آیا با یک حمله آسم مواجه اید؟

نشانه‌های اولیه آسم

بیش‌ تر حمله‌های آسم با نشانه‌هایی از قبل همراهند. قبل از شروع حمله ممکن است شما:

اشتهای خود را از دست بدهید.
احساس خستگی کنید با نتوانید بخوابید.
اغلب اوقات سرفه کنید.
سردرد داشته باشید.
حلقه‌های سیاهی زیر چشمانتان داشته باشید.
به هنگام فعالیت بدنی خس‌خس کنید یا بسیار ضعیف باشید.

با شناسایی این علائم می‌توانید از رسیدن به وضعیت‌ اورژانسی جلوگیری کنید.

سرفه‌های مزمن

نشانه‌های حملات آسم در هر دوره متفاوت است؛ ممکن است پیش از یک حمله اصلا سرفه نکنید اما در دوره بعد، سرفه‌ های طولانی مدت داشته باشید، به خصوص در شب‌ها. سرفه‌ های بر اثر آسم خشک و کوتاه است. اگر به بیماری سرماخوردگی مبتلا شدید و پس از مدتی تمامی علائم سرماخوردگی از بین رفتند و تنها چنین سرفه‌هایی به مدت طولانی ادامه داشتند، ممکن است شما مبتلا به آسم باشید.

از خوردن داروهای ضد‌سرفه خودداری کنید زیرا این داروها آسم را درمان نمی‌ کنند.

تغییرات قابل مشاهده در نحوه تنفس شما

با کمک دستگاه اندازه‌ گیری حداکثر جریان بازدمی می‌توانید از قبل از حملات آسم آگاه شوید. تعداد دفعات بهترین حالت تنفس خود را از قبل بدانید.

اگر عددی که دستگاه نشان می‌ داد بین پنجاه تا هشتاد درصد از بهترین حالت تنفس شما باشد به این معناست که حمله آسم آغاز شده است.

عددهای زیر پنجاه درصد نشان‌ دهنده‌ی موارد اورژانسی است. از اسپری‌های تنفسی استفاده کنید و بلافاصله کمک بخواهید.

اگر به هنگام پیاده‌ روی یا صحبت نفس کم آوردید یا لبان شما به رنگ خاکستری یا آبی شد با اورژانس تماس بگیرید. در این حین از اسپری‌های تنفسی استفاده کنید.

هنگام حملات آسم یک برنامه از پیش تعیین شده را دنبال کنید.

یک برنامه عملیاتی شما را راهنمایی می‌کند تا در هنگام حملات آسم بتوانید علائم آن را کنترل کنید.

این برنامه با استفاده از تعداد حداکثر بازدم‌ها می‌تواند نوع و زمان مصرف داروها را مشخص کند. ضروری است که این گام‌ها را به ترتیب و مطابق با نظر پزشکتان دنبال کنید.

در صورتی که دستورالعمل‌های برنامه را به دقت رعایت کردید و باز هم حال شما رو به وخامت رفت، با پزشک خود مشورت کنید. در برنامه خود قسمتی را به موارد اورژانسی اختصاص دهید.

مشکلات تنفسی

در هنگام حملات آسم، عضلات پوشاننده مجاری تنفسی منقبض و لایه‌ های این مجاری متورم می‌ شوند.

مجاری تنفسی بیش از حد مخاط تولید می‌کنند که این مخاط تولیدی لوله‌ های هوایی شش‌ها را مسدود می‌ کند.
هوا در شش‌ ها حبس می شود و تنفس را با مشکل مواجه می‌ سازد.

خس‌ خس سینه ممکن است اولین نشانه‌ای باشد که آن را حس می‌ کنید. با بدتر شدن اوضاع، احساس سنگینی در قفسه سینه و تنگی نفس به مراتب بیشتر می‌ شوند. در نهایت، شما احساس می‌ کنید که هوای کافی به شما نمی‌ رسد.

تغییرات در طرز ایستادن

هنگامی که فردی با مشکل تنفسی روبرو است ممکن است به جلو خم شود، کلمات را به صورت تک‌ تک ادا کند و سراسیمه به نظر رسد.

با وخامت اوضاع، شخص به جلو قوز می‌ کند و برای نگه داشتن حالت بدن دست‌ها را روی زانو‌ها می‌ گذارد. به این حالت، وضعیت سه پایه می‌ گویند.

انقباض سینه و گردن

هنگام مشکل در تنفس، بافت سینه و گردن با هر بار تنفس دچار تورفتگی می‌شود که به آن انقباض می‌گویند.

انقباض بدان معنی است که هوای کافی به ریه‌ها وارد نمی‌ شود. این وضعیت یک حالت اورژانسی است و اگر در این وضعیت قرار گرفتید بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.

نشانه‌های مشکلات تنفسی حاد در کودکان عبارتند از: