اگر دکتر یا مامای شما نگرانی هایی درباره سلامت شما یا نوزاد شما تا انتهای بارداری شما داشته باشد, ممکن است پیشنهاد کند که پروسه را تسریع کنید. این زایمان تحریک شده یا القای زایمان نام دارد. به جای انتظار برای اینکه زایمان به صورت طبیعی شروع شود, دکتر یا مامای شما از داروها یا روندی برای شروع زودتر آن استفاده خواهد کرد. القا می تواند انتخاب درستی برای بعضی از زنان باشد اما ریسک هایی دارد. بیشتر متخصصین می گوییند بهتر است اجازه دهیم که زایمان به خودی خود شروع شود و به صورت طبیعی پیشروی کند مگر اینکه دلیل پزشکی مشخصی وجود داشته باشد.
القا بسیار متداول است- یک زن از چهار زن در ایالات متحده زایمان را با القا شروع می کنند. بارها این به دلایل پزشکی انجام می شود. اما بعضی زنان به خاطر راحتی خودشان, دکتر یا ماما تحریک به زایمان می شوند. بیشتر متخصصان فکر می کنند که این کار اشتباهی است.
۱ تا ۲ هفته از تاریخ تعیین شده زایمان شما گذشته است. بعد از ۴۱ هفته, شما و نوزاد شما در ریسک بیشتری برای مشکلات قرار دارید.
کیسه آب شما پاره می شود اما زایمان شروع نمی شود. وقتی که کیسه آب پاره می شود, شما و نوزاد شما ریسک بالاتری برای عفونت دارید. ممکن است نیاز به تحریک زایمان سریع نداشته باشید. با دکتر یا مامای خود این مسئله را بررسی کنید. گاهی بی خطر است که اجازه دهیم زایمان به خودی خود شروع شود اما بعد از اینکه کیسه آب شما پاره شد, نباید ارزیابی واژنی/ داخلی روی شما انجام شود.
شما مشکل سلامتی دارید که شما یا کودکتان را در معرض خطر قرار می دهد. اگر شما شرایطی مثل دیابت, فشار خون بالا, تشنخ آبستی دارید, دکتر یا مامای شما ممکن است بخواهد زایمان را تحریک کند.
تستی نشان داده که نوزاد شما ممکن است مشکل داشته باشد. اگر نوزاد شما به صورت طبیعی رشد نمی کند یا ضربان قلب غیر طبیعی دارد, دکتر یا ماما ممکن است بخواهد زایمان را تحریک کند.
اندکی تعویق در زمان زایمان دلیلی برای تحریک زایمان نیست. هیچ مزیتی تا وقتی که شما ۴۱ هفته یا بیش از آن داشته باشید وجود ندارد. در حالیکه دکتر ها زنانی که فکر می کردند نوزاد بزرگی دارند را تحریک به زایمان می کردند, هیچ شواهدی وجود ندارد که این به نوزاد یا مادر کمک می کند.
بعضی دکتر ها تحریک گزینشی را برای دلایل غیر پزشکی توصیه می کنند. شاید شما دور از بیمارستان زندگی می کنید و دکتر شما نگران است که به موقع به بیمارستان نرسید. یا ممکن است دکتر شما از شما بخواهد که با برنامه او تطابق حاصل کنید. متخصصین می گویند که شما با این حال باید دوباره مسئله را بررسی کنید. به خاطر اینکه تحریک زایمان خطراتی دارد, متخصصین می گویند که زنان نباید تحریک به زایمان شوند مگر اینکه از نظر پزشکی ضروری باشد.
شما همچنین نمی خواهید که بیش از حد زود القا شوید. نوزادانی که قبل از ۳۹ هفته به دنیا آمدند بیشتر احتمال دارد که مشکلات سلامت داشته باشند, بیشتر در بیمارستان بمانند و بیشتر در بخش مراقبت ویژه نوزادان بمانند.
چند راه وجود دارد که دکتر یا ماما می تواند زایمان را القا کنند. این راه ها از متداول ترین تا غیر متداول ترین لیست شده اند.
چاک دادن غشاها. در این روند, دکتر یا مامای شما از یک انگشت استفاده می کند تا به آرامی کیسه آمنیوتیک را از دیواره رحم شدهه کند. این هورمونی را آزاد می کند که انقباضات را تحریک می کند. این کار می تواند در مطب دکتر یا ماما انجام شود. این می تواند ناراحت کننده باشد. بعد از آن, شما احتمالا به خانه می روید تا منتظر انقباضات شوید. ممکن است احساس گرفتگی داشته باشید. مطالعه درباره اینکه چطور چاک دادن غشا عمل می کند توافق ندارند. با در نظر گرفتن این مسئله و ناراحتی که این کار ایجاد می کند, درباره موافقت ها و مخالفت ها با دکتر یا مامای خود از قبل صحبت کنید.
هورمونها. در بیمارستان دکتر به شما هورمونی به نام پروستاگلاندیس می دهد تا رحم را باز کند و انقباضات شروع شود. اگر شما قبلا سزارین شده باشید, دکتر شما از این درمان استفاده نمی کند چون ریسک پارگی رحم را بالا می برد.
اتساع مکانیکی. یک راه دیگری که دکتر یا ماما زایمان را تحریک می کند با بالون کاتتر است. در بیمارستان, دکتر شما یک تیوب نازک را از واژن شما وارد مجرای گردن رحم می کند. سپس دکتر از آب برای باد کردن بالن در انتهای تیوب استفاده می کند که باعث می شود سرویکس باز شود.
دارو. داروی پیتوسین ( اکسیتوسین ) می تواند انقباضات را شروع کند. شما این دارو را در بیمارستان از طریق تیوب IV در بازوی خود دریافت می کنید. دکتر یا ماما با دوز کم شروع می کند و به تدریج آن را افزایش می دهد تا زمانی که انقباضات شما به اندازه کافی قوی و مکرر شود که نوزاد به دنیا بیاید.
بعضی زنان در چند ساعت بعد از القا وارد فاز زایمان می شوند. برای بقیه ۱ یا ۲ روز طول می کشد که زایمان شروع شود.
اگر هیچ کدام از این متدها زایمان را شروع نکند, شما احتمالا باید سزارین شوید به خصوص اگر کیسه آب شما پاره شده باشد.
عموما القای بارداری ایمن است اما ریسک هایی وجود دارد:
ریسک بالاتر عمل سزارین. اگر القا موثر واقع نشود, دکتر شما ممکن است تصمیم بگیرد که به سراغ سزارین برود.
ماندن طولانی تر در بیمارستان. اگر بارداری شما القا شده باشد, شما طی زایمان بیشتر در بیمارستان می مانید. اگر شما بعد از القا نیاز به سزارین داشته باشید, زمان بستری شما در بیمارستان بیشتر هم خواهد شد.
نیاز افزایش یافته برای داروی مسکن. القای بارداری ممکن است باعث شود که انقباضات قوی تر و سریعتر از معمول باشند. شما احتمالا نیاز به داروی اپی دورال یا داروی دیگر برای مدیریت درد دارید.
ریسک افزایش یافته عفونت. پاره شدن کیسه آمنیوتیک می تواند منجر به عفونت شود اگر که شما در یکی دو روز بعد از القا زایمان نکنید.
مشکلات سلامتی برای نوزاد. زنانی که القای زایمان دارند اغلب نوزادانشان اندکی زودتر به دنیال می آید بین هفته ۳۷ و ۳۹. نوزادانی که زود به دنیا آمده اند مشکلاتی در تنفس و چیزهای دیگر دارند. آنها ممکن است ریسک بالاتر مشکلات رشدی طولانی مدت داشته باشند.
مشکلات حین زایمان. القا به خصوص با دارو ممکن است برای فردی که سزارین قبلی یا جراحی دیگری در رحم داشته ایمن نباشد. آنها ریسک بالایی از پارگی رحم را دارند. انقباضات شدید باعث می شود که جفت از دیواره رحم جدا شود که قطع ناگهانی جفت نام دارد. هر دوی این شرایط جدی اما نادر هستند حتی در صورت القای زایماند
اگر دکتر یا ماما القا را توصیه کرد, سوالاتی بپرسید. باید مطقا مطمئن شوید که این بهترین تصمیم برای سلامت شما و کودک شما است.
شایعات درباره درمان های خانگی که باعث زایمان می شود وجود دارد اما هیچ شواهد علمی برای پشتیبانی از آنها وجود ندارد این متد ها عبارتند از:
هیچ کدام از این متدها را قبل از اینکه با دکتر یا مامای خود صحبت کنید امتحان نکنید. بعضی از آنها می تواند خطراتی ایجاد کند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com