بیماری آلزایمر و مراقبت : نقش شما به عنوان مراقبت کننده

بیماری آلزایمر  و مراقبت : مراقبت از یک بیمار آلزایمری کاری دشوار است. شما مراقب کسی هستید که دوستش دارید و سعی می کنید فضای راحت و امنی برای او فراهم کنید، مراجعات به پزشک او را هماهنگ می کنید و از او حمایت می کنید امّا زندگی تان با سختی هایی همراه است مهم است که بتوانید به همه ی وظایف زندگی اجتماعی، خانواده و کارتان رسیدگی کنید.

شما به عنوان مراقب باید نسبت به وظایف و ملزومات مراقبت آگاه باشید و در صورت نیاز کمک بخواهید.

چه چیزی پیش رویتان است

مهم است بدانید این بیماری چگونه افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر بدانید چه تغییراتی پیشه رو است می-توانید وظایف و نقش خود را متناسب با اوقات مختلف تغییر دهید.

• بیماری آلزایمر در هر فرد به شکل متفاوتی بروز می-کند. شرایط بیمار ممکن است متغیر باشد.بعضی اوقات طبیعی به نظر می رسد و از عهده ی کارهای روزانه اش برمی آید و بعضی اوقات او شدیداً وابسته به کمک شماست. داروها شرایط او را بسیار تغییر می دهند گاهی اوقات موجب گیجی و وابستگی بیشتر می شود. این مسئله در بیماری آلزایمر طبیعی است.
• فردی که دوستش دارید با گذر زمان دچار تشدید علائم بیماری می شود اگرچه داروها روند بیماری را کند می-کنند اما توانایی توقف این روند را ندارند.
• افسردگی بخشی دیگر از بیماری آلزایمر است. این مسئله می تواند علائم را بدتر کند و از یک روز به روز دیگر موجب تغییر خلق و خوی بیمار شود. مهم است که علائم را بشناسید و در صورتی که بیمار دچار افسردگی گردید فوراً به پزشک اش اطلاع دهید.

مراقب خودتان هم باشید

با کمک چند نکته ارتباط بین زندگی تان و بیمار ارتقا بدهید:

• برای خودتان وقت بزارید از اعضای خانواده و دوستان، یا فردی که استخدام کرده اید بخواهید برای چند ساعت کمک تان کند. برای چند ساعت به کارهایتان برسید ورزش کنید و یا استراحت کنید.
• تا جایی که می توانید راجع به بیماری کسی که دوستش دارید اطلاعات کسب کنید. این گونه بهتر می توانید به او کمک کنید و همچنین درباره ی تغییرات رفتار و علادم بیماری در آینده آگاه می شوید.
• برای او هر کاری انجام ندهید. بیماران آلزایمری از عهده ی تمام کارهای گذشته ی خود برنمی آیند اما با اندکی کمک می توانند برخی از کارهایشان را انجام دهند. اجازه دهید بعضی از کارها را خودش انجام دهد مانند لباس پوشیدن، جمع کردن لباس ها، به او فرصت بدهید تا کارهایش را تمام کند اما زمانی که کمک لازم داشت او را حمایت کنید. برای او هدف هایی را مشخص کنید با رسیدن به آن اهداف تشویقش کنید.

با بیمارتان راجع به روابط خانوادگی صحبت کنید

شما باید از آروزهای او نسبت به زندگی کردن آگاه باشید و یا نسبت به تمایل بیمار برای (DNR) مطلع باشید سعی کنید راجع به این مسائل با بیمارتان صحبت کنید.

DNR: فرد از حقّ احیا شدن صرف نظر می کند. (در ایران نداریم).

زندگی تان را محدود نکیند

با دوستانتان قرار بگذارید به سرگرمی هایتان برسید و برای انجام کارهای روزانه تان برنامه ریزی کنید. شما پرانرژی تر از قبل خواهید شد و احساس رنجیده خاطر شدن کمتری خواهید داشت.

• کسی را داشته باشید که با او حرف بزنید. شما به حرف های بیماری تان گوش می دهید و از او حمایت می کنید امّا شما نیز نیازمند فردی هستید تا با او حرف بزنید و خود را خالی کنید. با دوست یا خانواده خود روراست و راحت باشید. به گروه های حمایتی که در آن می توانید راجع به بیمارتان صحبت کنید ملحق شوید این مسئله باعث می شود احساس تنهایی کمتری کنید و همچنین دیگران نیز متوجه خواهند بود که تنها نیستند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com