۶ اشتباهی که والدین راجع به خواب انجام می دهند و راه های جلوگیری از آن چیست؟

خواباندن کودکان و خواب ماندن ها یکی از سخت ترین وظایف والدین است. حتی والدین کودکانی که راحت می خوابند نیز گهگاهی با مشکلات زمان چرت زدن و زمان خواب دست و پنجه نرم می کنند. تقریبا یک سوم کودکان از مشکلات خواب رنج می برند.

کارشناسان شش اشتباه رایج والدین را راجع به خواباندن بچه ها طبقه بندی کرده اند. این اشتباهات به راحتی قابل اصلاح است. کارشناسان خواب کودک و والدین با تجربه تایید می کنند که تغییرات ساده برنامه و محیط خواب در جلوگیری و اصلاح مشکلات خواب نقش بسزایی ایفا می کنند.

شما وقتی موفق شده اید که کودک به موقع به خواب رود و طول شب را خواب باشد؛ و نه تنها کودک شادترو سر حال تری خواهید داشت بلکه خانواده شما نیز شادتر و سر حال تر خواهد شد.

اشتباه اول: بردن کودکان به تختخواب وقتی که خیلی دیر باشد

کودکان نسل حاضر یک ساعت کمتر از نسل های پیشین می خوابند؛ کودکان امروزی از کودکی پدر و مادرهایشان کمتر می خوابند. مارک ویسبلوث پزشک اطفال می گوید امروزه نوزادان و خردسالان کمتر از نوزادان و خردسالان دهه ۷۰ و۸۰ میلادی می خوابند مه این موجب اختلالات خواب و مشکلات زمان خواب و بیداری در شب می شود.

شاید شما برنامه ی منظمی برای خواب نوزاد یا خردسال خود ندارید و یا شاید وقت زیادی را بعد از کار ندارید که با او باشید پس او را بیدار نگه می دارید که بازی کنید. دیر خواباندن نوزاد و خردسال باعث خستگی مفرطش خواهد شد. این را نویسنده ی کتاب خواباندن از تولد تا ۵ سالگی جیل اسپیواک می گوید. این خستگی مفرط باعث می شوند خوابیدن و خواب ماندن مشکل شود و آنها در صورت خواب به موقع خیلی زود تر از همیشه بیدار شوند. در آمادگی و دبستان یک برنامه فشرده با فعالیت های جسمی شدید ورزش های گوناگون یا فعالیت های بعد از مدرسه باعث تقلیل خواب شود. جودی میندل کارشناس مرکز خوب فیلادلفیا و نویسنده می گوید: کودکان خیلی کارا دارند تا انجام دهند.

راجع به آن فکر کنید: وقتی که کل خانواده به خانه می آیند، شام می خورند، تکالیف را انجام می دهند و… خواب ممکن است یک اولویت فراموش شده باشد. شما ممکن است زمان خواب را به تعویق بیندازید که از کشمکش ها جلوگیری کنید یا به امید اینکه کودک خودش خواب می رود.

جودی میندل می گوید این باور اشتباهی است و وقتی که کودکام بسیار خسته اند خواب از سرشان می پرد.

عادت خوب : زمان منظمی را برای رفتن به رختخوا تنظیم کنید (وحتی برای چرت) و آن را رعایت کنید تا وقتی کودک خواب آلود می شود صبر نکنید. حتی ۱۵ تا ۲۰ دقیقه خواب بیشتر تفاوت دارد.

کارشناسان می گویند نوزادان و خردسالان ۱۲ ساعت خواب در شب نیاز دارند. در پیش دبستانی ممکن است ۱۳ ساعت باشد و همین طور برای کودکان بزرگتر ۱۱ ساعت می شود. زمان بیداری آنها کی باید باشد تا زمان خوابیدن تنظیم شود.

اشتباه دوم: کمک گرفتن از تکان دادن و جنباندن کودک

جالب است که گاهی نوزادان در حال جنباندن یا در اتومبیل که تکان می خورد خواب می روند. برای همین بعضی والدین در دام می افتند و از تکان دادن بچه ها برای خواباندن آنها استفاده می کنند.

اگر کودک همیشه در گهواره در حال حرکت یا در اتومبیل خواب می رود بدانید که به خواب عمیق استراحت کننده نمی رود و این به علت تحریک ناشی از حرکت است و آن مشابه خواب بزرگسالان در هواپیما است.

عادت خوب: استفاده از حرکت برای ساکت کردن و نه برای خواباندن

قبل از کج خلقی درباره ی تکان دادن موزون کودک به این توصیه توجه فرمایید. اشکالی ندارد که از جنباندن کودک برای آرام کردن کودک بدخواب استفاده کنید. اما وقتی که به خواب رفت حرکت را قطع کنید یا اتومبیل را پارک کنید که به کیفیت خواب کودک منجر می گردد. اگر در هنگام رانندگی کودک شما چرت زد بدون عذاب وجدان پارک کنید تا از لحظات ساکت خواب او لذت ببرید.

اشتباه سوم: محرک های فراوان هنگام خواب

گهواره ی در حال تکان پر از وسایل بازی نه تنها باعث خواب نمی شود بلکه باعث حواس پرتی او می شود. رنگ های پر زرق و برق و این زنگوله های آویز او را بیدار نگه می دارد. تنها نوزادان این مشکل را ندارند. کودکان بزرگتر هم کنار وسایل بازی خوابشان نمی رود.

عادت خوب : محل خواب را تاریک کنید و شب هنگام و زمان خواب را تقلیل کنید. برای به حداکثر یک پنکه یا ماشین نویز سفید برای جلوگیری از شنیده شدن هرگونه صدای احتمالی از خیابان یا اتاق بغل استفاده کنید.

برای کودکان بزرگتر از یک نور ملایم که در تاریکی نترسد استفاده کنید. اما هیچ سرگرمی زمان خواب نباشد. راجع به قرار دادن تلویزیون یا کامپیوتر در اتاق کودک بسیار تامل کنید. حتی کودکانی که به سرعت با یک کارتون می خوابند نیم ساعت از زمان خواب خود را از دست می دهند که باعث کج خلقی در طی روز میشود و قرار ندادن این وسایل راحت تر از مدیریت آن ها در اتاق کودک است.

اشتباه چهارم : پایبند نبودن و نادیده گرفتن نظم زمان خواب

برای یک نوزاد شاید فکر کنید داشتن نظم حمام، کتاب ،لالایی خواندن لازم نیست. اما داشت یک نظم رای آرامش که با خامش کردن چراغ ایجاد شود لازم است که کودک را برای خواب آماده می کند.

وقتی کودک بزرگتر می شود شاید والدین این نظم را نادیده بگیرند چون فکر می کنند که کودک بزرگتر شده یا چون خودشان خسته هستند. اما حتی بزرگسالان از این نظم سود می برند. ما نمی توانیم از کودک انتظار داشته باشیم بعد از یک روز شلوغ فورا به خواب برو. اما کودکانی که در سن مدرسه نظم خواب ندارند به مقدار نیاز نمی خوابند.

عادت خوب: جدا از سن کودک کلید یک خواب منظم فقط رعایت چند نکته قبل از خواب است. برای یک نوزاد یک بغل و پوشاندن یک لباس گشاد برای کودکان، یک حمام، قصه گفتن، آواز خواندن یا دعا کردن مفید است. شما از روش خود استفاده کنید و کارهای منظمی قبل از خواب انجام دهید.

اشتباه پنجم: ناسازگاری و ناهماهنگی

ممکن است در سنین مهد کودک و پیش دبستانی بعضی شب ها کنارش دراز بکشید تا به خواب برود یا اینکه اجازه دهید نیمه شب پیش شما بیاید مشکل از روش نیست بلکه ناهماهنگی است. خیلی از والدین اجازه می دهند کودک کنار آنها بخوابد والدین کودک را به رختخواب خود می آورند اما نمی خواهند که کنارآنها بماند. چند دفعه ی اول کودک که بیدارشد او را به تختخوابش می برند و دوباره مثلا ۳ صبح او را کنار خود می خوابانند که منجر به تکرار این تناوب می شود. این باعث می شود کودک اصرار کند تا به آنچه می خواهد برسد.

عادت خوب: تنظیم مکان خواب

حتی اگر کودک به تختخواب شما راه پیدا کرده دیر نیست بعد از چند ماه تلاش می توان با وضع قوانین به نرمی اما با تحکم و اطمینان به کودک فهماند که وت خواب است و باید در رختخواب خودش و نه در رختخواب شما بخوابد البته استثنا در هنگام بیماری یا طوفان وجو ئارئ اما او رادر رختخوا خودش آرام کنید و شما در کنار او بمانید اما تا مشکل حل شد به نظم قبل باز گردید. کودکی که در بستر والدین بوده ممکن است اعتراض کند اما شما می توانید در این صورت ا ایستادن در راهرو تا هنگامی که خواب می رود مشکل را حل کنید.

اشتباه ششم: تبدیل تختخواب بچه به یک تخت بزرگ وقتی که هنوز زود است

کودک شما دو ساله شده و شما یک تخت بزرگ در حراج برایش می خرید اما این تغییرات باعث می شود تندتند از خواب بپرد. قبل از سه سالگی کودک به تخت بزرگتر نیاز ندارد. آنها رشد شناختی و خود کنترلی برای ماندن در مرز دهنی یک تخت ندارند.

عادت خوب: تا آمادگی کودک برای تخت بزرگتر صبر کنید

سه سالگی برای تغییر تخت مناسب تر است. حتی اگر هنوز برایش مشکل است به او بیشتر وقت بدهید. درست مثل استفاده از پوشک هنگام تمرین توالت رفتن. این یک شکست نیست. اگر عمل نکرد به شکل قبل برگردید. بالاخره او از این تخت بزرگ استفاده خواهد کرد و حتی شاید خودش درخواست کند. هیچ کودکی در سن آمادگی از تخت گهواره ای خود استفاده نمی کند.

ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com