون:

• ۰.۵ تا ۵ میلی گرم در روز، هرچند ۰.۸ تا ۱ مؤثر تر است.
• در بیماران کلیوی، درمان سطح بالای هوموسیستین مشکل است، و دوز ۰.۸ تا ۱۵ میلی گرم مورد استفاده قرار می گیرد. یا ۲.۵ تا ۵ میلی گرم ۳ بار در هفته. بیش از ۱۵ میلی گرم در روز اثر بیشتری نخواهد داشت.

تقویت اثر داروهای ضدافسردگی: ۲۰۰ تا ۵۰۰ میکروگرم در روز

لکه های پوستی: ۵میلی گرم ۲بار در روز

کاهش مسمومیت ناشی از مصرف متوترکسات برای درمان آرتریت: ۱ تا ۵ میلی گرم در روز

پیشگیری از کاهش بینایی: ۲.۵ میلی گرم فولیک، ۱میلی گرم ب ۱۲ و ۵۰ میلی گرم ب ۶ روزانه

مقدار کافی برای نوزادان تا ۶ ماه ۶۵ میکروگرم، ۷ تا ۱۲ ماه ۸۰ میکرو. میزان مصرف مجاز روزانه فولات برای کودکان ۱ تا ۳ سال ۱۵۰ میکرو، ۴ تا ۸سال ۲۰۰ میکرو، ۹ تا ۱۳ سال ۳۰۰ میکرو،بیش از ۱۳ سال ۴۰۰ میکرو. زنان حامله ۶۰۰ میکرو و شیرده ۵۰۰ میکرو. حداکثر میزان قابل تحمل برای کودکان ۱ تا ۳ سال ۳۰۰ میکرو، ۴ تا ۸ سال ۴۰۰، ۹ تا ۱۳ سال ۶۰۰، ۱۴ تا ۱۸ سال ۸۰۰ و بیش از ۱۸ سال ۱۰۰۰ میکرو گرم.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com