در اسکن بیضه ها ، پس از تجمع مواد ردیاب رادیواکتیوی در بافت بیضه، از دوربینی برای تصویربرداری از بیضه ها استفاده می شود (آزمایش پزشکی هسته ای). در طی اسکن بیضه، مواد ردیاب به یکی از سیاهرگ های بازو تزریق می شود. این ماده از طریق گردش خون به سوی بیضه ها حرکت می کند. این ماده ردیاب در مناطقی از بیضه ها به میزانی غیر طبیعی تجمع می یابد، که این تجمع غیر طبیعی می تواند دال بر وجود برخی از انواع تومورها باشد. همچنین این ماده ردیاب ممکن است نشانگر وجود توده هایی از مایعات (کیست) و یا عفونت (آبسه) باشد.
اسکن بیضه را می توان در شرایط اضطراری برای ارزیابی علت تورم ناگهانی و دردناک بیضه ها انجام داد، که این تورم های ناگهانی ممکن است به دلیل پیچ خوردگی طناب اسپرماتیک درون بیضه ها ایجاد شوند. این وضعیت پیچش بیضه نامیده می شود و مستلزم ارزیابی های پزشکی فوری و درمان است.
به منظور بررسی تومورهای بیضه احتمالی و پیچش بیضه ها، سونوگرافی بیضه تا حد زیادی جایگزین اسکن بیضه شده است.
اسکن بیضه ها به دلایل زیر انجام میشود:
هیچ آمادگی خاصی برای سونوگرافی بیضه نیاز نیست.
ممکن است از شما خواسته شود تا قبل از انجام آزمایش، فرم رضایتنامه را تکمیل نمایید.
در مورد نگرانی هایتان در رابطه با ضرورت انجام این آزمایش، مخاطرات آن، چگونگی انجام آن، و یا معنا و مفهوم نتایج حاصله با پزشک خود گفتگو کنید. برای درک اهمیت این آزمایش، می توانید فرم اطلاعات آزمون پزشکی را تکمیل نمایید.
اسکن بیضه معمولاً توسط تکنسین پزشکی هسته ای انجام م یشود. نتایج آزمایش معمولاً توسط یک رادیولوژیست یا متخصص پزشکی هسته ای مورد تفسیر قرار می گیرند.
شما باید تمامی زیور آلات خود را در بیاورید، زیرا ممکن است با نتایج آزمایش تداخل داشته باشند. همچنین شما باید تمامی یا قسمتی از لباس های خودتان را از تن تان در بیاورید ولی غالباً قبل از شروع آزمایش لباس گشادی که مخصوص آزمایش است برای استفاده به شما داده خواهد شد.
تکنسین قسمتی از بازوی شما را برای تزریق ماده ردیاب رادیواکتیو پاکسازی می کند. سپس مقدار کمی از ردیاب رادیواکتیوی از آن ناحیه تزریق می شود.
شما به پشت بر روی تخت آزمایش دراز کشیده و برای جلوگیری از تداخل آلت تناسلی شما با انجام اسکن، آلت تناسلی شما برروی ناحیه شکمی شما قرار داده می گیرد. ممکن است برای محافظت از بیضه ها در زیر اسکنر حوله ای بر روی آنها قرار داده شود. پس از تزریق ماده ردیاب رادیواکتیو، دوربین تشعشعات آزاد شده توسط ردیاب را اسکن نموده و تصاویری از ردیاب موجود در بیضه هایتان را تولید می کند. دو اسکن مجزا با فاصله زمانی حدود ۱۵ دقیقه انجام مییابد. برای جلوگیری از مات شدن تصویر باید در حین اسکن آرام و بدون هیچ حرکتی دراز بکشید. ممکن است از شما خواسته شود تا در طی اسکن نفس خود را برای چند ثانیه نگه دارید. دوربین هیچ گونه تشعشعی تولید نم یکند، بنابراین فرد در حین اسکن در معرض تشعشعات بیشتری قرار نمی گیرد و اسکن بیضه ها در حدود ۴۵ دقیقه به طول میکشد.
معمولاً هیچ گونه دردی در اثر تزریق سوزن ردیاب احساس نمیشود، ولی بعضاً نیز ممکن است سوزش مختصر و یا فشار اندکی را در اثر ورود سوزن به پوست خود احساس کنید. در غیر این صورت، اسکن بیضه ها معمولاً بدون درد است. حفظ حالت سکون در طی اسکن به خصوص در صورت وجود درد بیضه اندکی دشوار می باشد. برای فراهم نمودن اسباب راحتی خودتان در طی آزمایش، می توانید قبل از شروع اسکن تقاضای یک بالش یا پتو نمایید.
واکنش های آلرژیک به ردیاب رادیواکتیوی نادر است. بسیاری از این مواد ردیاب ظرف مدت یک روز از بدن شما دفع خواهند شد (از طریق ادرار یا مدفوع شما)، بنابراین حتما بی درنگ به توالت بروید و سپس دست های خود را به طور کامل با آب و صابون بشویید. میزان تشعشعات پس از آزمایش به قدری ناچیز است که برای افرادی که با شما در تماس هستند عملاً خطرساز نیست.
گاهی اوقات، ممکن است درد یا تورمی در محل تزریق ایجاد شود. این علائم را معمولاً می توان با گذاشتن پارچه ای مرطوب و گرم بر روی بازو کاهش داد.
همواره خطر بسیار اندکی از آسیب به سلول ها یا بافت های در معرض تشعشات، حتی در سطوح پایین تشعشعات آزاد شده از سوی ردیاب رادیواکتیوی مورد استفاده در این آزمون وجود دارد.
در اسکن بیضه ها، پس از تجمع مواد ردیاب رادیواکتیو در بافت بیضه، از دوربینی برای تصویربرداری از بیضه ها استفاده می شود (آزمایش پزشکی هسته ای). نتایج اسکن بیضه ها معمولاً ظرف مدت دو روز آماده می شوند، ولی در شرایط اضطراری نتایج را می توان ظرف مدت یک ساعت آماده نمود.
ماده ردیاب رادیواکتیو به میزان مساوی در بیضه ها جریان دارد. هیچ تجمعی از ردیاب در هیچ یک از نواحی بیضه ها وجود ندارد.
ماده ردیاب رادیواکتیو به میزان مساوی در بیضه ها جریان ندارد، که چنین حالتی بیانگر تنگی، انسداد، یا آسیب دیدگی عروق خونی بیضه ها است. این شرایط میتواند حاکی از این باشد که جریان خون توسط یک طناب اسپرماتیک پیچ خورده در درون بیضه ها کاهش یافته است. چنین حالتی پیچش بیضه نامیده می شود.
مناطقی با تجمع میزانی غیر طبیعی از مواد ردیاب می توانند دال بر وجود بیماری هایی از قبیل کیست، تومور، توده های عفونی (آبسه)، لخته خون، و یا التهاب لوله های (مجاری) حاوی اسپرم (اپیدیدیم) باشند. چنین التهابی اپیدیدیمیت نامیده می شود.
در صورتی که قادر به حفظ حالت سکون خود در طی آزمایش نباشید، نتایج حاصل از اسکن بیضه ها دقیق نخواهند بود.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com