آنژیوگرافی

آنژیوگرافی نوعی تست اشعه ایکس است که از رنگ خاص و دوربین (فلوروسکوپی) برای عکس برداری از جریان خون در شریان (مثل آئورت) یا یک ورید (مثل ورید اجوف) استفاده می کند. آنژیوگرافی می تواند برای بررسی شریان ها یا ورید ها در سر, دست ها , پاها, سینه, کمر یا شکم استفاده شود.

آنژیوگِرافی های معمول می تواند شریان های نزدیک به قلب (آنژیوگرافی کرونری)، ریه (آنژیوگِرافی پولمونری)؛ مغز (آنژیوگِرافی سربرال), سرو گردن (آنژیوگِرافی کاروتید) دست و پاها (پیرامونی) و آئورت (آئورتوگرافی) را بررسی کند.

در زمان انجام آنژیوگِرافی یک مجرای باریک که کاتتر نامیده می شود در رگ خونی در کشاله ران (شریان یا ورید فمورال) یا درست بالای آرنج (شریان یا ورید براکیال) قرار داده می شود. کاتتر به ناحیه ای که قرار است مطالعه شود هدایت می شود. سپس رنگ ید دار (ماده کنتراست ) در ورید تزریق می شود تا ناحیه به صورت شفاف در تصاویر اشعه ایکس نشان داده شود. این روش به عنوان آنژیوگرافی کاتتر با شناخته می شود. تصاویر آنژیوگرافی می تواند در فیلم های اشعه ایکس معمول یا به صورت تصایور دیجیتال در کامپیوتر ذخیره شود.

با آنژیوگِرافی می توان بادشدگی رگ خونی (آنوریسم) را شناسایی کرد. می توان باریک شدن یا انسداد رگ خونی را که بر روی جریان خون اثر می گذارد نشان داد. با آنژیوگرافی می توان نشان داد که آیا بیماری شریان کرونری وجود دارد یا خیر.

آنژیوگِرافی رزونانس مغناطیسی (MRA) یا آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری (CTA) ممکن است گزینه ی جایگزین آنژیوگرافی باشد. هر یک از این تست ها از آنژیوگرافی استاندارد  خصلت تهاجمی کمتری دارند. بعضی تست های MRA و تمام تست های CTA نیاز به تزریق رنگ دارد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com