آموزش استفاده از دستشویی به نوزاد ان، که “ارتباط تخلیه” یا “بهداشت طبیعی نوزاد” نیز نامیده می شود، عمل آشنا کردن کودکتان با توالت یا صندلی دستشویی در سن خیلی کم معمولا بین تولد و ۴ ماهگی است.
بعضی از والدین که اینکار را انجام می دهند، هرگاه ادرار یا مدفوعی را پیش بینی کنند، با دوان دوان رساندن کودکشان به نزدیک ترین حمام، کاملا از پوشک جلوگیری می کنند. بقیه دائم پوشک عوض می کنند. در اکثر موارد طی ۱۸ ماه، کودکانشان “دانش آموخته” شده اند – که این، یعنی آنها می دانند چه موقع از توالت استفاده کنند و با موفقیت خود را به آنجا برسانند.
در مقابل، تحقیقات نشان می دهد کودک معمولی پسر، در ایالات متحده در ۳۹ هفتگی و دختر معمولی در ۳۵ هفتگی، می توانند به طرز قابل اعتمادی خشک بمانند و از حمام استفاده کنند. (این تحقیق یافته است که معمولا هشت تا ده هفته طول می کشد تا یک کودک از وابستگی کامل به پوشک، به کاملا آموزش استفاده از دستشویی دیدن برود.)
با اینکه معنی آموزش دستشویی کردن به یک نوزاد کوچک برای بسیاری از والدین غیر عادی به نظر می رسد، مفهوم جدیدی نیست. پیش از سال ۱۹۵۰، بیشتر کودکان در امریکا در سن ۱۸ ماهگی آموزش دستشویی رفتن دیده بودند. و امروزه، بیشتر کودکانِ آفریقایی، آسیایی و اروپایی، قبل از تولدِ دو سالگی خود آموزش دیده اند.
پس چرا کودکان امریکایی و والدینشان، اینقدر به پوشک هایشان وابستگی دارند؟ بسیاری فکر می کنند، که بخشی از این موضوع، به اندازه اختراع پوشک های یکبار مصرف، به تغییر عقیده متخصصان درباره آموزش استفاده از دستشویی مربوط است.
در دهه ۱۹۵۰، متخصص کودک، بنجامین اسپاک و دیگر متخصصان توصیه رویکرد ساده تری برای آموزش توالت رفتن را آغاز کردند. پس از آن در دهه ۱۹۶۰، حتی متخصص کودک و کارشناس والدین، تی. بری برازلتون، راه حل ملایم تر و “کودک- محور”تری توصیه می کند: او والدین را تشویق می کند، به کودکانشان اجازه دهند، زمان ترک کردن پوشک را خودشان انتخاب کنند.
نظریه برازلتون، تقریبا همزمان با پوشک های یکبار مصرف، که برای کودکان راحتتر به نظر می رسیدند (آنها خاصیت جذب بالایی دارند بنابراین کودکان احساس خیسی نمی کنند) و سرو کار داشتن با آنها برای والدین راحتتر است، مشهور شد. با این پیش زمینه، بالا رفتن متوسط سن آموزش توالت رفتن،تعجب آور نیست.
اگه دوست دارین بدونین رشد حرکتی، شناختی, اجتماعی و زبانی کودکتون چطور بوده، پیشنهاد ما استفاده از نرم افزار رشدیار هست.
به طور کلی، اطلاعات علمی کمی درباره آموزش دستشویی رفتن و بسیار کمتر درباره آموزش آن به نوزادان وجود دارد.
اما طرفداران آن فواید زیادی ذکر می کنند:
این کار پیوند بین والدین و کودک را ارتقا می بخشد. حامیان این روش ادعا می کنند که آموزش استفاده از توالت به نوزادان، شما را به کودکتان نزدیک تر می کند. آنها می گویند، به این خاطر که شما به طور مداوم برای دیدن علائمی از دفع کردن، کودکتان را زیر نظر دارید، با نیازهای او هماهنگ تر می شوید. جنیفر لینچ، مادر دو کودک (که هر دو در نوزادی آموزش استفاده از دستشویی دیده اند) می گوید، “بهترین ویژگی این کار آن است که شما بیشتر با فرزندتان ارتباط برقرار می کنید. بین شما و کودک ۳- ماهه تان چنین “ارتباطی” وجود دارد.”
والدینی که از این تکنیک استفاده می کنند، مشتاقند شیوه دلبستگیِ والدین بودن را نیز بپذیرند رویکردی برای پرورش کودک، که عاداتی مثل خوابیدن در تخت خانواده، طولانی شدن تغذیه با شیر مادر و حمل کردن کودکتان با کیسه مخصوص، را تقویت می کند.
این کار برای کودک شما راحت تر است. طرفداران آموزش استفاده از توالت به نوزادان، معتقدند کودکان اغلب به خاطر نا راحتی پوشک گریه می کنند یا نق می زنند، حتی وقتی پوشک های یکبار مصرف می پوشند و می توانید، با آزاد کردن پوشکش، از آزار جوش های کودکتان جلوگیری کنید.
این کار به کودکتان اجازه می دهد استقلال در حال رشدش را اعمال کند. وقتی او پویاتر می شود و شروع به خواست انجام دادن کارها به روش خودش می کند، تشویق او به “چهار دست و پا رفتن به سوی صندلی توالتی کوچک” یا “استفاده از توالت کودکان بزرگتر” به تنهایی، می تواند راحتتر از درگیر شدن در جنگ روزمره عوض کردن پوشک باشد.
این کار هدر رفت پوشک را کاهش می دهد. در سال ۲۰۰۹، امریکایی ها حدود ۴ میلیون تن پوشک یکبار مصرف را در محل های دفن زباله دفع کردند. استفاده کمتر از پوشک های پارچه ایی نیز به محیط زیست کمک می کند، چراکه آنها برای شستشو و تولید به انرژی و دیگر منابع نیازمندند. و کاهش استفاده از پوشک تنها برای زمین خوب نیست؛ بلکه فرصت خوبی برای بودجه خانواده تان نیز هست.
این کار طبیعی و فطری است. آموزش استفاده از توالت به نوزاد، تقلیدی از عادات کهن زنان در بخش هایی از افریقا و آسیا است، که مادران اغلب کودکان پوشک نشده شان را به دوش می گیرند. این مادران، با یادگیری پیش بینی کردن نیازهای دفع کردن آنها، از کثیف شدنشان توسط باسن های برهنه کودکان جلوگیری می کنند: وقتی مادری متوجه علامت یا حالتی می شوند، که مشخص می کند کودکش می خواهد خودش را رها کند، کودک را دور از خود نگه می دارد.
در ایالات متحده امریکا، پیروان این شیوه، برآنند تا کودکانشان را به سرعت به استفاده از توالت سوق دهند. لاری بوک، نویسنده چندین کتاب در زمینه آموزش استفاده از توالت به نوزادان، توضیح می دهد، “این به آن صورت نیست که کودکتان این طرف و آن طرف بدود و هرجایی ادرار و مدفوع کند. این روش بسیار بهداشتی است.”
الیزابت پارایس، سخنگویی برای کودک بدون پوشک و مادر پنج کودک (که دو نفر از آنها در نوزادی آموزش استفاده از توالت دیده اند) می گوید، و این کار به مقدار دور از ذهنی توجه نیاز ندارد. “نیازی نیست شما تمام روز در خانه بنشینید و برای دیدن نشانه ها، به کودکتان خیره شوید. هشیاری تنها بخشی از کارهای روزمره شما می شود – راهی مشابه با آن روشی که متوجه علائمی از گرسنه بودن یا خواب آلود بودن کودکتان می شوید.”
کارشناسان متعددی این رویکرد را باور ندارند، و ممکن است تلاشی که مورد نیاز است، برای بسیاری از والدین طاقت فرسا باشد:
این کار زمان و فداکاری زیادی می طلبد. با اینکه علاقه مندان به آموزش استفاده از توالت به نوزادان می گویند شما مجبور نیستید این تکنیک را در ساعت مشخصی انجام دهید تا سودمند باشد – برای مثال، شما می توانید اجازه دهید کودکتان در طول زمان های مشخصی از روز بدون پوشک باشند، یا فقط زمانی که در خانه هستید – اگر هر وقت ممکن است از این تکنیک استفاده کنید، احتمال موفق شدنتان بیشتر است.
این به آن معناست، که اگر شما یک پدر یا مادر شاغل هستید، آموزش استفاده از دستشویی به نوزادان می تواند برایتان سخت باشد، به خصوص اگر شما و شریک زندگیتان هردو تمام وقت کار کنید. و هیچ مرکز مراقبت های روزانه ایی با توجه به محدودیت های قانونی، مایل یا مجاز به ثبت نام یک نوزاد بدون پوشک نیست، بعلاوه بسیاری از پرستاران کودک این را بخشی از تعریف شغل خود نمی دانند.
ممکن است فرزند شما از نظر فیزیکی برای این کار آماده نباشد. گروهی از کارشناسان رشد کودک، شامل پزشکان آکادمی امریکایی متخصصین کودک، می گویند که کودکان تا ۱۲ ماهگی از نظر فیزیکی نمی توانند مثانه و روده شان را کنترل کنند و تا سن ۱۸ ماهگی، تنها تسلط کمی دارند.
والریچ درباره شروع بسیار زودهنگام فرآیند آموزش، محتاط است. او می گوید “آموزش استفاده از توالت، اگر در زمانی که کودکتان از نظر رشدی آماده است، انجام شود، می تواند یک تجربه مثبت باشد.” “نیازی نیست این کار رقابتی شود، و آموزش استفاده از دستشویی زودهنگام به این معنی نیست که کودک شما در مسیرهای دیگر زودتر رشد خواهد کرد. من تصور نمی کنم این کار فایده ایی حقیقی برای کودک شما داشته باشد.”
در طول مسیر، منتظر فراز و نشیب ها باشید. آموزش استفاده از توالت به نوزادان همیشه یک کار سریع و یکباره نیست. انجمن های عمومی آنلاین، پر است از یادداشت های والدینی که این فرآیند به نظرشان دشوار و طاقت فرساست. بعضی کودکان به مدت یک هفته از توالت استفاده می کنند و بعدا دوباره دچار دستشویی کردن های اتفاقی مکرر می شوند؛ دیگران بدون هیچ نشانه ایی اجابت مزاج می کنند؛ و بقیه همچنان از حرکت روده هایشان جلوگیری می کنند.
متخصص کودک والریچ همچنین هشدار می دهد که والدین باید مراقب باشند که چه زمانی درحال ناامید شدن از کودکشان هستند. “آموزش استفاده از دستشویی به نوزادان، نوعی شرطی کردن است، بسیار شبیه به آنچه پاولو سگ ها را شرطی کرده بود که با شنیدن صدای یک زنگ، بزاق ترشح کنند. من مطمئن نیستم این فرآیند در مورد کودکان که به راحتی شرطی نمی شوند، روابط منفی میان والدین-کودک ایجاد نکند.”
آماده کثیف کاری باشید. در آموزش استفاده از توالت به نوزادان، اتفاقی دستشویی کردن قابل قبول است. با اینکه طرفداران اصرار دارند که این روش به طور کلی کمتر از پوشک ها کثیف کاری دارد، شما باید با مواد تمیز کننده، برای زمان هایی که نشانه های کودکتان عمل نمی کند یا شما نمی توانید او را به موقع به توالت برسانید، آماده باشید. ( پاک کننده های آنزیمی مخصوص دستشویی کردن های اتفاقی حیوانات خانگی، برای ضایعات انسانی هم خوب کار می کنند.)
این امر بستگی به آن دارد که منظورتان از “اثر کردن” چیست. اگر هدفتان استفاده کمتر از پوشک و تمرین دادن کودکتان به مهارتی است که مطمئنا در آینده از آن استفاده خواهد کرد، پاسخ بله است. اگر هدفتان داشتن کودک کوچکی است، که هیچ گاه دوباره به پوشک نیاز پیدا نمی کند و هیچ وقت اتفاقی دستشویی نمی کند، جواب احتمالا خیر است.
طبق داستان های موفقیت والدین، ظاهرا بعضی کودکان می توانند یادبگیرند چگونه متوجه علائم بدنشان بشوند و به محض اینکه راه افتادند، خود را به توالت برسانند اما بدون شک بقیه، زمان بیشتری برای رشد این مهارت نیاز دارند (یا، شاید، علاقه). راهی وجود ندارد که بفهمید این کار برای کودکتان چطور پیش می رود، مگر اینکه امتحانش کنید.
اگر هدف اصلی شما آموزش دادن کودکتان زودتر از حد معمول است، این کاری است که می توانید به انجامش مبادرت کنید چه از روش آموزش استفاده از توالت به کودک یا رویکرد متداول تری استفاده می کنید. با این حال اگر کودک شما به این روش علاقه نشان نمی دهد، احتمالا ارزشش را دارد که تا زمانی که او نشانه هایی از آمادگی ابراز کند، صبر کنید.
به گفته آنهایی که از آموزش استفاده از توالت به نوزادان استفاده کرده اند، بهترین زمان برای شروع بین تولد و ۴ ماهگی است. (اگر با کودکی با سن بیشتر این کار را آغاز کنید، ممکن است یادگیری اش ، به این خاطر که باید رفتار پوشک شدنش را “از یاد ببرد” بیشتر طول بکشد.) در اینجا برخی از گام های اولیه آمده است:
ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com