پرخاشگری در آلزایمر : کاری که می توانید انجام دهید

پرخاشگری در آلزایمر : گاهی اوقات بیمار آلزایمری بدون هیچ دلیل واضحی از کوره درمی رود. ممکن است به راحتی ناراحت یا عصبانی شود. احتمال دارد ناسزا بگوید، توهین کند یا جیغ بکشد. حتی ممکن است اشیاء را پرت کند و یا پرستار خود را هل دهد یا کتک بزند. این مشکلات معمولاً زمانی آغاز می شوند که بیمار به مراحل انتهایی بیماری اش می رسد.

هیچ کس به قاطعیت دلیل این رفتارها را نمی داند. پرخاشگری خودش می تواند یک علامت بیماری آلزایمر باشد. این حالت می تواند به عنوان یک واکنش نسبت به احساس گیج بودن یا ناامیدیباشد.

اگر بیمار شما پرخاشگری می کند، این مهم است که به خاطر داشته باشید او از عمد این کار را انجام نمی دهد. کارهایی وجود دارند که شما می توانید انجام دهید تا آن ها احساس بهتری داشته باشند و از وقوع طغیان  های رفتاری جلوگیری شود.

محرک ها را بشناسید

پرخاشگری در آلزایمری ها می تواند ناگهانی ایجاد شود. گاهی هیچ دلیل واضحی برای آن وجود ندارد. اما اکثر اوقات، محرک هایی وجود دارند که شما می توانید آن ها را دور کنید و جلوی آن ها را بگیرید.

محرک های شایع:

• احساس ناراحتی به دلیل کمبود خواب. عوارض جانبی داروها و یا دردی که بیمار نمی تواند توصیف کند.
• محیط اطراف او. از قبیل صداهای بلند، شلوغی و هرج و مرج یا بی نظمی.
• گیج شدن زمانی که از آن ها سؤالات زیادی می پرسید یا زمانی که سعی می کنند مطالب پیچیده ای را بفهمند و یا پرستار او به وی استرس وارد کند.

نکاتی برای کنار آمدن با پرخاشگری در آلزایمر

زمانی که شما محرک های پرخاشگری را شناختید، می توانید برای جلوگیری از آن ها اقدام کنید.

بعضی از کارهایی که می توانید انجام دهید:

1. برای وضعیت هایی که موجب ناراحتی، تحریک بیش از حد و یا گیج شدن او می شود، فکری کنید.
2. در یک زمان، تعداد زیادی سؤال از او نپرسید، همچنین کارهای پیچیده و دشوار به آن ها محول نکنید و از او انتقاد نکنید. به این ترتیب احتمال اینکه باعث عصبانی شدن یا ناراحتی او شوید کمتر شود.
3. جلوی صداهای بلند را بگیرید و دور و اطراف او را مرتب و منظم کنید.
4. بحث نکنید. بیماران آلزایمری استدلال و منطق متفاوتی با شما دارند. به جای اینکه با آن ها مجادله کنید، بنشینید و گوش کنید. درباره ی موضوع سؤال کنید تا برایتان توضیح دهند.
5. روی گذشته متمرکز شوید. آلزایمر بیماری است که روی حافظه کوتاه مدت اثر می گذارد بنابراین برای یک بیمار آلزایمری اینکه در مورد خاطرات قدیمی صحبت کند آسان تر از بحث کردن در مورد فیلمی است که شب گذشته دیده است.
6. از تقویت کننده های حافظه استفاده کنید. زمانی که بیماری پیشرفت می کند، یادآوری زمان و نحوه انجام کارهای روزانه حتی مسواک زدن یا لباس پوشیدن سخت می شود. هشداردهنده ها (یادداشت یا …) می توانند باعث کاهش سردرگمی بیماران شوند.

ازخودتان هم مراقبت کنید

مراقبت کردن از بیماران آلزایمری کار ساده ای نیست، به خصوص زمانی که پرخاشگری می کنند. احساس خستگی و ناراحتی برای شما طبیعی است. اگر یک پرستار هستید، سعی کنید به نفع خود و بیمارتان عمل کنید. اگر ناراحت هستید یا مضطرب و خسته شده اید اجازه دهید کسی بداند و آرامتان کند. اگر شما از خودتان خوب مراقبت کنید می توانید اثرات بهتری روی دیگران بگذارید.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com