آیا سرطان ، مسری است ؟

آیا سرطان ، مسری است ؟ سرطان ، مسری نیست

 سرطان از فرد بیمار به فرد سالم قابل سرایت نیست . هیچ مدرکی دال بر انتقال سرطان از راه مقاربت جنسی ، بوسه ، تماس ، تغذیه و یا از طریق بازدم  فرد بیمار به افراد دیگر وجود ندارد .

سلول های سرطانی بدن فرد بیمار توانایی زنده ماندن در بدن فرد سالم دیگری را ندارد .  سیستم ایمنی بدن یک فرد سالم ، سلول های خارجی از جمله سلول های سرطانی از بدن فرد دیگری را شناخته و آنها را نابود می سازند .

انتقال سرطان پس از پیوند عضو

چند مورد که در آن عضو پیوندی از بدن فرد مبتلا به سرطان در بدن فرد عضو گیرنده منجر به انتقال سرطان شده ، وجود داشته است . اما عامل اصلی که منجر به چنین اتفاقی می شود به خاطر دریافت داروهایی است که باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن عضو گیرنده شده اند . عدم دریافت این داروها نیز امکان پذیر نیست چرا که با مصرف نکردن این داروها بدن ، عضو تازه پیوند زده شده را پس خواهد زد . به نظر می رسد که دلیل اصلی انتقال سرطان از طریق پیوند عضو که به ندرت اتفاق می افتد ، ضعیف شدن موقتی سیستم ایمنی بدن باشد. به منظور جلوگیری از بروز چنین حوادثی ، اهدا کنندگان عضو با دقت بسیار بالا غربالگری می شوند.

با این حال مطالعات اخیر نشان داده است که امکان ابتلا به سرطان در گیرندگان عضو ( حتی عضو پیوندی سالم ) در مقایسه با افرادی ک عضو دریافت نمی کنند بیشتر است. این هم احتمالا به دلیل استفاده از داروهایی است که برای جلوگیری از پس زدن عضو پیوند زده شده استفاده می شود . این داروها سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و سیستم ایمنی قادر به تشخیص و از بین بردن  سلول های مشکوک به سرطان و یا ویروس هایی که منجر به سرطان می شوند را نخواهد داشت.

انتقال سرطان در دوران بارداری

حتی اگر زن بارداری مبتلا به سرطان باشد ، سرطان به ندرت می تواند روی جنین وی تاثیر مستقیم بگذارد. برخی از سرطان ها می توانند از طریق جفت به جنین انتقال پیدا کند ، اما اغلب سرطان ها نمی توانند خود جنین را به طور مستقیم تحت تاثیر قرار دهند . در چند مورد بسیار نادر ، انتقال ملانوم ( نوعی سرطان پوست ) به جفت و جنین مشاهده شده است.

میکروب ها مسری هستند

می دانیم که میکروب ها ( معمولا باکتری ها و ویروس ها ) می توانند از طریق رابطه ی جنسی ، بوسیدن ، لمس و تغذیه ی مشترک  از فردی به فرد دیگر انتقال یابند. برخی از انواع آنها نیز از طریق هوای آزاد منتقل می شوند . اما وجود میکروب در بدن فرد مبتلا به سرطان تهدید بیشتری نسبت به فرد سالم تلقی می شود. دلیل این امر آن است که سیستم ایمنی بدن افراد مبتلا به سرطان ( به خصوص در حین دریافت درمان ) ضعیف بوده و ممکن است قادر به مبارزه با عفونت نباشند.

میکروب خطر ابتلا به سرطان را تحت تاثیر قرار می دهد 

برخی میکروب ها نقش مهمی در پیشرفت برخی از انواع خاصی از سرطان را بازی می کنند. این جمله ممکن است خیلی از افراد را به این  اشتباه بیاندازد که سرطان مسری است .

ویروس ها

می دانیم که برخی از انواع سرطان در بدن افراد مبتلا به ویروسی خاص ، شایع تر است . برای مثال:

• انواع خاصی از پاپییلومای انسانی ( HPVs ) با سرطان های گردن رحم، مهبل (واژن)، فرج، آلت تناسلی، مقعد، و برخی از سرطانهای دهان، گلو، سر و گردن در ارتباط است. با این حال از تاثیر  مصرف سیگار و الکل و دیگر عوامل از این دست در خطر ابتلا به این سرطان ها نباید غافل شد .
• ویروس اپستاین – بار (  EBV) به سرطان های بینی و گلو ( نازوفارنکس ) لنفوم معده، لنفوم هوچکین و لنفوم Burkitt.
• ویروس هپاتیت بی (HBV) و ویروس هپاتیت سی ( (HCV به عفونت های مزمن کبدی که می تواند منجر به سرطان کبد ( هپاتوسلولار ) ارتباط دارد.
• ویروس هرپس نوع  انسانی ( HHV-8 ) با عنوان کاپوزی ویروس سارکوم تبخال نیز شناخته می شود ، با نوعی از سرطان به نام سارکوم کاپوزی مرتبط است . ویروسHHV  در  اغلب افراد مبتلا به آن پیشرفتی در بدن نخواهد داشت مگر آنکه به عامل نقصان سیستم ایمنی بدن یعنی HIV   ( ویروسی که منجر به ایدز می شود ) هم مبتلا شوند . افراد کمی ممکن است در صورت مصرف داروهایی که سیستم ایمنی بدنی را تضعیف می کند ، به سارکوم کاپوزی مبتلا شوند . در بسیاری از موارد سرطان های وابسته به ایدز  ، ویروس های دیگر مانند  HHV-8 یا  HPVدر شد و توسعه ی سرطان نقش مهمی را دارا می باشند.

این ویروس ها قابل انتقال از فردی به فرد دیگر می باشند ( معمولا از طریق خون و رابطه ی جنسی ) ، اما عفونت های ویروسی به تنهایی معمولا منجر به سرطان می شوند . تضعیف سیستم ایمنی بدن، عفونت های دیگر، عوامل خطر دیگر (مانند سیگار کشیدن)، و سایر مشکلات سلامتی ، راه را برای ایجاد سرطان راحت تر باز می کند.

• باکتری ها هم می توانند عامل ایجاد سرطان باشند. هلیکوباکتر پیلوری ، نوعی از باکتری است که به انواع خاصی از سرطان معده ارتباط دارد. عفونت مزمن و طولانی مدت این باکتری ، لایه ی داخلی معده را اسیب زده و خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد .

این واقعیت که وجود سرطان در خانواده ای ، معمول تر باشد بدین معنی نیست که افراد خانواده این بیماری را به یکدیگر سرایت می دهدند. دلایل دیگری وجود دارد :

• افراد خانواده ، دارای ژن های مشترک می باشند
• افراد خانواده ممکن است سبک زندگی ناسالم مشابه داشته باشند ( رژیم غذایی و مصرف سیگار)
• ممکن است عامل سرطان زای مشابه در همه ی افراد یک خانواده آشکار شود.

انگل ها

کرم های انگلی موجود در درون بدن انسان نیز می توانند خطر ابتلا به برخی سرطان ها را افزایش دهند . انگل هایی که باعث سرطان می شوند به ندرت در ایالات متحده آمریکا و بخی دیگر کشور های توسعه یافته ، شناسایی شده است ، اما این انگل ها موجب سرطان های مثانه و مجاری صفرا و ادراری و دیگر سرطان ها نیز می شوند.

ابتلا به سرطان به دلیل تغییرات DNA

  بیشتر سرطان ها بخاطر عوامل عفونی ایجاد نمی شوند . سرطان به دلیل رخ دادن تغییر ( جهش ) در دی ان ای بدن افراد بوجود می آید .این تعییرات می توانند ارثی  و یا در طول زندکی فرد ایحاد شوند. برخی از این تغییرات بدون هیج دلیل ِموجه بوده در حالیکه برخی دیگر ممکن است وابسته به عوامل زیست محیطی از جمله اشعه UV  خورشید و مصرف سیگار هستند.

برخی ویروس ها به این معروف هستند که موجب جهش در دی ان ای شده و منجر به سرطان می شوند. باقی میکروبه ها به طور غیر مستقیم با مزمن ( طولانی مدت شدن ) نمودن و یا تضعیف سیستم ایمنی بدن باعث پیشرفت سرطان می شوند .

مطالعات علمی حاکی از آن است که شیوع سرطان همانند بیماری های مسری نیست

اگر سرطان مسری بود ، در آن صورت همانند بیماری های واگیر دار و همه گیر از جمله سرخک ، فلج اطفال و سرما خوردگی بین مردم پخش می شد و همه ی ما مبتلا به سرطان می شدیم . در آن صورت با درصد بالایی از این بیماری در دوستان و خانواده ها و حتی در بین پزشکان و افرادی که در بیمارستان فعالیت می کنند مواجه می شدیم . در نتیجه مسری بودن سرطان ، منتفی است .

برخی افراد برای اثبات مسری بودن سرطان ادعا می کنند که سرطان دارای ” خوشه هایی ” است که به صورت مستقیم و غیر مستقیم از فرد مبتلا به فرد سالم منتقل می شود .  اما دانشمندان دریافته اند که این خوشه ها تقریبا هرگز منجر به شیوع بیشتر و بزرگتر سرطان در بین عموم مردم نخواهد شد .

در هر صورت این بحث باعث نادیده گرفتن عوامل محیطی و فرهنگی تاثیر گذار اعم از رژیم غذایی و سبک زندگی بر ابتلا به سرطان نمی شود .

افردا مبتلا به سرطان نیاز دارند تا در بین دیگر افراد باشند

حتی امروزه ، خانواده ، دوستان و همکاران افراد مبتلا به سرطان گاهی اوقات به محض آگاهی پیدا کردن در رابطه با سرطان ، از این افراد دوری می کنند. در نتیحه افراد مبتلا به سرطان معمولا احساس ترد شدگی و تنهایی می کنن.

شما نباید از افراد مبتلا به سرطان دوری کنید ، مطمئن باشید که بیماری را از آنها دریافت نخواهید کرد .  آنها به ملاقات و حمایت شما احتیاج دارند.

ترجمه شده از وبسایت: www.cancer.org