جفت

در ابتدای دوران لقاح و پس از روز ۱۴ ام که تخمک گذاری انجام می شود، به دنبال ترشح هورمون های استروژن و پروژسترون از جسم زرد، که شبیه به یک غده ی درون ریز عمل می کند، دیواره ی رحم ضخیم تر می شود، پیچ و خم های سرخرگ های جداره رحم بیشتر شده و بلاستوسیست  جایگزینی کرده در دیواره ی رحم تغذیه می شود.
هر چه در طول دوران بارداری به جلو پیش می رویم و در واقع تا حدود چند هفته، جسم زرد این هورمون ها را ترشح می کند و به بقای بارداری کمک می کند، در ادامه جای خود را به جفت می دهد.

در واقع جفت رابط غذایی بین مادر و جنین است که از این راه هم غذا از بدن مادر به جنین می رسد و هم از راه آن مواد دفعی بدن جنین وارد بدن مادر می شود تا با مکانیسم های مشخصی دفع شود.

بندناف رابط خونی و عروقی در این بین است. خود جفت از دیواره ی رحم و پرده ی بیرونی پوشاننده ی بدن جنین ساخته شده است، که پرده ی کوریون نام دارد.

در مواردی دیده می شود وقتی که جنین RH مثبت و مادر RH منفی دارد، بر علیه این آنتی ژن های RH در بدن مادر پادتن هایی ساخته می شود که از بارداری های دوم به بعد وارد بدن جنین می شود و در صورت تکرار این وضعیت رسوب خون در بدن جنین و مرگ وی ایجاد می شود. این اختلال با آمپول رگام که به مادر تزریق می شود قابل پیشگیری است.

باید توجه کرد که تمام داروها و موادی که مادر در دوران بارداری مصرف می کند می تواند از راه جفت وارد بدن جنین شود، لذا می بایست به داروهای مصرفی در این دوران توجه کرد.

در ضمن استعمال دخانیات در دوران بارداری، می تواند باعث کمبود اکسیژن در بدن جنین و حتی سقط و مرده زایی شود.